Η έξοδος από τα μνημόνια
Στις 11 Ιουλίου 2018 η Κομισιόν ανακοίνωσε ότι η Ελλάδα εισέρχεται σε καθεστώς αυξημένης εποπτείας. Η διάρκεια της εποπτείας της χώρας δεν ήταν εξαρχής οριοθετημένη και τελούσε σε άμεση συνάρτηση με τα διαρθρωτικά μέτρα που αφενός έπρεπε να ληφθούν και αφετέρου να εφαρμοστούν και να αξιολογηθούν. Ο μηχανισμός του καθεστώτος αυξημένης εποπτείας ήταν δέσμευση του μνημονίου ΣΥΡΙΖΑ (άρθρο 2, παρ. Δ, υποπαρ. Δ.10 ν. 4336/2015). Οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για την αξιολόγηση της εξόδου από το καθεστώς αυξημένης εποπτείας ήταν σε έξι τομείς: οικονομική και φορολογική προσαρμογή (3,5% πλεόνασμα), αντικατάσταση συνταξιοδοτικού συστήματος, οικονομική σταθερότητα με ενίσχυση τραπεζικού συστήματος, ανταγωνιστικότητα της αγοράς εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις και αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης. Ενα μήνα μετά τις βαριές αυτές δεσμεύσεις, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πανηγύριζε την «έξοδο από τα μνημόνια» με μία κιτς φιέστα στο Ζάππειο, στη σκιά της πολύνεκρης τραγωδίας στο Μάτι. Με πολύ κόπο και κάτω από αντίξοες συνθήκες, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη πέτυχε την έξοδο από το καθεστώς αυξημένης εποπτείας. Καταλαβαίνω τον θυμό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτό κατέγραψε η Ιστορία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή
Στις πρώτες συνεδριάσεις της Βουλής, που σχηματίστηκε από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ανέκυψε το εξής ζήτημα: η Πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, δεν κήρυττε την έναρξη της συνεδρίασης θεωρώντας ότι δεν υπάρχει απαρτία του Σώματος επειδή ο αρμόδιος εισαγγελέας δεν έδινε άδεια στους προφυλακισμένους (και τότε υπόδικους) βουλευτές της Χρυσής Αυγής να προσέλθουν στο Κοινοβούλιο. Το συμβάν αυτό σχολιάζει στο τελευταίο βιβλίο του ο Ευάγγελος Βενιζέλος («Εκδοχές πολέμου 2009-2022», εκδόσεις Πατάκη, 2022, σελ. 328-331). Σε ερώτηση του δημοσιογράφου Γιώργου Κουβαρά ότι «αφήνει να υπονοηθεί μία σχέση της Χρυσής Αυγής με τον ΣΥΡΙΖΑ», ο Βενιζέλος απαντά «το λέω ευθέως […] έγινε προσπάθεια να διαμορφωθούν συσχετισμοί συνυπολογιζομένων των προφυλακισμένων βουλευτών της Χρυσής Αυγής, με τη θεωρία ότι φυσικά “δεν έχουν οσμή οι ψήφοι” όταν τις χρειάζεσαι […]». Εχει μεγάλο ενδιαφέρον πώς μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα από την έκδοση του εν λόγω βιβλίου, ο Βενιζέλος δεν βγάζει κιχ για τον εναγκαλισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ και τον πατερναλισμό του Αλέξη Τσίπρα στον Νίκο Ανδρουλάκη.
Παραπομπή στο ΔΕΕ
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να παραπέμψει την Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ) για τη μη ορθή μεταφορά της οδηγίας για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων (2011/92/ΕΕ, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2014/52/ΕΕ), η οποία υποχρεώνει τα κράτη μέλη να προβαίνουν σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων για μεγάλα έργα υποδομής. Επιπλέον, η ελληνική νομοθεσία δεν προβλέπει την ενημέρωση του κοινού για αποφάσεις που λαμβάνονται από άλλο κράτος μέλος σχετικά με έργα με διασυνοριακές επιπτώσεις στην ελληνική επικράτεια. Για την ιστορία, η μεταφορά της αρχικής οδηγίας έγινε επί ΠΑΣΟΚ με τον ν. 4014/2011 (Α΄ 209) και η μεταφορά της τροποποιητικής οδηγίας έγινε επί ΣΥΡΙΖΑ με τον ν. 4519/2018 (Α΄ 25). Μόνο επιτυχίες…
Κούρασε ο απόπατος
Μέχρι το 2011 ουδείς έπαιρνε στα σοβαρά τον ΣΥΡΙΖΑ. Είχε φαιδρές απόψεις για οτιδήποτε απασχολούσε τον δημόσιο βίο. Και μετά ήρθαν οι μέλισσες και η πτώση του ΠΑΣΟΚ από την εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ έδρασε ακαριαία και άλωσε εύκολα το διαλυμένο ΠΑΣΟΚ, αρπάζοντας στελέχη και εκλογική βάση. Τέλη του 2014, εργαλειοποιώντας το σύνταγμα, ανέτρεψε την κυβέρνηση Σαμαρά και κέρδισε τις εκλογές. Βέβαια, κυβέρνηση δεν σχημάτιζε ούτε με το κιάλι, οπότε επιστρατεύθηκε η ακροδεξιά για να βγάλει το φίδι (και το αυγό του) απ’ την τρύπα. Από την κατάρρευση των λαϊκίστικων υποσχέσεων και την πρόσδεση στο άρμα των μνημονίων έως σήμερα, στον ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχεί ένας φασίζων βούρκος που υβρίζει τους πάντες και λασπολογεί αδιακρίτως. Ε, ο απόπατος αυτός κούρασε.
Η κυριαρχία της νησίδας στον Εβρο
Με σιγουριά πρωταθλητή, επτά βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι πέντε εκ των οποίων έχουν διατελέσει υπουργοί, κατέθεσαν ερώτηση για την κυριαρχία (sic) σε νησίδα στον Εβρο, επικαλούμενοι εγγραφές στο Κτηματολόγιο και metadata από φωτογραφίες μεταναστών που ήλθαν στη δημοσιότητα. Εν ολίγοις, κατηγορούν την κυβέρνηση ότι απώλεσε κυριαρχικά δικαιώματα σε έδαφος του Εβρου επειδή δεν ήθελε να διασώσει τους μετανάστες.
Επί του θέματος τοποθετήθηκε ο νομικός σύμβουλος της «Κτηματολόγιο ΑΕ», Μιχάλης Ι. Χατζηφώτης, με αναλυτική ανάρτησή του στο Facebook. Ο κ. Χατζηφώτης ανέφερε ότι στην περιοχή δεν υπάρχει καν κτηματολογικό γραφείο και όλα τα στοιχεία και οι δηλώσεις είναι προσωρινές. Η δε συνθήκη της Λοζάνης δεν ακολουθεί την κοίτη του ποταμού, αλλά σταθερά σημεία γιατί η κοίτη αλλάζει και προέβλεψε τη σύσταση μιας μόνιμης τριεθνούς επιτροπής για την επίλυση τυχόν διαφωνιών θα προκύψουν εξαιτίας ακριβώς της αλλαγής της κοίτης του ποταμού, για να μην έχουμε κάθε βδομάδα βαλκανικό πόλεμο.
Ο κ. Χατζηφώτης μάλιστα διηγείται και ένα άκρως αποκαλυπτικό συμβάν που έλαβε χώρα στη Βουλή: «Οπως είχα την ευκαιρία να αναφέρω και διά ζώσης στην ίδια την ερωτώσα βουλευτή (ενν. την κα Γκαρά) στο κυλικείο της Βουλής, στο περιθώριο της ψήφισης του 4821/2021, όταν της εξηγούσα ποια είναι η διαφορά του νομικού καθεστώτος Δωδεκανήσου και Σαμοθράκης, στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί. Αλλοι στον Φορέα ενδεχομένως να μην μπορούν να το πουν, εγώ, όμως, ένας από τους είκοσι (20), μπορώ να το πω. Αφήστε μας να κάνουμε τη δουλειά μας».
Το Σάββατο το πρωί στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τάκης Θεοδωρικάκος, παρουσίασε έγγραφο του Γενικού Επιτελείου Στρατού, σύμφωνα με το οποίο η εν λόγω νησίδα κείται εκτός της ελληνικής επικράτειας και κάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα να δηλώσει εάν αποδέχεται το έγγραφο του στρατού. Η απόκριση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται εντός εργάσιμης ημέρας και ώρας μάλλον.
Κατά την άποψή μου, δεν χρειάζεται να λεχθεί κάτι άλλο. Απομένει μόνο η διερεύνηση της τουρκολάγνας στάσης κομμάτων του ελληνικού Κοινοβουλίου. Εστω και σε επίπεδο μεταφυσικό.
