«Παιχνίδια» με την αγωγή
Αγωγή κατά της Novartis για ηθική βλάβη κατέθεσε το ελληνικό Δημόσιο, με την οποία επιζητεί από την πολυεθνική φαρμακευτική εταιρεία το ποσό των 214 εκατ. ευρώ για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί «από τις πράξεις που η ίδια η Novartis έχει ομολογήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και αφορούν τον χρηματισμό γιατρών».
Επιπλέον, το ελληνικό Δημόσιο επιφυλάσσεται με νεότερη αγωγή να διεκδικήσει την οποιαδήποτε ζημία έχει υποστεί και «είμαστε ξεκάθαροι ότι θα εφαρμοστούν όλες οι κυρώσεις κατά της εταιρείας Novartis για τις παράνομες πρακτικές της».
«Στάχτη στα μάτια της κοινωνίας» χαρακτηρίζει η αντιπολίτευση την αγωγή, η οποία κατά τη γνώμη της τεκμηριώνει το πολιτικό σκάνδαλο και καταρρίπτει τη θεωρία της σκευωρίας.
Ερώτηση αφελούς: Τι εμπόδιζε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επί 2,5 χρόνια που διερευνούσε το «πολιτικό σκάνδαλο» να καταθέσει αγωγή κατά της φαρμακοβιομηχανίας με το περιεχόμενο που αυτή επιθυμούσε;
Διγλωσσία Καστανίδη
Πριν από λίγες ημέρες (14.6.2022), στο άκουσμα της παραπομπής Παππά και Παπαγγελόπουλου στο Ειδικό Δικαστήριο, ο Χάρης Καστανίδης δήλωσε ότι «Η “έντιμη” Δεξιά πάντα παραπέμπει. Πολιτικούς αντιπάλους. Με μια εξαίρεση. Τους δεξιούς δικαστές που αξιοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ». Ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω πλήρως τη δήλωση, η οποία περιέχει γρίφους που μάλλον δεν είναι του επιπέδου μου. Κατ’ αρχάς, η παραπομπή των δύο τέως υπουργών δεν έγινε από την «έντιμη Δεξιά», αλλά από τη Βουλή, μέρος της οποίας είναι και το κόμμα όπου ανήκει ο κ. Καστανίδης, το οποίο ετάχθη αναφανδόν υπέρ του Ειδικού Δικαστηρίου. Κατά τα λοιπά, όταν το 2010 ο κ. Καστανίδης ήταν υπουργός Δικαιοσύνης, σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» (9.5.2010), έκανε λόγο για εξατομικευμένες ευθύνες και τιμωρία για τα σκάνδαλα από τις «άφρονες και εγκληματικές πολιτικές που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος της αβύσσου», συμπληρώνοντας ότι «δεν αρκούν πλέον λεκτικές καταδίκες». Μπορεί να μας εξηγήσει πώς θα γινόταν αυτό, αν όχι με Ειδικά Δικαστήρια και δικαστικές αποφάσεις;
Ενάντια στις ΑΠΕ
Διαβάζω δύο ειδήσεις. Η πρώτη στο Euraktiv, σύμφωνα με την οποία ανήλθε στο διπλάσιο η δυναμικότητα των ηλιακών συλλεκτών στην Αυστρία, όπως δήλωσε η Ενωση Βιομηχανίας Φωτοβολταϊκών. Η δεύτερη στον ιστότοπο της Βουλής, σύμφωνα με την οποία κατατέθηκε και οδεύει για ψήφιση το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της αδειοδοτικής διαδικασίας Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας». Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε και να αξιολογήσουμε, εν όψει εκλογών, τη στάση που θα τηρήσουν τα κόμματα που παραδοσιακά και διαχρονικά σιγοντάρουν και υποκινούν κινητοποιήσεις ενάντια στην εγκατάσταση και λειτουργία Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Θα ψηφίσουν το νομοσχέδιο ή θα επιδιώξουν να παραμείνει η χώρα εγκλωβισμένη στον λιγνίτη και στη ληστρική ενεργειακή πολιτική του Πούτιν;
Οπως οι… αιρέσεις
Διαβάζω στον φίλα προσκείμενο στην αντιπολίτευση Τύπο ότι το Διεθνές Ινστιτούτο Τύπου (IPI) εκφράζει «τη σοβαρή ανησυχία του» για τα ποσά που έλαβαν τα ΜΜΕ και ζητεί αναλυτικά τα κριτήρια με βάση τα οποία μοιράστηκε η διαφημιστική δαπάνη για την καμπάνια «Μένουμε Σπίτι». Το τελευταίο διάστημα παρατηρώ μία συντονισμένη απόπειρα εργαλειοποίησης από την αντιπολίτευση επιλεγμένων αποσπασμάτων των εκθέσεων που δημοσιεύουν σε τακτική βάση ΜΚΟ κάθε λογής και θυμήθηκα από τα Θρησκευτικά της Γ΄ Λυκείου τον ορισμό των θρησκευτικών αιρέσεων, οι οποίες επιλέγουν ένα μέρος από την αλήθεια των Ευαγγελίων, το απομονώνουν και το ερμηνεύουν κατά το δοκούν. Το πρόβλημα με τις αιρέσεις είναι ότι εκ των χιλιάδων που υφίστανται, ελάχιστες καταφέρνουν να πείσουν κάποιον, πέραν από μία μικρή μερίδα συμπαθών αφελών και ελαφρόμυαλων.
Η δικαίωση του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ
Ο Αλέξης Τσίπρας εσήμανε εκλογικό συναγερμό και μοίρασε αρμοδιότητες ώστε το κόμμα να ετοιμαστεί για τις ερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Μεταξύ της κατανομής αρμοδιοτήτων ξεχωρίζω αυτήν του συντονιστή της Επιτροπής Πολιτικού Αγώνα, η οποία ανατέθηκε στον Νίκο Μπίστη.
Να θυμίσω ότι ο Ν. Μπίστης μαζί με άλλα στελέχη αποχώρησαν από τον Συνασπισμό στις αρχές του 2000, διαφωνώντας κάθετα με τη σκληρή κριτική που έκανε η τότε ηγεσία του κόμματος στο εκσυγχρονιστικό εγχείρημα του Κώστα Σημίτη. Η αποχώρησή τους συνοδεύτηκε για πάρα πολλά χρόνια με προσβλητικά σχόλια από τον μηχανισμό του κόμματος, όπως ότι πρόκειται για ρετάλια της Αριστεράς, οπορτουνιστές και γυρολόγους.
Επ’ αυτών, θα αναφέρω χαρακτηριστικά δύο περιστατικά: Το πρώτο έλαβε χώρα στον αέρα της εκπομπής «Ενικός» του Νίκου Χατζηνικολάου το 2014, όταν ο Νίκος Μπίστης «τόλμησε» να σχολιάσει τις «αποκαλύψεις» του περιοδικού «HOTDOC». Ο παριστάμενος Κώστας Βαξεβάνης εξεμάνη και τον στόλισε με διάφορα κοσμητικά επίθετα όπως «λαχανόκηπο του Σημίτη», «κηπουρό», «πείτε τώρα που μιλάμε, 1 παρά 10, τι κόμμα είστε», «έχετε προσκυνήσει τα πάντα» κ.λπ.
Το δεύτερο έχει να κάνει με ανάρτηση του Νίκου Μπίστη τέλη του 2019 όταν ο Παύλος Πολάκης επέκρινε τη διακυβέρνηση Σημίτη με βαριές εκφράσεις. Ο Νίκος Μπίστης, σε δήλωση που συνυπέγραψε με τον Αντώνη Λιάκο και τον Παναγιώτη Παναγιώτου, ξεκαθάρισε ότι ναι μεν είναι δικαίωμα του Πολάκη η κριτική απέναντι στον Σημίτη, όμως όταν «η κριτική μετατρέπεται σε προσωπικό λίβελο και εκτρέπεται σε απαράδεκτους χαρακτηρισμούς βλάπτει σοβαρά την υπόθεση ανασυγκρότησης της σύγχρονης Αριστεράς».
Δεν θα μπορούσε λοιπόν παρά να αποτελεί δικαίωση για το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, που εμπνεύστηκε και υλοποίησε ο Κώστας Σημίτης, η τοποθέτηση Μπίστη στην άκρως τιμητική θέση του επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο ζήτημα είναι αν συμφωνεί και ο μηχανισμός του κόμματος.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
