Μύθοι και μυθεύματα
Η αντίδραση της Αριστεράς στα όσα είπε ο υφυπουργός Παιδείας, Αγγελος Συρίγος, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα διαστροφικής διαστρέβλωσης της πραγματικότητας.
Ο υφυπουργός είπε το προφανές και ιστορικά αδιαμφισβήτητο: Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν γκρέμισε το καθεστώς των συνταγματαρχών. Η εξέγερση οδήγησε στην ανατροπή Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη, ο οποίος ηλιθιωδώς σκεπτόμενος πίστευε ότι μπορεί να κάνει πραξικόπημα και στην Κύπρο, να ανατρέψει τον Μακάριο και να ενώσει την Κύπρο με την Ελλάδα. Η κατάληξη του απονενοημένου αυτού σχεδίου ήταν ο «Αττίλας» και η διχοτόμηση της Κύπρου. Αυτή είναι η ιστορική αδιαμφισβήτητη αλήθεια. Επίσης ιστορική αλήθεια είναι ότι για αυτούς ακριβώς τους λόγους, το ΚΚΕ τω καιρώ εκείνω θεωρούσε την εξέγερση αμερικανοκίνητη και καλούσε μέσω της Πανσπουδαστικής τα μέλη του να απέχουν.
Οι σπασμωδικές αντιδράσεις που βλέπουμε σήμερα απέναντι στην ιστορική πραγματικότητα, απλώς επιβεβαιώνουν τον «μύθο» που έχει στηθεί γύρω από τα γεγονότα που συνέβησαν τον Νοέμβριο του 1973.
«Υποκριτικές» αντιδράσεις
Πληθώρα θερινών παραστάσεων περιλαμβάνουν –εν είδει χάπενινγκ– μικρά κωμικά σκετς για την αποφυλάκιση του Δημήτρη Λιγνάδη. Οι ίδιοι βεβαίως δεν τα παρουσιάζουν ως κωμικά δρώμενα επί σκηνής. Οι ίδιοι είναι βέβαιοι ότι αποδίδουν λαϊκή δικαιοσύνη και θεωρούν εαυτούς αρμοδίους για την ομόθυμη ποινική καταδίκη του σκηνοθέτη.
Είναι γεγονός ότι στην πλειοψηφία της κοινωνίας δεν άρεσε η απόφαση της Δικαιοσύνης. Αυτό, ωστόσο, δεν μειώνει το τραγελαφικό των αντιδράσεων των ηθοποιών στην αποφυλάκιση Λιγνάδη. Οι ίδιοι άνθρωποι που τον ανέχτηκαν τόσα χρόνια και δούλευαν μαζί του, που τον εκθείαζαν ως μέγιστο «θεράποντα της υποκριτικής τέχνης», που αποτελούσαν το «crime crew» του, όπως διαφήμιζαν στα social media, σήμερα υποκριτικά τελείως και σαφώς κομματικά υποκινούμενοι, απαγγέλλουν από σκηνής φασόν λογύδρια που διακινεί ο Σύλλογος Ελλήνων Ηθοποιών.
Μία φράση μόνο προσήκει στην τραγελαφικότητα των όσων ζούμε: «Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί».
Πύρινα μέτωπα
Χιλιάδες δασικές και αστικές πυρκαγιές ξεσπούν και μαίνονται σε Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα τα τελευταία εικοσιτετράωρα, κυρίως λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και των θυελλωδών ανέμων. Οι Αρχές έχουν τεθεί σε συναγερμό, αντιμετωπίζοντας παράλληλα ένα πρωτοφανές κύμα καύσωνα και ένα μπαράζ καταστροφικών πυρκαγιών. Παρατηρώντας το θέμα σφαιρικά, μπορεί κάποιος να προβεί εύκολα σε μία σοκαριστική διαπίστωση: Πουθενά αλλού, πλην της Ελλάδας, οι πυρκαγιές δεν αντιμετωπίζονται ως φθηνό αντιπολιτευτικό πεδίο αντιπαράθεσης. Στην Ελλάδα πρωτοτυπούμε και σε αυτό. Η αντιπολίτευση, ιδίως η αξιωματική, προσπαθεί να δημιουργήσει την εντύπωση ότι οι πυρκαγιές ξεσπούν λόγω της ανικανότητας του Μητσοτάκη και της «λίστας Πέτσα». Το θέμα είναι σοβαρό γιατί δεν το λένε απλώς για να το πουν. Το πιστεύουν κιόλας.
Κατά Ιωάννην (ΙΘ΄, 15)
Το «κοινό περί δικαίου αίσθημα» συνήθως συναγελάζεται με κάτι επικίνδυνες υπεραπλουστεύσεις του τύπου «οι αποφάσεις των δικαστηρίων πρέπει να εκφράζουν την κοινωνία, αλλιώς δεν γίνονται δεκτές». Το πρόβλημα είναι λίγο πιο σύνθετο: οι δικαστικές αποφάσεις δεν είναι αμφισβητούμενες φάσεις. Να παραγγείλουμε το φραπεδάκι μας, να βάλουμε το ριπλέι, να σχολιάσουμε τι είδε στο VAR ο διαιτητής και να αποφανθούμε με ύφος μεγαλοπαράγοντα της UEFA αν το πέναλτι δόθηκε δίκαια ή αν το ματς είναι στημένο. Αφήστε δε που ουδείς εκ των θιασωτών του κοινού περί δικαίου αισθήματος, θα ήθελε να δικαστεί από έναν μαινόμενο όχλο. Ακόμα και ο Θεάνθρωπος, από το ίδιο αίσθημα οδηγήθηκε «άρον, άρον» στη Σταύρωση.
Η προχειρότητα της Συμφωνίας των Πρεσπών
Με 68 ψήφους υπέρ η Βουλή της Βόρειας Μακεδονίας ενέκρινε το μεσημέρι την πρόταση της Ε.Ε. για την εξεύρεση λύσης στις διαφορές της χώρας με τη Βουλγαρία, προκειμένου τα Σκόπια να ξεκινήσουν ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ενωση.
Υπέρ της πρότασης ψήφισαν μόνο οι βουλευτές του κυβερνώντος Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SDSM) του Ντιμίταρ Κοβάτσεφσκι και οι βουλευτές όλων των αλβανικών κομμάτων. Οι βουλευτές του αντιπολιτευόμενου κόμματος VMRO-DPMNE, που αντιτίθεται στην πρόταση και στον συμβιβασμό με τη Βουλγαρία, απείχαν από την ψηφοφορία.
Πρακτικά, Βόρεια Μακεδονία και Βουλγαρία συμφώνησαν ως προς τα κυρίως ιστορικά και πολιτιστικά ζητήματα. Η συμφωνία αυτή αποδεσμεύεται και δεν καθίσταται κομμάτι των κεφαλαίων της διαπραγμάτευσης και των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Αντικαθίσταται με έναν μηχανισμό ετήσιων εκθέσεων αξιολόγησης, ο οποίος ωστόσο για να παράγει αποτελέσματα, πρέπει να γίνεται δεκτός σε διμερές επίπεδο.
Ωστόσο, μπαίνει ένα γενικό κριτήριο αν τηρείται η συμφωνία καλής γειτονίας. Ανά πάσα στιγμή η Βουλγαρία διατηρεί το δικαίωμα να εγείρει ζητήματα μη εφαρμογής των συμφωνηθέντων και να σταματήσει τη διαδικασία.
Παρούσα στην τεταμένη συνεδρίαση ήταν και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία υπογράμμισε ότι έχει ακούσει προσεκτικά τις ανησυχίες για τη «μακεδονική γλώσσα και την ταυτότητα» και διευκρίνισε σχετικά: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μακεδονική γλώσσα είναι η γλώσσα σας και εμείς το σεβόμαστε πλήρως αυτό. Για αυτό στην αναθεωρημένη πρόταση γίνεται αναφορά στη μακεδονική γλώσσα χωρίς κάποια αξιολόγηση από την ΕΕ».
Από τα γεγονότα στη γειτονική χώρα διαφαίνεται, πέραν πάσης αμφιβολίας, η προχειρότητα και η βιασύνη στην υπογραφή και κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, η οποία όχι μόνο δεν έλυσε κανένα πρόβλημα στα Σκόπια, όχι μόνο δεν ήταν «καταλύτης σταθερότητας στα Βαλκάνια», αλλά, αντιθέτως, δημιουργεί επιπλέον προβλήματα, όπως αυτό της πατρότητας της «μακεδονικής γλώσσας», και μάλιστα στο φλέγον για τη γείτονα χώρα θέμα της ενταξιακής πορείας στην ΕΕ.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
