Εξυπηρετήσεις χωρίς σύνορα

 

Η επανάληψη είναι μήτηρ μαθήσεως. Αυτό είναι γνωστό εδώ και αιώνες. Ετσι, λοιπόν, καθώς το άρθρο Αλεξάντερ Κλαπ στους «New York Times» δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, διότι ο ίδιος απεδείχθη διαχρονικός φαν του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίστηκε άλλο άρθρο, της Νεκταρίας Σταμούλη αυτήν τη φορά, η οποία αναφέρει ότι η Ελλάδα λέει ψέματα στην Κομισιόν για το θέμα των υποκλοπών. Τη δημοσιογράφο στήριξε και η Ενωση Συντακτών Ξένου Τύπου. Η κυρία Σταμούλη τυγχάνει πρόεδρος της Ενώσεως, αλλά αυτό είναι μια μικρή λεπτομέρεια. Η κυρία Σταμούλη προσελήφθη εκτός ΑΣΕΠ στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (το οποίο αποτελεί δημόσια υπηρεσία) στις 4.6.2019 (ΦΕΚ Γ΄ 952), δηλαδή δύο ημέρες προτού απαγορευτούν οι προσλήψεις στο Δημόσιο λόγω προεκλογικής περιόδου, με έναν φωτογραφικό διαγωνισμό-παρωδία που ζητούσε απαραίτητα «προϋπηρεσία σε πρακτορείο ειδήσεων». Το μοναδικό πρακτορείο στη χώρα είναι το ΑΠΕ, συνεπώς βολεύτηκαν όσοι επί ΣΥΡΙΖΑ εργάζονταν με μπλοκάκι, αλλά και αυτό είναι μια μικρή λεπτομέρεια. Τώρα, ας διαβάσουμε με προσοχή τα όσα γράφει στο Politico.

 

Οι ερωτήσεις και τα ρούβλια

Διαβάζω –όχι και τόσο έκπληκτος– ρεπορτάζ διεθνούς μέσου (από αυτά που εγκρίνει η αξιωματική αντιπολίτευση διότι δεν συμπεριλαμβάνονται στη διαβόητη «λίστα Πέτσα») για τις οικονομικές διασυνδέσεις Ευρωπαίων πολιτικών και δη βουλευτών με τη Ρωσία. Στο ρεπορτάζ αποκαλύπτεται ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν πληρώνει βουλευτές για να καταθέτουν ερωτήσεις στα κοινοβούλιά τους σχετικά με την αναποτελεσματικότητα των κυρώσεων έναντι της Ρωσίας, με τον τιμοκατάλογο να ανέρχεται στις 20.000 ευρώ ανά ερώτηση. Αποκαλύπτονται δε e-mails και έγγραφα τα οποία φανερώνουν πλήρη συγχρονισμό των βουλευτών με τη γραμμή της Μόσχας. Ρόλο σε όλο αυτό το εγχείρημα παίζει και ο Κονσταντίν Μαλοφέεφ, γνωστός για την απόπειρα να στήσει το 2015 τηλεοπτικό δίκτυο ρωσικής επιρροής στην Ελλάδα, μέσω του εφοπλιστή Γιάννη Καραγιώργη, προσωπικού φίλου του Πάνου Καμμένου. Θα είχε ενδιαφέρον να μετρούσαμε από τον ιστότοπο της Βουλής πόσες ερωτήσεις και από ποιους βουλευτές κατατέθηκαν στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου για τη στάση που κράτησε η χώρα μας στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Μπορεί να φανούν χρήσιμες.

 

Παίζουν τα ρέστα τους

Η μέρα σήμερα είναι άκρως ενδιαφέρουσα σε κοινοβουλευτικό επίπεδο. Η υπόθεση της παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, Νίκου Ανδρουλάκη, και η εν γένει λειτουργία της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών θα συζητηθούν στο ανώτατο πολιτειακό επίπεδο, σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών. Είναι προφανές ότι απέναντι στον θεσμικό λόγο του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στη λειτουργία της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, σύσσωμη η αντιπολίτευση θα αντιτάξει το γνωστό τσίρκο με τους κλόουν, τις αρκούδες, τον άνθρωπο-γορίλα και το τρενάκι του τρόμου. Και θα το κάνει διότι είναι εγκλωβισμένη σε ένα σπιράλ συνεχούς κατάρρευσης, σε ένα μανιακό κυνήγι της ουράς της. Ως θέαμα είναι άκρως διασκεδαστικό. Ως γεγονός, όμως, είναι θεσμικά επικίνδυνο.

 

Τζίφος τα πανηγύρια

Την περασμένη Τετάρτη, η διεθνής έκδοση των «New York Times» δημοσίευσε σε μονόστηλο στο πρωτοσέλιδό της το άρθρο του Αλεξάντερ Κλαπ. Νέα πανηγύρια από την προοδευτική πτέρυγα για τον «διασυρμό Μητσοτάκη» στα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ωστόσο, η αμερικανική εφημερίδα αποπειράθηκε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και κυρίως να περισώσει το κύρος της. Κατ’ αρχάς, άλλαξε τον τίτλο σε «Ελλάδα 2.0 μια απ’ τα ίδια» με σαφή αιχμή στην προηγούμενη κυβέρνηση και το μπάχαλο που δημιούργησε την τετραετία της εξουσίας της. Κατά δεύτερον τοποθέτησε disclaimer στο τέλος του άρθρου, ότι το εν λόγω πόνημα αποτελεί προσωπική άποψη του φιλοξενούμενου αρθρογράφου και όχι της εφημερίδας και δημοσιεύεται στο πλαίσιο της πολυφωνίας. Case closed…

 

Η Βουλή, οι στρεβλές διαρροές και το απόρρητο

Οπως αναμενόταν, ο ΣΥΡΙΖΑ θα εργαλειοποιούσε τη συνεδρίαση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας για την ακρόαση του νέου διοικητή της ΕΥΠ. Παρά το γεγονός ότι η συνεδρίαση και τα πρακτικά της είναι απόρρητα, παριστάμενοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έκαναν διαρροές και έτσι στήθηκαν τα γνωστά βολικά δημοσιεύματα για το «τέρας παρακολουθήσεων της Δεξιάς» και το «παρακράτος Μητσοτάκη».

Ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Κωνσταντίνος Τασούλας, με αφορμή τα όσα διαδραματίστηκαν και των απαράδεκτων διαρροών που συνέβαιναν ακόμα και κατά τη διάρκειά της συνεδρίασης, παρενέβη και δήλωσε ότι «η εν λόγω συνεδρίαση, παρά τον αυστηρά απόρρητο χαρακτήρα της, μεταδίδετο κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής της επιλεκτικά σε συγκεκριμένο μέσο ενημέρωσης με αποτέλεσμα να μετατραπεί έτσι η όλη διαδικασία σε “σουρωτήρι”, δίνοντας την εντύπωση πως η επίκληση των θεσμικών διαδικασιών είναι εντελώς προσχηματική και το μόνο που ενδιαφέρει τελικά είναι η αναπάντητη, άρα και ανεξέλεγκτη, δημοσιότητα, λόγω ακριβώς και του ότι οι υπεύθυνοι και επώνυμοι θεσμικοί φορείς αδυνατούν να απαντούν. Σημειώνω εδώ ότι βάσει του Κανονισμού της Βουλής οι συζητήσεις για την ΕΥΠ είναι απόρρητες και όσοι λαμβάνουν μέρος σε αυτές δεσμεύονται να τηρούν το απόρρητο και μετά τη λήξη της θητείας τους».

Επίσης, όπως αναμενόταν, επιχειρήθηκε μια βαθιά ανόητη δικαιολόγηση από κάποιους «νομικούς» και νομικούς κύκλους, οι οποίοι κατά σύστημα επιδίδονται σε κατά παραγγελία έκδοση «γνωματεύσεων» ότι από κανένα απόρρητο δεν καλύπτονται οι συνεδριάσεις για την ΕΥΠ γιατί οι διατάξεις του Κανονισμού της Βουλής που το προβλέπουν είναι «αντιθεσμικές». Πραγματικά δεν μπορώ να κατανοήσω πώς είναι δυνατόν –σοβαροί κατά τα λοιπά– νομικοί να αραδιάζουν τόσες μπούρδες μαζεμένες, αλλά αυτό δεν είναι δικό μου πρόβλημα.

Παρά τη σαφή πλέον επιδίωξη της αντιπολίτευσης να μετατραπεί η κοινοβουλευτική διαδικασία για τον έλεγχο της λειτουργίας της ΕΥΠ σε τσίρκο με στρεβλές διαρροές, ο έλεγχος θα προχωρήσει και οι αλλαγές θα γίνουν. Και αυτό είναι που τους ενοχλεί περισσότερο.