Οι εκλογές και το διακύβευμα
Από τη συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Σταύρο Θεοδωράκη, αν συνυπολογίσουμε την αποστροφή του λόγου του πρωθυπουργού περί «σεβασμού των Πανελληνίων», καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι κλείδωσε η 21η Μαΐου, καθώς δεν υπάρχει άλλη ημερομηνία διαθέσιμη.
Στα λοιπά της συνέντευξης, ο πρωθυπουργός μίλησε ρεαλιστικά για την ουσία των εκλογών και το βασικό δίλημμα: Αν δεν προκύψει αυτοδυναμία είναι αδύνατο να κυβερνηθεί η χώρα, από την ώρα που δεν υπάρχει επαφή με τον μοναδικό πιθανό κυβερνητικό εταίρο που είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Ο κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι «ζήτησα δύο φορές να συναντηθούμε και να γνωριστούμε με τον κ. Ανδρουλάκη όταν εξελέγη κι αυτός αρνήθηκε».
Από τη δήλωση αυτή εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι, πρώτον, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να συνεννοηθεί για να κλείσει ένα ραντεβού, όχι για να μετάσχει σε κυβερνητικό σχήμα, και, δεύτερον, η δήλωση αυτή δρα ως μοχλός πίεσης προς τον κ. Ανδρουλάκη και το ΠΑΣΟΚ για το τι μέλλει γενέσθαι την επαύριον της κάλπης.
Η διπλωματία των σεισμών
Παρά το ότι λοιδορήθηκε από κάποιους, φαίνεται ότι η διπλωματία των σεισμών και η βοήθεια που παρείχε από τις πρώτες ώρες η Ελλάδα στην Τουρκία έπειτα από τους πρόσφατους πολύνεκρους σεισμούς έφεραν αποτελέσματα.
Με βάση τα όσα ακούγονται στο παρασκήνιο, εκεί έγκειται ότι η Τουρκία θα ψηφίσει την Ελλάδα για την υποψηφιότητά της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ (UNSC), ενώ η Αθήνα θα στηρίξει την τουρκική υποψηφιότητα για τη θέση του γενικού γραμματέα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ).
Τον βασικό λόγο που η Τουρκία αποφάσισε να δώσει αυτή την ουσιαστική, αλλά και συμβολική, στήριξη στην Ελλάδα αποκάλυψε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες στον Νίκο Δένδια κατά τη συνάντησή τους πριν από λίγες ημέρες στη Νέα Υόρκη.
Ο Γκουτέρες φέρεται να είπε στον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν θα ξεχάσει την ελληνική βοήθεια στη δύσκολη περίοδο του σεισμού, πληροφορία που μετέφερε στον κ. Δένδια και ο Αλβανός πρωθυπουργός, Εντι Ράμα.
Πριονοκορδέλα (Ι)
Ο Γιώργος Φλωρίδης έχει πολλάκις εκφράσει τη συμπάθειά του προς την αξιωματική αντιπολίτευση, ενίοτε με τρόπο δηκτικό.
Αυτή τη φορά και εξ αφορμής της επισκέψεως (που μετατράπηκε σε σόου και τελικά σε φιάσκο) του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στο υπό κατασκευή Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας Λάρισας, εκφράστηκε με θεατρικούς όρους: «Στο Μάτι έστησε παράσταση, ρωτώντας πότε θα πετάξουν τα πυροσβεστικά αεροπλάνα, όταν όλα είχαν καεί και είχε ήδη υπάρξει η εκατόμβη των θυμάτων. Στη Λάρισα έστησε παράσταση, ψάχνοντας την τοπική σιδηροδρομική τηλεδιοίκηση σε λάθος κτίριο, ενώ αυτή βρισκόταν δίπλα του, μέσα στον σιδηροδρομικό σταθμό! Κυρίες και κύριοι, υποδεχτείτε ξανά τον Αλέξη Τσίπρα (τα παλιά θεατρικά “μπουλούκια” είχαν τουλάχιστον μια κάποια αθώα γραφικότητα)».
Πριονοκορδέλα (ΙΙ)
Αντιγράφω και προσυπογράφω το ιδιαιτέρως αιχμηρό σχόλιο της καθηγήτριας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Βάσως Κιντή: «Να δεχτώ ότι μπορεί ως κόμμα να κάτσεις να σχεδιάσεις την πιο ακραία και δυναμική αντιπολίτευση. Αλλά να συνεδριάσεις για να σχεδιάσεις πάνω σε μία τραγωδία ένα σκηνικό σκαστής παραπλάνησης με ξεπερνάει, αδυνατώ να το συλλάβω. Δηλαδή συνεννοούνται κάποιοι ότι θα πάμε σε ένα κτίριο που ξέρουμε ότι δεν είναι το επίδικο, ότι δεν θα συναντήσουμε τους υπεύθυνους του κρατικού φορέα, αλλά θα έχουμε μαζί μας έναν 13 χρόνια συνταξιούχο, μέλος μας, που θα τον φέρουμε από την Ξάνθη. Τα λένε στον αρχηγό κι αυτός τα δέχεται και παίρνει μέρος; Αν δεν είναι άσχετοι, αδιάφοροι ή ανίκανοι, είναι ωμά κυνικοί και αδίστακτοι. Ή όλα μαζί».
Το ψέμα της δήθεν ιδιωτικοποίησης του νερού
Από τη στήλη αυτή, στις 7.3.2023, έγραφα για τη δήθεν ιδιωτικοποίηση του νερού, που, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ετοίμαζε η κυβέρνηση και ειδικώς ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κώστας Σκρέκας.
Η αλήθεια είναι ότι ο μόνος που βαρύνεται με απόπειρα ιδιωτικοποίησης του νερού είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και είναι λογικό αυτό το βάρος να το νιώθει ασήκωτο. Τελικώς, την Τρίτη το βράδυ το νομοσχέδιο ψηφίστηκε με τις ψήφους των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας.
Θα επισημάνω μερικές από τις πολύ σημαντικές προβλέψεις που ψηφίστηκαν:
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα ρυθμίζεται το πεδίο της εποπτείας των φορέων που διαθέτουν το αποκλειστικό δικαίωμα παροχής υπηρεσιών ύδατος στη γεωγραφική περιοχή τοπικής τους αρμοδιότητας, δηλαδή σε δήμους, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (ΟΤΑ, ΔΕΥΑ) κ.λπ. Σήμερα υπάρχουν 295 δημόσιοι και δημοτικοί φορείς παροχής ύδατος.
Μόλις το 42% από αυτούς αναρτά δημόσια τα στοιχεία που οφείλει βάσει νόμου και δεν γνωρίζουμε καν αν μετρούν συστηματικά την ποιότητα του νερού που παρέχουν στους πολίτες.
Σύμφωνα με στοιχεία που δηλώνουν οι ίδιες οι ΔΕΥΑ, έχουν απώλειες υδάτων μέχρι και 62%. Η δε εποπτεία ανατίθεται σε Ανεξάρτητη Αρχή και όχι σε υπηρεσία του υπουργείου, υπαγόμενη στον εκάστοτε υπουργό.
Είναι αναγκαίο ο έλεγχος να περάσει στα χέρια μιας Ανεξάρτητης Αρχής ώστε να προστατεύουμε το πιο πολύτιμο αγαθό και να πιέσουμε όλους τους δημόσιους φορείς που το διαχειρίζονται να παρέχουν πιο ποιοτικές υπηρεσίες στους πολίτες.
Με τις νέες ρυθμίσεις ανατίθενται διακριτά αρμοδιότητες εποπτείας και ελέγχου στη νέα Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή. Η Αρχή δεν εμπλέκεται στον καθορισμό της τιμολογιακής πολιτικής με κανέναν τρόπο (εισηγητικό ή αποφασιστικό).
Με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο, οι νέες διατάξεις καθιστούν σαφές ότι δεν προβλέπεται καμία ιδιωτικοποίηση των φορέων διαχείρισης υδάτων. Το νερό δεν είναι εμπορεύσιμο προϊόν και δεν μπαίνει υπό συζήτηση.
