Ταύτιση απόψεων
Διάβασα στην «ΕφΣυν» το άρθρο του κάθειρκτου για ανθρωποκτονίες Δ. Κουφοντίνα (Επιστροφή στον «Από Βορρά Κίνδυνο») και έχω κάποιες αφελείς απορίες.
Αρχικά να δηλώσω ότι δεν θα σχολιάσω το άρθρο για τα ιστορικά και πολιτικά στοιχεία που παραθέτει ή τις απόψεις που εκφράζει. Δεν μπορώ, άλλωστε, να κρίνω το μέγεθος και τη βαρύτητα του συγγραφέα. Θα κρίνω αποκλειστικά το φολκλόρ του πράγματος.
Πρώτα τα δεδομένα: Ο Δ. Κουφοντίνας εκτίει ποινή κάθειρξης για έντεκα (11) ανθρωποκτονίες με δόλο και για καμία δεκαριά άλλα κακουργήματα και πλημμελήματα. Παρ’ όλα αυτά, δεν αναγνωρίζει την ποινική καταδίκη, θεωρεί εαυτόν «πολιτικό κρατούμενο», βαθιά αμετανόητο για τα βαριά κακουργήματα που διέπραξε. Πέρα από αυτές τις λεπτομέρειες, θεωρεί εαυτόν και γεωστρατηγικό αναλυτή και υπό την ιδιότητα αυτήν παρεμβαίνει στον δημόσιο λόγο, μέσω του πάντα φιλόξενου σε καταδίκους βήματος της «ΕφΣυν».
Ως εδώ, δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα. Ορθώς δημοσιοποιεί τις σκέψεις του και ο Δημήτρης Κουφοντίνας και οποιοσδήποτε θέλει να εκφραστεί δημοσίως. Θα είχε βέβαια ένα ενδιαφέρον να μαθαίναμε αν στο Τσαντ, το οποίο μας περνάει στη διαβόητη κατάταξη για την ελευθερία του Τύπου, επιτρέπεται η δημοσίευση σε καθημερινές εφημερίδες άρθρων πολιτικής κριτικής από δολοφόνους, αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία.
Η απορία η δική μου είναι η εξής: Σε ένα σημείο προς το τέλος, ο συγγραφέας δηλώνει ότι «[…] είναι η Ελλάδα αυτή που σήμερα, με τον δουλικό φιλοαμερικανισμό της κυβέρνησης Μ., απομονώνεται από όλους τους μεγάλους γεωπολιτικούς παίκτες, Ρωσία, Κίνα, Ιράν κ.ά.». Τα ίδια είχε δηλώσει και ο Αλέξης Τσίπρας σε προ ημερών διαδικτυακή συνέντευξη που έδωσε στην Ολγα Τρέμη.
Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι το άρθρο αυτό καθαυτό, αλλά η ταύτιση. Και, κυρίως, σε πόσα άλλα σημεία υπάρχει ταύτιση απόψεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης με έναν κάθειρκτο δολοφόνο 11 ψυχών.
Uber alles
Αναταράξεις σε ευρωπαϊκό πολιτικό επίπεδο προκαλεί το σκάνδαλο της Uber που προκλήθηκε από την αποκάλυψη μεγάλου όγκου εμπιστευτικών εγγράφων, τα οποία μαρτυρούν ότι η εταιρεία καταστρατήγησε ή επέβαλε νόμους και άσκησε πιέσεις σε κυβερνήσεις κατά τη διάρκεια της επιθετικής παγκόσμιας επέκτασής των υπηρεσιών της, τα έτη 2013 – 2017. Και ποιος θεώρησε ευκαιρία να επιτεθεί στην κυβέρνηση; Μα φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος επιδόθηκε σε άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία: Ενώ από τα έγγραφα προκύπτει απερίφραστα ότι η εταιρεία πλησίαζε υπουργούς και κυβερνήσεις για να καταφέρνει να περνάει ευέλικτα νομικά καθεστώτα, ο ΣΥΡΙΖΑ «θέτει ερωτήματα» στην κυβέρνηση για το εάν ως αντιπολίτευση είχε έρθει σε επαφή με στελέχη της Uber. Τρικυμία εν κρανίω και απελπισία. Πληροφοριακά να πω ότι δεν βγαίνει έτσι ως του χρόνου που θα γίνουν εκλογές.
Tα τουρκικά F-16
Στην Ελλάδα βρέθηκε τις προηγούμενες μέρες ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Κογκρέσου Γκρέγκορι Μικς με τέσσερις Αμερικανούς βουλευτές, στο πλαίσιο των επαφών που έχει η Ελλάδα με Αμερικανούς βουλευτές για την ενδυνάμωση των σχέσεων. Από τις συζητήσεις που είχαν, βγήκε μία πληροφορία. Ο κ. Μικς δήλωσε κατηγορηματικά ότι στο Κογκρέσο δεν έχει έρθει κανένα αίτημα για αναβάθμιση των τουρκικών F-16 και ότι όταν και αν έρθει «βλέπουμε». Κάποιος να το πει με τρόπο στους γεωστρατηγικούς αναλυτές που συμβουλεύουν τον πρόεδρο και τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που όχι μόνο είχαν βέβαιο ότι έχει υποβληθεί αίτημα, αλλά αυτό θα εγκριθεί κιόλας μετά βαΐων και κλάδων γιατί «κανείς δεν θέλει μια απομονωμένη Τουρκία».
Ο βούρκος
Υπάρχουν πολλές τακτικές για να κάνεις αισθητή την παρουσία σου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η κύρια και πλέον αποδοτική είναι η παραγωγή πρωτότυπου περιεχομένου. Αυτό, ωστόσο, προϋποθέτει κόπο και ικανότητα. Οπότε ας περάσουμε στον επόμενο τρόπο που είναι ευκολότερος: χυδαιολογώντας. Το χυδαίο πουλάει. Πουλούσε πάντοτε και θα συνεχίσει να πουλάει. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά το «αριστεροχώρι» των social media. Για αυτό και, ελλείψει άλλου περιεχομένου, καταφεύγουν στη χυδαιολογία κάθε τόσο. Δεν εκπλήσσει λοιπόν που υιοθετούν κάθε τοξική χυδαιολογία και την κάνουν επίσημη γραμμή. Αυτό που εκπλήσσει είναι η ηλιθιότητα να πιστεύεις ότι έτσι παράγεις πολιτικά αποτελέσματα και φέρνεις ψήφους στο αφεντικό σου.
Πρόγραμμα ενεργειακής ασφάλειας
Διαβάζω ότι απέναντι στο ενδεχόμενο της έλλειψης φυσικού αερίου και ενεργειακών πόρων τον φετινό χειμώνα, η Ευρωπαϊκή Ενωση εξετάζει ένα γενναίο, πρωτοφανών διαστάσεων, πρόγραμμα ενεργειακής ασφάλειας. Οι διαβουλεύσεις μεταξύ των ηγετών των κρατών-μελών και της Κομισιόν έχουν ξεκινήσει στο περιθώριο και αναμένεται να κορυφωθούν στα τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου, με σκοπό το πρόγραμμα να αρχίσει να υλοποιείται από τον Οκτώβριο. Οπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, ο πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη διεκδίκηση του προγράμματος για τη χώρα μας, κάνοντας εκλογές, ούτε να αναθέσει τις διαβουλεύσεις του προγράμματος αυτού σε υπηρεσιακή κυβέρνηση. Ιδίως όταν ο ίδιος πρωθυπουργός διεκδίκησε το πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου, επέμεινε στις κοινές αγορές ενεργειακών πόρων και απαίτησε τη δημιουργία Ενεργειακού Ταμείου κατά τα πρότυπα του πανδημικού Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
