Η συμπόρευση ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ
Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και οι στενοί συνεργάτες του προέδρου έχουν αποφασίσει την τοποθέτηση του κόμματος δίπλα στον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, οι περισσότεροι εκ των αναλυτών προεξοφλούν ότι, μετά το αποτέλεσμα των πρώτων εκλογών με το σύστημα της απλής αναλογικής, είναι σχεδόν βέβαιο ότι Ανδρουλάκης και Τσίπρας θα επιχειρήσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση με άνοιγμα στις «λοιπές προοδευτικές δυνάμεις». Ως εδώ όλα καλά. Το πρόβλημα δημιουργείται στα λεγόμενα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων και ιδίως στο ερώτημα που απευθύνεται στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ για τις μετεκλογικές συνεργασίες. Για παράδειγμα, σε έρευνα της PRORATA που δημοσίευσε στις 7 Ιουλίου το Ινστιτούτο ΕΝΑ, στο οποίο ηγείται ο Γιάννης Δραγασάκης, υπάρχει το εξής συγκλονιστικό εύρημα: «Το 53% όσων προτίθενται να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ αντιπαθούν τον ΣΥΡΙΖΑ και μόλις το 10% αντιπαθεί τη ΝΔ». Είναι προφανές ότι η εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ διαφωνεί με τις επιλογές της ηγεσίας. Γι’ αυτό έμπειροι βουλευτές του κόμματος (Λοβέρδος, Κωνσταντινόπουλος, Κεγκέρογλου) βγαίνουν μπροστά να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, προσπαθώντας να κάνουν damage control.
Μια ερμηνεία πολύ… δήθεν
Μετά την άκρως προβληματική ερμηνεία του Ευάγγελου Βενιζέλου για το εάν είναι συνταγματικά ανεκτή η νόμιμη επισύνδεση τηλεφώνου (ευρω)βουλευτή, εμφανίστηκε μερίδα συνταγματολόγων που συγγράφουν τις δικές τους αναλύσεις, οι οποίες λίγο-πολύ καταλήγουν στο ίδιο μονότονο συμπέρασμα: δεν είναι συνταγματικά επιτρεπτή η παρακολούθηση (ευρω)βουλευτή ούτε καν για λόγους εθνικής ασφάλειας και ο πρωθυπουργός, εφόσον αναγνωρίζει πολιτική ευθύνη στην πράξη αυτήν, οφείλει να παραιτηθεί. Η άποψη αυτή είναι από αφελής έως επικίνδυνη και ουδεμία σχέση έχει με τη νομική επιστήμη. Αντιλαμβάνομαι επίσης τα ελατήρια του καθενός που γράφει μία τέτοια ανάλυση. Στην πολιτική, η εργαλειοποίηση είναι καταρχήν θεμιτή. Αυτό που δεν είναι θεμιτό είναι να παρουσιάζεις μία ιδιοτελή κομματική θέση πασπαλισμένη με μια δήθεν ερμηνεία των συνταγματικών διατάξεων. Διότι η κομματική εργαλειοποίηση του συντάγματος είναι η κορωνίδα της διαστρέβλωσης των όσων ζούμε τον τελευταίο μήνα και, αν μη τι άλλο, δείχνει και ένδεια πειστικών επιχειρημάτων και έλλειψη στοιχείων ικανών να τεκμηριώσουν τη «διολίσθηση των θεσμών» που τα κείμενα αυτά πασχίζουν να τεκμηριώσουν.
Αλλα ήθη στις ΗΠΑ
Η είδηση έρχεται εξ Αμερικής. Ο σύζυγος της προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, Νάνσι Πελόζι, συνελήφθη να διαπράττει τροχαία παράβαση, δήλωσε ένοχος και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης πέντε ημερών και τριετή αναστολή. Στα καθ’ ημάς, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Ηγουμενίδης συνελήφθη να προβαίνει σε τέσσερις απανωτές προσπεράσεις στον ΒΟΑΚ και δήλωσε ότι για όλα φταίνε ο Κωνσταντίνος Τασούλας και οι υποκλοπές. Ακολούθως, ο βουλευτής Ηρακλείου εμφανίστηκε «δικαιωμένος» επειδή ο διοικητής της Τροχαίας έδωσε μία συνέντευξη όπου –μεταξύ άλλων– δήλωσε ότι ο Ηγουμενίδης έβαλε λυτούς και δεμένους να του τηλεφωνήσουν για να του επιστρέψει την άδεια οδήγησης και τις πινακίδες και ότι ο ίδιος βουλευτής είπε στους τροχονόμους «σε λίγο θα με παρακαλάτε». Αλλα ήθη…
Να καταθέσει ενόρκως
Σαν κεραυνός εν αιθρία έσκασε στην εγχώρια, αλλά και την παγκόσμια πολιτική σκηνή, το άκουσμα της είδησης της παρακολουθήσεως των τηλεφωνικών συνομιλιών του Ευάγγελου Αντώναρου. Ο παγκοσμίως γνωστός πολιτικός ανήρ προέβη σε αυτήν την καταγγελία-καταπέλτη, την οποία ο ίδιος έχει διασταυρώσει, όπως είπε στον αέρα εκπομπής, δηλαδή με κάθε επισημότητα και δημοσιότητα. Επειδή, οι καιροί είναι πονηροί, θεωρώ ότι ήδη ο αρμόδιος εισαγγελέας ετοιμάζει κλήση του Ευάγγελου Αντώναρου, ο οποίος θα πρέπει να καταθέσει ενόρκως τα όσα κατήγγειλε και να παραδώσει το κινητό τηλέφωνό του για έλεγχο στις αρμόδιες αρχές. Κυρίως επειδή κάποιοι πασχίζουν εναγωνίως, όπως μαθαίνω, να βρουν «έναν, έστω έναν καραμανλικό που παρακολουθείται από το παρακράτος Μητσοτάκη» για να δρομολογήσουν «πολιτικές εξελίξεις».
Η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης
Λίγο πριν από τη δημοσίευση του άρθρου γνώμης του Αλεξάντερ Κλαπ, οι «New York Times» δημοσίευσαν ένα άλλο άρθρο που, παρά το γεγονός ότι οι σύντροφοι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι φανατικοί αναγνώστες της εφημερίδας, το άφησαν ασχολίαστο. Το εν λόγω άρθρο φέρει τον τίτλο «Sleepy Greek Port Becomes U.S. Arms Hub, as Ukraine War Reshapes Region», το οποίο είχε κεντρικό θέμα το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και την επικείμενη ιδιωτικοποίησή του. Το συγκεκριμένο ρεπορτάζ περιγράφει το πόσο έχει αλλάξει η ζωή της πόλης μετά τη ρωσική εισβολή και υπογραμμίζει τη σημασία που έχει πλέον το λιμάνι για τις νατοϊκές και αμερικανικές επιχειρήσεις.
Στο άρθρο γίνεται εκτενής αναφορά στη διαδικασία αποκρατικοποίησης του λιμανιού, υπονοώντας ότι δύο εκ των διεκδικητών βρίσκονται σε δυσμενή θέση, εξαιτίας επιχειρηματικών σχέσεων που διατηρούν με ρωσικές επιχειρήσεις και τον ρωσικό παράγοντα εν γένει. Στη διαγωνιστική διαδικασία για την απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών (τουλάχιστον 67%) του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης συμμετέχουν δύο αμερικανικοί όμιλοι μέσα από κοινοπραξίες. Πρόκειται για την εταιρεία Black Summit Financial Group στην κοινοπραξία International Port Investments Alexandroupolis και για τον όμιλο Quintana Infrastructure & Development.
Στη δεύτερη φάση του σχετικού διαγωνισμού με δικαίωμα υποβολής δεσμευτικών οικονομικών προσφορών έχουν προκριθεί η Quintana Infrastructure & Development, η κοινοπραξία Cameron SA-Goldair Cargo AE-Bollore Africa Logistics, η κοινοπραξία International Port Investments Alexandroupolis, η οποία απαρτίζεται από τις εταιρείες Black Summit Financial Group – Euroports – EFA Group και ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και ο Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης.
Το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για τα τεκταινόμενα στην Αλεξανδρούπολη, όπως επισημαίνουν οι «ΝΥΤ», αποδεικνύεται από την αιφνιδιαστική επίσκεψη στην πόλη του γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ, προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας, λίγο μετά τον Δεκαπενταύγουστο, παρουσία και του Αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα.
Η αφωνία της αξιωματικής αντιπολίτευσης για μία ιδιωτικοποίηση γεωστρατηγικής σημασίας είναι πάντως άξια παρατηρήσεως και σχολιασμού. Ισως οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ να μην έχουν πάρει είδηση τι γίνεται διότι ασχολούνται νυχθημερόν με το «μείζον ζήτημα» της παρακολούθησης Ανδρουλάκη, συμπάσχοντας με το πρόβλημα του ανθρώπου. Ισως πάλι να μην μπορούν να πάρουν θέση λόγω της συμμετοχής του Ιβάν Σαββίδη και του Ομίλου Κοπελούζου, εταίρου της Gazprom, διότι θα δυσαρεστηθεί ο Βλάντιμιρ Πούτιν. Ποιος ξέρει…
