Υψηλότατες απορροφήσεις
Υψηλούς ρυθμούς κατέγραψε η απορρόφηση σε Ταμείο Ανάκαμψης και ΕΣΠΑ για το 2022. Αν και πριν από έναν χρόνο ο Θόδωρος Σκυλακάκης έκανε λόγο για ένα μεγάλο και δύσκολο στοίχημα, κατάφερε να πιάσει τον στόχο των απορροφήσεων στις επιδοτήσεις και να ξεπεράσει κατά πολύ τον στόχο στα δάνεια του Ταμείου Ανάκαμψης. Και ναι μεν χρειάζεται πολλή δουλειά στο σκέλος των δημοσίων επενδύσεων, διότι καραδοκεί η γραφειοκρατία στη στροφή, αλλά σίγουρα μιλάμε για μεγάλη επιτυχία. Ομοίως, ο Γιάννης Τσακίρης, αρμόδιος υφυπουργός Ανάπτυξης, έπιασε τον στόχο για την απορρόφηση των κονδυλίων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων που περιλαμβάνουν και το ΕΣΠΑ, πετυχαίνοντας ταυτόχρονα μία ακόμη πρωτιά: η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην ΕΕ που ενεργοποίησε το νέο ΕΣΠΑ, υποβάλλοντας ήδη αίτημα για πληρωμές στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Υποδομών – Μεταφορών 2021 – 2027. Ολα αυτά προμηνύουν ότι ο στόχος για 12 δισ. ευρώ δημοσίων επενδύσεων που έχει τεθεί για το 2023 δείχνει ρεαλιστικός και υλοποιήσιμος.
Αναζητώντας κοινή λογική
Αφήνω κατά μέρος και τις σπόντες από το εσωτερικό του κόμματος ότι ο Αλέξης Τσίπρας πήγε να κάνει Πρωτοχρονιά στην Μπραζίλια και τις ανοησίες των υπολοίπων ότι «θέλει να μας κάνει Βραζιλία». Τι ήθελε να πετύχει όμως ο Αλέξης Τσίπρας με το ταξίδι του στη Βραζιλία; Η εύκολη ανάγνωση είναι ότι ήθελε να δείξει πως η Αριστερά –όσο και να ταπεινωθεί, όσο και να κλειστεί στης φυλακής τα σίδερα (που ’ναι για τους λεβέντες)– επανακάμπτει δριμύτερη και πιο μαχητική. «Με θάψατε, όμως ξεχάσατε ότι ήμουν σπόρος», κατά τον Χριστιανόπουλο. ΟΚ, αντιληπτό. Από κει και μετά, αρχίζουν τα άλματα λογικής: για να εκλεγεί το 2002 ο Λούλα υποσχέθηκε ότι θα τηρήσει κατά γράμμα το ήδη υπογεγραμμένο πρόγραμμα της Βραζιλίας με το ΔΝΤ και μάλιστα ως πρόεδρος υπέγραψε και νέο μνημόνιο συνεργασίας με το Ταμείο με σκληρά δημοσιονομικά μέτρα προσαρμογής που εφαρμόστηκαν μέχρι κεραίας χωρίς ιδεοληψίες. Και πέτυχαν. Το χρέος αποπληρώθηκε, οι επενδύσεις αυξήθηκαν, οι αγορές ανταποκρίθηκαν και η αγροτική παραγωγή εκτοξεύθηκε. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε ακριβώς το αντίθετο το 2015. Και το πλήρωσε.
Τιμή φαρμάκου (Ι)
Στην ελληνική αγορά κυκλοφορούν δύο ειδών φάρμακα ανθρώπινης χρήσης: τα συνταγογραφούμενα και τα μη συνταγογραφούμενα (ΜΗΣΥΦΑ). Ως προς τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, τον Μάρτιο του 2019, ουσιαστικά στην τελική ευθεία για τη λήξη της θητείας της αλήστου μνήμης συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Ελληνες, το αρμόδιο υπουργείο Υγείας με νυχτερινή τροπολογία «βελτιώνει το σύστημα τιμολόγησης των φαρμάκων» που συνταγογραφούνται και ορίζει ότι ως τιμή αναφοράς λαμβάνεται ο μέσος όρος των δύο χαμηλότερων τιμών κρατών της ευρωζώνης αντί τριών τιμών κρατών της Ευρώπης που ίσχυε. Η τροπολογία έφερε αμέσως μεγάλες αυξήσεις στα αντίτιμα, αφού από τις τιμές αναφοράς εξαιρέθηκαν οι φθηνές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που δεν αποτελούν μέλη της ευρωζώνης.
Τιμή φαρμάκου (ΙΙ)
Ωστόσο, αυτό ήταν η μία όψη του νομίσματος. Στο τρίτο (και αχρείαστο) μνημόνιο των Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου υπήρχε δέσμευση και για την αύξηση των τιμών των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Η δέσμευση αυτή υλοποιήθηκε με το άρθρο 86 του ν. 4472/2017 και την κατ’ εξουσιοδότηση αυτού απόφαση Γ5(α) οικ. 38152 (Β΄ 1761/2017). Οπως μας θύμισε ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθηνών προχθές στον τηλεοπτικό σταθμό Action24, Κωνσταντίνος Λουράντος (πρόκειται για τον ίδιο που θα έκανε τα φαρμακεία εκλογικά κέντρα του ΣΥΡΙΖΑ για να μη βγει η Δεξιά), επί υπουργίας Ανδρέα Ξανθού «απελευθερώθηκαν τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα και η ασπιρίνη από 1,80 ευρώ πήγε στα 5 ευρώ και το Depon από 70 λεπτά πήγε στα 2 ευρώ». Αλλη μια επιτυχία για ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα
Είναι αναντίρρητο ότι η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα θα προκαλούσε ρίγη συγκινήσεως σε όλον τον ελληνισμό και τους απανταχού φιλέλληνες. Και βεβαίως συντάσσομαι με τη δήλωση του τέως υπουργού Πολιτισμού, Αριστείδη Μπαλτά, ότι το ζήτημα της επιστροφής είναι πολιτικό και όχι δικαστικό. Ως «πολιτικό ζήτημα» κομίζει και πολιτικά οφέλη σε αυτόν που θα το επιλύσει. Για αυτό, άλλωστε, η πρεμούρα του ΣΥΡΙΖΑ να υποβαθμίσει το θέμα, επιρρίπτοντας προκαταβολικά «βαριές ευθύνες» στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό για δήθεν «δανεισμό υπό όρους» και «de facto αναγνώριση της ιδιοκτησίας των μαρμάρων από το Βρετανικό Μουσείο».
Θα θυμίσω δύο συμβάντα, άγνωστα εν πολλοίς, σχετικά με τα όσα είχαν συμβεί με την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το πρώτο έχει να κάνει με μια συνέντευξη του 2016 στην «Εφημερίδα των Συντακτών» του αείμνηστου καθηγητή Δημήτρη Παντερμαλή, ο οποίος διετέλεσε διευθυντής του Μουσείου της Ακρόπολης από το 2009 έως τον θάνατό του το 2022. Στη συνέντευξη, ο Παντερμαλής αποκαλύπτει ότι βρίσκεται σε συζητήσεις με το Βρετανικό Μουσείο για δανεισμό των αρχαιοτήτων και δηλώνει ότι «υπάρχει περιθώριο» συνεννόησης. Μάλιστα, σε ερώτηση της δημοσιογράφου εάν ο δανεισμός σημαίνει αναγνώριση ότι τα Γλυπτά ανήκουν στο Βρετανικό Μουσείο, ο Παντερμαλής είναι κάθετα αρνητικός, θεωρώντας μάλιστα ότι κερδισμένες θα είναι και οι δύο πλευρές μέσα από μία τέτοια συνεργασία.
Το δεύτερο συμβάν έχει να κάνει με ένα δημοσίευμα από αυτά που αρέσουν στον ΣΥΡΙΖΑ, διότι δημοσιεύτηκε σε έντυπο με κύρος και όχι σε έντυπα της «δημοσιογραφίας 108»: στις 13.3.2017, η βρετανική εφημερίδα «Independent», σε δημοσίευμα με τίτλο «Η Ελλάδα προσφέρει αρχαιολογικά αριστουργήματα σε αντάλλαγμα για τα Ελγίνεια Μάρμαρα», έκανε λόγο για αίτημα της ελληνικής πλευράς προς το Βρετανικό Μουσείο με το οποίο προτείνεται να προσφερθούν ως αντάλλαγμα τακτικού δανεισμού σε βρετανικά ιδρύματα μερικά από τα αριστουργήματα της αρχαίας Ελλάδας. Το υπουργείο Πολιτισμού διέψευσε μεν χλιαρά το δημοσίευμα, αλλά πρόσθεσε ότι «εξετάζει το ενδεχόμενο συνεργασίας με το Βρετανικό Μουσείο».
