Το… γαϊτανάκι των ευθυνών Τσίπρα, ΑΔΑΕ
Επειδή με ρωτάτε πολλοί για τις ευθύνες του Αλέξη Τσίπρα και ΑΔΑΕ μετά τα όσα φαιδρά διαδραματίστηκαν στη Βουλή, η ταπεινή άποψή μου είναι η εξής: ο κ. Τσίπρας, κατά παράβαση του νόμου, έχει διαρρεύσει προσωπικά δεδομένα πολιτών. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Προσωποποιημένη πληροφόρηση για θέματα άρσεων απορρήτου γίνεται μόνο ύστερα από αίτημα του αιτούντος και όπως ορίζει ο νόμος, οι δε πολιτικοί αρχηγοί μπορούν να λάβουν μόνο στατιστική πληροφόρηση, πλήρως ανωνυμοποιημένη. Ως προς την ΑΔΑΕ: οι πράξεις των ανεξαρτήτων Αρχών, ως εκτελεστές πράξεις διοικητικών αρχών υπόκεινται στον έλεγχο των διοικητικών δικαστηρίων. Αλλωστε, από το ίδιο το κείμενο του συντάγματος, οι ανεξάρτητες Αρχές τοποθετούνται συστηματικά στο τρίτο μέρος «Οργάνωση και λειτουργίες της πολιτείας» και συγκεκριμένα στο πεδίο της «Διοίκησης». Σε κάθε περίπτωση δε, η δράση τους συνολικά και οι ενέργειες των μελών τους ελέγχονται από τη Δικαιοσύνη.
«Κεραυνοί» από τη Ζωή για το Μάτι
Καταπέλτης κατά της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην κατάθεση που έδωσε στη δίκη για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Η πρώην πρόεδρος της Βουλής, η οποία το 2018 κατέθεσε μία από τις πρώτες μηνύσεις ζητώντας να ασκηθούν ποινικές διώξεις σε βαθμό κακουργήματος για την εθνική τραγωδία, κατέθεσε ότι «η υπόθεση του Ματιού δεν αφορά ένα ατύχημα, δεν έγινε κατά λάθος, ήταν έγκλημα, οι ανθρώπινες ζωές χάθηκαν με κακουργηματική ευθύνη αυτών που δεν έπραξαν τα δέοντα και μέχρι σήμερα εκκρεμεί η εξέταση αυτής της ευθύνης», προσθέτοντας ότι «εκείνη την ημέρα δεν κινητοποιήθηκαν οι μηχανισμοί κατάσβεσης της πυρκαγιάς, ούτε κινητοποιήθηκαν οι μηχανισμοί διάσωσης. Αντίθετα, κινητοποιήθηκε ένας μηχανισμός παραπληροφόρησης και διαστρέβλωσης της αλήθειας. Ενωσαν τις δυνάμεις τους για να σκηνοθετήσουν αυτήν τη συνέντευξη Τύπου. Αμέσως λειτούργησε ένστικτο αυτοπροστασίας και κάλυψης εαυτού».
Εγκλιματισμός σε χρόνο dt!
Διαφαίνεται –ομολογώ, με μια κάποια σχετική έκπληξη– ότι η Πόπη Τσαπανίδου εγκλιματίστηκε πολύ γρήγορα στο ύφος και στο ήθος του ΣΥΡΙΖΑ. Η αγωνιώδης απόπειρα της νεόκοπης εκπροσώπου Τύπου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να απαξιώσει ηθικά τον Νίκο Ανδρουλάκη λέγοντας ότι λόγω των υποκλοπών στο κινητό τηλέφωνό του θα εκβιαστεί σε μία συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία, εκτός από πανικόβλητη παραδοχή ήττας (από τα… αποδυτήρια) στις επόμενες εθνικές εκλογές, είναι προσβλητική για τον ίδιο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που μέχρι χθες στην Κουμουνδούρου τον υπολόγιζαν ως ισότιμο εταίρο στη «μεγάλη προοδευτική διακυβέρνηση». Αφήστε δε που ο μοναδικός εκβιασμός στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι του τύπου «έλα σε εμάς, γιατί είδες πόσα στοιχεία υποκλοπών έχουμε για τους πάντες»…
Δυο πόρτες έχει η… πολιτική
Αναφορικά με το ανωτέρω δημοσίευμα, να σημειώσω ότι εκεί κάτω στην Κουμουνδούρου πιέζονται ποικιλοτρόπως και, ως γνωστόν, όταν πιέζεσαι ελλοχεύει πάντοτε ο κίνδυνος να κάνεις και λάθη (διότι θα είμαι επιεικής και θα το καταλογίσω ως «λάθος» αυτό στην Πόπη Τσαπανίδου). Διότι δεν είναι και λίγο να προωθείς με το στανιό «προοδευτική διακυβέρνηση» και να βλέπεις την εφημερίδα «Τα Νέα» της περασμένης Δευτέρας πρωτοσέλιδη δήλωση του Νίκου Ανδρουλάκη για «κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή χωρίς παζάρια για υπουργικές θέσεις». Κατά το κοινώς λεγόμενο, ο Αλέξης Τσίπρας έφαγε «πόρτα». Για να είμαστε όμως δίκαιοι, την ίδια «πόρτα» τρώει καθημερινά και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από δεκάδες στελέχη του κόμματος τα οποία του γυρίζουν την πλάτη, αδιαφορώντας για την εκλογική μάχη.
Οι ακροδεξιοί του Πούτιν
Προβληματισμό προκαλεί η αποκάλυψη των «New York Times» (Russian Agents Suspected of Directing Far-Right Group to Mail Bombs in Spain, 22.1.2023) ότι οι παγιδευμένες επιστολές που εστάλησαν πρόσφατα σε υψηλόβαθμους αξιωματούχους στην Ισπανία από την ακροδεξιά οργάνωση με την ονομασία Ρωσικό Αυτοκρατορικό Κίνημα έγινε με την καθοδήγηση υψηλόβαθμων μελών των ρωσικών στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών. Καίριος στόχος του Κρεμλίνου ήταν να δείξει ότι μαζί με τους συνεργούς του μπορούν να πραγματοποιήσουν τρομοκρατικές επιθέσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των πρωτευουσών των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, στο οποίο ανήκει η Ισπανία, αν συνεχίσουν να υποστηρίζουν την Ουκρανία.
Το Ρωσικό Αυτοκρατορικό Κίνημα ιδρύθηκε το 2002 από τον Στανισλάβ Ανατόλιεβιτς Βορομπίγιεφ και αριθμεί μέλη και συνεργάτες σε όλη την Ευρώπη, διαθέτει δε στρατιωτικού τύπου εκπαιδευτικά κέντρα στην Αγία Πετρούπολη. Τον Ιούλιο του 2022, οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις σε δύο βασικούς υποστηρικτές της ακροδεξιάς οργάνωσης, η οποία στις 7 Απριλίου 2020 είχε χαρακτηριστεί από το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών ως «Παγκόσμια Τρομοκρατική Οργάνωση (SDGT)», επειδή παρείχε εκπαίδευση για τρομοκρατικές ενέργειες. Οι κυρώσεις επιβλήθηκαν με την αιτιολογία ότι «το Ρωσικό Αυτοκρατορικό Κίνημα προσπάθησε να συγκεντρώσει και να μετακινήσει κεφάλαια χρησιμοποιώντας το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα με σκοπό να οικοδομήσει ένα παγκόσμιο δίκτυο βίαιων ομάδων που προωθούν εξτρεμιστικές απόψεις και ανατρέπουν τις δημοκρατικές διαδικασίες».
Η χρησιμότητα των οργανώσεων αυτών σε μια μεγάλης διάρκειας πολεμική σύγκρουση, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία, είναι ότι αναλαμβάνουν τη βρόμικη δουλειά χωρίς να εκτίθεται ο Βλαντιμίρ Πούτιν ή η κυβέρνηση και χωρίς να λογοδοτούν – κυρίως για τις αγριότητες κατά του άμαχου πληθυσμού, με πιο χαρακτηριστική τη σφαγή στην Μπούτσα την περασμένη άνοιξη που, σύμφωνα με τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, αποδίδεται στην παραστρατιωτική ομάδα Wagner.
