Απεργοί πείνας και απεργοί εγκεφάλου
Διαβάζω –ομολογώ με μια δόση έκπληξης– την ανάρτηση του Νάσου Ηλιόπουλου στο facebook για τον κατάδικο Γ. Μιχαηλίδη.
Γράφει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ: «Το αίτημα του Γιάννη Μιχαηλίδη είναι δίκαιο […] διεκδικεί με το τελευταίο μέσο που έχει, τη ζωή του, τα δικαιώματά του […] Η απορριπτική απόφαση ως προς το αίτημά του για υφ’ όρων απόλυση, παρά το γεγονός ότι πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις, μόνο ως εκδικητική μπορεί να χαρακτηρισθεί […]» και καταλήγει ότι αν οι δικαστικές αρχές δεν κάνουν δεκτό το αίτημά του, θα πεθάνει και αυτό δεν πρέπει να συμβεί.
Δεν ξέρω αν γνωρίζετε τον Γιάννη Μιχαηλίδη, αλλά πρόκειται για έναν κάθειρκτο εγκληματία, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε πληθώρα κακουργημάτων, μεταξύ των οποίων και αυτό της απόπειρας ανθρωποκτονίας.
Επίσης, δεν ξέρω αν γνωρίζετε, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναλάβει εργολαβικά την «υπεράσπιση» όλων των εγκληματιών που κατά καιρούς ζητάνε αποφυλακίσεις. Μάλιστα, όσο πιο βαρύ το ποινικό μητρώο του κατάδικου τόσο πιο πολύ το σθένος και η ρώμη της υπερασπίσεως. Γι’ αυτό άλλωστε το κόμμα σαρώνει στα εκλογικά τμήματα των φυλακών.
Θα σταθώ, ωστόσο, σε ένα σημείο του post, το οποίο θεωρώ τον ορισμό της παραποίησης της πραγματικότητας: ο κ. Ηλιόπουλος θεωρεί «εκδικητική» την απόρριψη της υφ’ όρων απόλυσης «παρά το γεγονός ότι πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις» ο κατάδικος.
Η υφ’ όρων απόλυση δεν χορηγείται υποχρεωτικά με την πλήρωση των «απαραίτητων προϋποθέσεων». Η πλήρωση των απαραίτητων προϋποθέσεων είναι διαδικαστικό βήμα για την υποβολή της αίτησης. Η ευδοκίμηση της αίτησης εναπόκειται στην κρίση του Δικαστικού Συμβουλίου. Οι δε κρίσεις δεν είναι ούτε εκδικητικές ούτε φιλικές. Στηρίζονται σε πλήρως αιτιολογημένα δεδομένα.
Και σε τελική ανάλυση, ο καθένας έχει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, σύντροφοι. Αν δεν θέλει να θέσει τη ζωή του σε κίνδυνο, ας φάει.
Κρυφές δημοσκοπήσεις
Κρίνοντας από τη χρονοσήμανση της ανάρτησης (ημέρα Παρασκευή, ώρα ενδεκάτη βραδινή), μάλλον, ήταν ένα από εκείνα τα βράδια που ο πρόεδρος δεν είχε ύπνο γιατί σκεφτόταν τι θα παραλάβει όταν θα γίνουν εκλογές, τις οποίες υπολογίζει μετά πάσης βεβαιότητος ότι θα κερδίσει πανηγυρικώς. Οπότε, εκεί στις σκέψεις του, επιστράτευσε το λογοτεχνικό του ύφος και έκανε ένα tweet-γροθιά στο στομάχι και του Μητσοτάκη και των δημοσκόπων. «Δεν θα κάνει εκλογές, γιατί του ήρθαν τα μαντάτα από τις αληθινές μετρήσεις, αυτές που δεν δημοσιεύονται», έγραψε. Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν μια ακατανόητη μανία με τις μυστικές δημοσκοπήσεις. Οι οποίες βέβαια δεν είναι και τόσο μυστικές, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ με κάποιον παμπόνηρο τρόπο καταφέρνει και μαθαίνει τα ευρήματά τους. Και η ερώτηση είναι απλή: Αφού τα μαθαίνει, γιατί δεν τα ανακοινώνει;
Κυβερνητική σταθερότητα
Αντικειμενικά, δεν έχει υπάρξει κυβέρνηση στη μεταπολίτευση που αντιμετώπισε τόσο πολλές και μακροχρόνιες κρίσεις. Η κυβέρνηση της ΝΔ, εκτός από τη διακυβέρνηση της χώρας, εκλήθη να διαχειριστεί την εισβολή στον Εβρο, την πρωτόγνωρη συνθήκη της πανδημίας του κορωνοϊού και την υγειονομική και οικονομική κρίση που αυτή προκάλεσε, τις μεταναστευτικές ροές και, πιο πρόσφατα, την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και την οικονομική κρίση που αυτή προκαλεί. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι η κυβέρνηση όχι μόνο στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, αλλά ήταν πάντοτε και στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Γι’ αυτό δεν ξενίζει ότι ο πρωθυπουργός, στην πρόσφατη συνέντευξή του στον ρ/σ του ΣΚΑΪ, δήλωσε ότι «σε πολύ δύσκολους καιρούς, η χώρα χρειάζεται κυβερνητική σταθερότητα, η οποία υπηρετείται καλύτερα από μονοκομματικές κυβερνήσεις», γεγονός που απομακρύνει σενάρια «σίγουρης διακυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ» που διακινούνταν άκοπα και ανέξοδα από διάφορα κέντρα.
Γραμματείς Αποκεντρωμένων Διοικήσεων
Μία αθόρυβη μεταρρύθμιση έλαβε χώρα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Με νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών, το οποίο ψηφίστηκε την περασμένη Παρασκευή, εισήχθη εκ νέου στον νομικό κόσμο ο θεσμός του γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Του οργάνου δηλαδή που αναλαμβάνει να ασκήσει την κυβερνητική πολιτική και επικοινωνήσει την πολιτική βούληση στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού. Η επιστροφή σε ένα ενισχυμένο θεσμικά status quo ante, μετά τον παταγωδώς αποτυχημένο θεσμό του «συντονιστή», που εμπνεύστηκε και εφάρμοσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ήταν επιβεβλημένη και αποτελούσε προγραμματική εξαγγελία της ΝΔ. Πλέον, οι επτά Αποκεντρωμένες Διοικήσεις του Κράτους αποκτούν αποτελεσματική και ορθολογική λειτουργία, η οποία είναι απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία των δήμων και των περιφερειών της χώρας.
Το σκάνδαλο των «ελληνοποιήσεων»
Επειδή διεκδικούν όλοι τα πρωτεία, να πω κι εγώ με τη σειρά μου ότι ήμουν από τους πρώτους που έγραψε ότι ο Ισίδωρος Ντογιάκος θα είναι η επιλογή του Υπουργικού Συμβουλίου για τη θέση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Ο κ. Ντογιάκος έχει χειριστεί δεκάδες σοβαρές υποθέσεις. Ξεχωρίζω μία, η οποία έχει έντονο πολιτικό ενδιαφέρον. Στον Ντογιάκο ανατέθηκε η διερεύνηση της υπόθεσης των 200.000 παράνομων ελληνοποιήσεων Αρμενίων, Ρώσων, Τσετσένων και Γεωργιανών, οι οποίες έλαβαν χώρα κατά τα έτη 1996 – 2000 από το προξενείο μας στο Νοβοροσίσκ. Η εισαγγελική έρευνα κατέληξε σε απόδοση ποινικών ευθυνών στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε εμπλεκόμενα στελέχη και υπαλλήλους, οι οποίες ωστόσο σκόνταψαν στη Βουλή και την ασυλία που απολάμβαναν οι υπουργοί. Η πλειοψηφία των ατόμων αυτών φέρεται να ψήφισε στις εκλογές του 2000 και να αποτέλεσε την κρίσιμη μάζα που έδωσε την οριακή νίκη στον Κώστα Σημίτη, για περίπου 70.000 ψήφους.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
