Υδατάνθρακες ο… θησαυρός
Τη σταθερή κάθετη θέση απέναντι στον επεκτατισμό και τον αναθεωρητισμό που επιδεικνύει το τελευταίο διάστημα η Τουρκία, εξέφρασε ξανά το Στέιτ Ντιπάρτμεντ με αφορμή τη φιέστα που έστησε η κομπανία Τούρκων υπουργών στη Λιβύη για την υπογραφή νέας συμφωνίας κοινών ερευνών για υδρογονάνθρακες. Με μία δηκτική ανακοίνωση, οι ΗΠΑ αποδοκίμασαν τη νέα τουρκολιβυκή συμφωνία δηλώνοντας ότι η μεταβατική κυβέρνηση της Λιβύης δεν έχει αρμοδιότητα να συνάπτει συμφωνίες και κάλεσε τα εμπλεκόμενα μέρη να απέχουν από οποιαδήποτε ενέργεια προκαλεί ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο. Λόγω της σοβαρότητας και της κρισιμότητας των στιγμών, ανατρέχω σε ομιλία του τέως υπουργού Εθνικής Αμυνας, Πάνου Καμμένου, ο οποίος, στηλιτεύοντας την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου το 2013 από βήματος Βουλής, είχε μιλήσει για τη σπουδαιότητα των ερευνών υδρογονανθράκων και λοιπών οργανικών ουσιών και ενώσεων, όπως οι υδατάνθρακες: «Για ποιο λόγο ρωτάει ο κύριος Ολάντ, μιλήσατε για ευρωπαϊκή ΑΟΖ και για ευρωπαϊκό ορυκτό πλούτο, για ευρωπαϊκούς υδατάνθρακες; Δεν είναι ευρωπαϊκοί υδατάνθρακες, δεν είναι ευρωπαϊκή ΑΟΖ, ελληνική είναι η ΑΟΖ και ελληνικοί είναι οι υδατάνθρακες».
Μια βολική υποβάθμιση
Αντιγράφω με κατάπληξη: «Εγώ το λέω ότι θα μείνουμε μόνοι μας, δεν το πιστεύω απλά, γιατί δείτε τι γίνεται στην Ουκρανία (…) δεν θα μας βοηθήσει κανείς. Αντε να μας στηρίξουν, να μας χτυπήσουν στην πλάτη και να μας πουν έχετε δίκιο και να μας στείλουν κάποια οπλικά συστήματα εμείς θα πάμε 100 χρόνια πίσω, εμείς θα καταστραφούμε σαν χώρα. Το θέμα είναι να μην φτάσουμε εκεί και για να μην φτάσουμε εκεί πρέπει όλες αυτές οι δυνάμεις που μας στηρίζουν και οι σύμμαχοί μας να είναι πιο αποτελεσματικοί στις παρεμβάσεις τους (…) Φανταστείτε στο επίπεδο που είμαστε και εμείς και η Τουρκία, που είμαστε εξαρτώμενα κράτη στα θέματα της άμυνας, πόσο μπορούμε να αντέξουμε αλλά όσο και να μπορούμε να αντέξουμε η καταστροφή θα είναι τεράστια». Είναι τρομακτικό, αλλά τα εντός εισαγωγικών λεγόμενα ανήκουν στον τέως Α/ΓΕΕΘΑ, ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη, ο οποίος επιχείρησε να υποβαθμίσει το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων για να μειώσει το κολοσσιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα που υλοποιεί η κυβέρνηση, ώστε να αποκομίσει (;) ο ίδιος και το κόμμα του μικροπολιτικά οφέλη.
Εμεινε… ξέμπαρκος
Ενα tweet του Κώστα Μπάρκα το πρωί της περασμένης Τρίτης έθεσε σοβαρή υποψηφιότητα για το βραβείο του ταχύτερου delete για το έτος 2022. Παρέμεινε αναρτημένο για περίπου τέσσερα λεπτά. Στο «τιτίβισμά»« του, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έκανε σύγκριση των τακτικών συνεδριάσεων της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας σε αντίθεση με την ανυπαρξία συνεδριάσεων της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι δεν έχουν γίνει γνωστοί οι λόγοι της μη σύγκλησης του εσωκομματικού οργάνου (εντάξει, δεν το είπε έτσι ακριβώς, αλλά αυτό εννοούσε τέλος πάντων). Ο βουλευτής διετάχθη αρμοδίως να κατεβάσει στο… άψε-σβήσε την ανάρτηση, ωστόσο οι κακές γλώσσες λένε ότι η «μπηχτή» του Κώστα Μπάρκα πήγαινε… καρφί προς την Ολγα Γεροβασίλη και σχετίζεται με αυτοδιοικητικές φιλοδοξίες του πολιτικού ανδρός στην Ηπειρο.
Αμηχανία
Μία ιδιαίτερη συνάντηση έλαβε χώρα στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμυνας στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος είχε προσκαλέσει τους στρατιωτικούς αντιπρόσωπους των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ. Στη συνάντηση παραβρέθηκε και ο αντιπρόσωπος της Τουρκίας, ο οποίος μάλλον δεν το διασκέδασε και τόσο. Και αυτό γιατί ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμυνας, εις επήκοον όλων των στρατηγών του ΝΑΤΟ, έκανε λόγο για την ανάγκη σεβασμού της διεθνούς νομιμότητας και του διεθνούς δικαίου και τόνισε σε έντονο ύφος ότι τα σύνορα είναι απαραβίαστα και ότι όσοι ορέγονται παραβιάσεις δεν έχουν θέση στο διεθνές σύστημα. Και ενώ οι παρευρισκόμενοι συμφωνούσαν με τα λεγόμενα του Κωνσταντίνου Φλώρου, ο Τούρκος υποστράτηγος κοιτούσε συνεχώς το ρολόι του να δει πότε θα τελειώσει το «μαρτύριο».
Τι προβλέπουν οι Συνθήκες για τα νησιά (α΄ μέρος)
Στην «Καθημερινή της Κυριακής» δημοσιεύτηκε άρθρο του υφυπουργού Παιδείας και αναπληρωτή καθηγητή Διεθνούς Δικαίου στο ΔΠΘ, Αγγελου Συρίγου, το οποίο μέσα από δώδεκα ερωτήσεις και απαντήσεις επιχείρησε να επεξηγήσει στον αναγνώστη τους όρους αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου, όπως περιέχονται στα κείμενα των Συμβάσεων της Λωζάννης (1923) και των Παρισίων (1947). Σήμερα και αύριο θα επιχειρήσω να συνοψίσω το κείμενο του κ. Συρίγου διότι η χρονική συγκυρία απαιτεί ενημερωμένους πολίτες και πλήρη επαγρύπνηση.
α) Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάννης (άρθρα 4, 6 και 7) για τις νήσους Λήμνο, Σαμοθράκη, Ιμβρο, Τένεδο καθώς και τις Λαγούσες Νήσους προβλέπεται ολική αποστρατιωτικοποίηση. Συναφώς αναφέρεται ότι «[…] ουδέν οχυρωματικόν έργον, ουδεμία μόνιμος εγκατάστασις πυροβολικού […] ως και ουδεμία εγκατάστασις στρατιωτικής αεροναυτικής ή ναυτική βάσις δύνανται να υφίστανται εν ταις […] νήσοις. Ουδεμία ένοπλος δύναμις δύναται να σταθμεύση εν αυταίς, εκτός των προς διατήρησιν της τάξεως αναγκαιουσών δυνάμεων αστυνομίας και χωροφυλακής. […]»
β) Για τις Λέσβο, Χίο, Σάμο και Ικαρία, σύμφωνα με άρθρο 13 της Συνθήκης της Λωζάννης, ετέθησαν περιορισμοί στον αριθμό των στρατιωτών και στη δημιουργία ναυτικών βάσεων και οχυρωματικών έργων (δεν περιλαμβάνονται αεροπορικές βάσεις, ούτε άλλες στρατιωτικές εγκαταστάσεις όπως ραντάρ). Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «1. Αι ειρημέναι νήσοι δεν θα χρησιμοποιηθώσιν εις εγκατάστασιν ναυτικής βάσεως ή εις ανέγερσιν οχυρωματικού τίνος έργου […]. 3. Αι ελληνικαί στρατιωτικαί δυνάμεις εν ταις ειρημέναις νήσοις θα περιορισθώσι εις τον συνήθη αριθμόν των διά την στρατιωτικήν υπηρεσίαν καλουμένων, οίτινες δύνανται να εκγυμνάζωνται επί τόπου, ως και εις δύναμιν χωροφυλακής και αστυνομίας ανάλογον προς την εφ’ ολοκλήρου του ελληνικού εδάφους υπάρχουσαν τοιαύτην».
γ) Για τα Δωδεκάνησα το άρθρο 14 της Συνθήκης των Παρισίων (1947) προβλέπει ότι «Aι ανωτέρω νήσοι θα αποστρατιωτικοποιηθώσι και θα παραμείνωσιν αποστρατιωτικοποιημέναι».
Στο β΄ μέρος θα αναλυθούν οι τουρκικές επιδιώξεις με την έγερση ζητημάτων στρατιωτικοποίησης των νησιών και «η παραβίαση των διεθνών συνθηκών εκ μέρους της Ελλάδας», καθώς και η θέση της χώρας μας.
