Εμεινε…μετεξεταστέος
Στις 22.02.2022 ο Δημήτρης Παπαδημούλης υπέβαλε ερώτηση προς την Κομισιόν για τη νέα σύνθεση του ΔΣ του ΑΠΕ-ΜΠΕ. Ο ευρωβουλευτής θεωρεί ασφυκτικό τον έλεγχο που ασκεί η κυβέρνηση της ΝΔ στα ΜΜΕ και επιπλέον ρωτά εάν η σύνθεση του ΔΣ «αντιστρατεύεται τις αρχές της ελευθερίας και της πολυφωνίας των ΜΜΕ, οι οποίες κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ». Τη Δευτέρα, δόθηκε στη δημοσιότητα η απάντηση της Κομισιόν, διά στόματος της αντιπροέδρου Βέρα Τζούροβα, η οποία δήλωσε ότι η ελευθεροτυπία είναι κομμάτι του κράτους δικαίου και σημείωσε ότι όσον αφορά τις αιτιάσεις για «παραβιάσεις του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ», οι διατάξεις του Χάρτη απευθύνονται στα κράτη-μέλη μόνον όταν εφαρμόζουν το δίκαιο της ΕΕ και ως εκ τούτου «το θέμα στο οποίο αναφέρεται ο αξιότιμος κ. βουλευτής δεν ρυθμίζεται επί του παρόντος από τη νομοθεσία της ΕΕ». Εκτός θέματος και μετεξεταστέος ο κ. βουλευτής.
Βολικές εκρήξεις
Αλλη μία επίθεση με γκαζάκια πραγματοποίησαν άγνωστοι τα ξημερώματα της Τρίτης στην είσοδο της πολυκατοικίας όπου διαμένει ο δημοσιογράφος Αρης Πορτοσάλτε. Από την έκρηξη προκλήθηκε φωτιά μικρής έκτασης και εκτεταμένες υλικές ζημιές στην είσοδο του κτηρίου. Ο Αρης Πορτοσάλτε είναι μόνιμο θύμα της παρακρατικής τρομοκρατίας επειδή ασκεί δριμεία κριτική στην αντιπολίτευση – μία δημοκρατική λειτουργία των ΜΜΕ επιτρέπει, ανέχεται και ενθαρρύνει τέτοιες κριτικές. Ο Αρης Πορτοσάλτε δεν κάνει τίποτα περισσότερο από αυτό που κάνουν οι δημοσιογράφοι της «Αυγής», του left.gr, του «Ριζοσπάστη», όταν στολίζουν την κυβέρνηση, κάνοντας κριτική ακόμα για το γεγονός ότι σήμερα π.χ. έχει ζέστη ενώ επί ΣΥΡΙΖΑ η θερμοκρασία ήταν στα συνήθη για την εποχή επίπεδα. Οι βόμβες, ωστόσο, πέφτουν πάντοτε στην πλευρά του Αρη. Και, ως γνωστόν, το πρόβλημα για την Αριστερά δεν είναι ότι πέφτουν βόμβες, αλλά το να βρίσκεσαι στη σωστή πλευρά, δηλαδή με εκείνους που τις βάζουν.
Συμπτώσεις
Μεγάλη κουβέντα γίνεται τις τελευταίες μέρες στην προοδευτική πτέρυγα για «αποδείξεις» ότι η Ελλάδα κάνει pushbacks σε βάρκες με μετανάστες Τούρκων δουλεμπόρων. Κατευθυνόμενα άρθρα, προσχέδια εκθέσεων διεθνών οργανισμών, ερωτήσεις στην Ευρωβουλή, προσπαθούν να στήσουν ένα κλίμα ότι η Ελλάδα «εγκληματεί» στο Αιγαίο και «το Λιμενικό Σώμα δολοφονεί μετανάστες και αθώα παιδιά». Το πρόβλημα όλων αυτών των καταγγελιών είναι κοινό: όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά «ντοκουμέντα» έχουν πηγή τις ΜΚΟ που επιχειρούν «διασώσεις» στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν ως πηγή το τουρκικό Λιμενικό! Ολως συμπτωματικά, οι ΜΚΟ που κάνουν αυτές τις βαρύγδουπες καταγγελίες ελέγχονται ποινικά για διευκόλυνση εισόδου μεταναστών στην ελληνική επικράτεια· άλλως ειπείν, για εμπόριο ψυχών και ελπίδας.
Σπέκουλα
Συγκλονισμένη και εμφανώς ταραγμένη η «προοδευτική πτέρυγα» των social media παρακολουθεί τα όσα διαδραματίζονται με την υπόθεση της δέσμευσης της περιουσίας του Γιώργου Τράγκα. Το ύψος της περιουσίας του εκλιπόντος δημοσιογράφου προκαλεί ίλιγγο, καθώς κάποιοι ανεβάζουν την αξία της σε περισσότερα από 100 εκατ. ευρώ. Αυτό που δεν προκαλεί ίλιγγο είναι η περιρρέουσα ηλιθιότητα. Ολοι αυτοί που σήμερα αναρωτιούνται πώς ένας δημοσιογράφος έφτασε να έχει τόσο μεγάλη περιουσία, δεν αναρωτιούνται γιατί τα «πέντε χρόνια της κάθαρσης» και του «ηθικού πλεονεκτήματος» δεν δόθηκε εντολή στην Αρχή για το ξέπλυμα να κάνει ενδελεχή έλεγχο στον συγκεκριμένο. Η απάντηση βεβαίως είναι απλή: δεν δόθηκε διότι αφενός υπήρχε φιλία με τον τότε συγκυβερνήτη και αφετέρου ο εκλιπών στόλιζε καθημερινά τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τον ίδιο Μητσοτάκη που έβλεπαν ήδη από το 2018 να προηγείται 10 μονάδες στις δημοσκοπήσεις.
Μελανσόν – Τσίπρας, σημειώσατε 1
Στις 28.06.2018 ο Αλέξης Τσίπρας δίνει συνέντευξη στο γαλλικό περιοδικό «Le Point» όπου μεταξύ άλλων λέει ότι «ο Μελανσόν δεν έδωσε την αίσθηση ότι ήθελε πραγματικά να κυβερνήσει, αυτό δεν είναι θέση της Αριστεράς». Η αντίδραση του Μελανσόν ήρθε την ίδια μέρα και ήταν καταπέλτης. Με tweet του, απευθύνθηκε προσωπικά στον Τσίπρα και δήλωσε ότι «σε αντίθεση με εσάς, θέλουμε να κυβερνάμε και να μην υποταχτούμε […] δεν θέλουμε να κυβερνήσουμε όπως εσείς εναντίον των συνταξιούχων, των δημοσίων υπαλλήλων και της ανεξαρτησίας της χώρας».
Μερικούς μήνες μετά, ο Μελανσόν σε τηλεοπτική εμφάνισή του χαρακτήρισε τον Αλέξη Τσίπρα «από τις πιο ελεεινές πολιτικές προσωπικότητες της Ευρώπης». Μάλιστα, συνέχισε λέγοντας ότι «δεν θέλω οι Γάλλοι να πιστέψουν ότι εάν εκλεγώ θα είμαι ένας Τσίπρας. Εγώ θα εφαρμόσω το πρόγραμμά μου», υπονοώντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εφάρμοσε αριστερή πολιτική, αλλά πειθάρχησε στις πολιτικές των μνημονίων.
Βεβαίως, αυτή η στάση του Μελανσόν δεν ήταν μία έκρηξη της στιγμής. Λίγους μήνες πριν είχε ζητήσει επισήμως την αποβολή του ΣΥΡΙΖΑ από την Ευρωπαϊκή Αριστερά διότι, όπως υποστήριζε, δεν μπορεί να αποτελεί μέλος της ένα κόμμα που εφαρμόζει σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική ενάντια στα λαϊκά στρώματα. Μάλιστα, χαρακτήριζε το καθεστώς Τσίπρα «ανελεύθερο» που, μεταξύ άλλων, «περιόρισε το δικαίωμα της απεργίας των εργαζομένων ενάντια στις πολιτικές λιτότητας που του επιβάλλει η ΕΕ και ο ίδιος αποδέχεται δουλικά».
Δεν είναι λοιπόν τυχαία η αφωνία του ΣΥΡΙΖΑ για την προχθεσινή επίδοση του Μελανσόν στις γαλλικές βουλευτικές εκλογές. Το κόμμα περιορίστηκε σε μία ανακοίνωση 65 λέξεων που δεν αναφέρει πουθενά το όνομα του Μελανσόν. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Πέτρος Κόκκαλης, ο οποίος μπορεί να ανέφερε ονομαστικά από τον Σάντερς και την Κορτέζ μέχρι τον Τραμπ και τη ΛεΠεν, αλλά και τους οικονομολόγους Πικέτι, Φριό και Κέιτζ, ωστόσο δεν βρήκε κάπου χώρο να συγχαρεί προσωπικά τον Μελανσόν στις οκτώ παραγράφους (!) της ανακοίνωσής του.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”