Νοσοκομεία και δίκαιο…

Τις τελευταίες ημέρες –μεταξύ άλλων ευθυμογραφημάτων που επιβάλλονται τις ημέρες των Χριστουγέννων– διαβάζω ότι η κυβέρνηση ιδιωτικοποιεί τα ογκολογικά τμήματα των Νοσοκομείων Παίδων «Αγία Σοφία» και «Π. και Α. Κυριακού» διότι «τα μετατρέπει σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και τα παραδίδει σε ιδιώτες». Η αλήθεια είναι ότι η ηγεσία του υπουργείου Υγείας έχει λάβει την απόφαση να δημιουργήσει Ογκολογικό Νοσοκομείο Παίδων με οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια. Το νοσοκομείο θα λειτουργεί ως «νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου» με μόνο μέτοχο το Δημόσιο, δηλαδή θα είναι ένα 100% δημόσιο νοσοκομείο. Είναι το μόνο νοσοκομείο που λειτουργεί έτσι; Σαφέστατα και όχι. Μάλιστα, επί ΣΥΡΙΖΑ είχαμε και μια πρωτοτυπία: το Νοσοκομείο Θήρας όχι μόνο ιδρύθηκε και λειτουργεί ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, αλλά και ως «υποκατάστημα» ανώνυμης εταιρείας! Καλά διαβάσατε. Με βάση το άρθρο 62 του ν. 4368/2016 (Α’ 21), το Γ.Ν. Θήρας λειτουργεί ως υποκατάστημα της Ανώνυμης Εταιρείας Μονάδων Υγείας (ΑΕΜΥ ΑΕ), η οποία ανήκει στο κράτος.

 

Δικαστική συνδρομή

Με αφορμή την είδηση ότι οι Ελληνες εισαγγελείς ζητούν με αίτημά τους δικαστική συνδρομή από τις ΗΠΑ προκειμένου να εντοπίσουν τα ηλεκτρονικά ίχνη των SMS που παγίδευσαν τις τηλεφωνικές συνομιλίες πολιτικών και δημοσιογράφων, θα υπενθυμίσω μια κάπως άγνωστη ιστορία. Οι ΗΠΑ είχαν υποβάλει αιτήματα δικαστικής συνδρομής από τον Φεβρουάριο του 2017 στις ελληνικές Αρχές για την υπόθεση Novartis. Ωστόσο, επειδή η τότε κυβέρνηση ουδόλως ασχολήθηκε με την πραγματική διερεύνηση του σκανδάλου και αναλώθηκε στο «να κλείσει φυλακή πολιτικούς για να ξανακερδίσει τις εκλογές», το αίτημα των αμερικανικών αρχών δεν απαντήθηκε ποτέ επί ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις ανέλαβε την εξουσία η ΝΔ, συγκεντρώθηκαν αμέσως τα αιτούμενα στοιχεία από τα αρμόδια υπουργεία, τα οποία υποβλήθηκαν σε δύο φάσεις: στις 16.12.2019 και στις 10.1.2020. Αποτέλεσμα της αποστολής των στοιχείων ήταν ο διακανονισμός της Novartis με την αμερικανική κυβέρνηση στο ποσό των 347 εκατ. δολαρίων, λίγους μήνες μετά (25.6.2020), όπως προκύπτει από το υπ’ αριθμ. Criminal No. 20-538/22.6.2020 Πληροφοριακό Δελτίο του υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ.

 

Η επέκταση των μιλίων

Μιας και άνοιξε η συζήτηση για την επέκταση των χωρικών υδάτων νοτίως της Κρήτης (η δεύτερη που κάνει η κυβέρνηση μετά την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στο Ιόνιο προς την Ιταλία), θα σας υπενθυμίσω ένα σχετικό συμβάν όπως ακριβώς το περιγράφει ο Νίκος Κοτζιάς στο βιβλίο «Η Λογική της Λύσης» (εκδόσεις Gutenberg, 2020). Ο υπουργός Εξωτερικών επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εξηγεί ότι ενώ ο ίδιος προετοίμασε όλη τη διαδικασία (κλείσιμο κόλπων, διαμόρφωση γραμμών βάσης και επέκταση χωρικών υδάτων) και κατήρτισε σχέδια προεδρικών διαταγμάτων, μόλις παραιτήθηκε, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε πίσω και ο αντικαταστάτης του, Γιώργος Κατρούγκαλος, εξώθησε σε παραίτηση και τον υπάλληλο του υπουργείου που συνέταξε τα διατάγματα (σελίδες 660 – 661). Για να καταλάβετε τη διαφορά νοοτροπίας.

 

Ασφαλείς λεονταρισμοί

Οι λεονταρισμοί εκ του ασφαλούς είναι συνήθεις στην πολιτική ζωή. Παλαιότερα από τα τηλεπαράθυρα των ειδήσεων, τις μεταμεσονύκτιες εκπομπές στα κανάλια και τις εφημερίδες, σήμερα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, διάφοροι ταγοί της πατρίδος εξαπολύουν μύδρους εναντίον των πολιτικών αντιπάλων τους ανακαλύπτοντας ολημερίς «σκάνδαλα» με ταχύτητα που θα ζήλευε ο Ηρακλής Πουαρό και ο συμπαθής Γουότσον. Βεβαίως, στο 99% των περιπτώσεων έχουμε να κάνουμε με ουρανομήκεις… μπούρδες διότι, αν οι αποκαλύψεις είχαν έστω ένα ελάχιστο ψήγμα αληθείας, οι καταγγέλλοντες θα πήγαιναν στον εισαγγελέα και όχι στο Facebook. Ωστόσο, η ύπαρξη αυτόκλητων ιντερνετικών ντετέκτιβ είναι απαραίτητη. Κάπως πρέπει να γεμίσει το κενό που άφησε πίσω του ο αείμνηστος «βασιλιάς» της τηλεοπτικής μυθοπλασίας Νίκος Φώσκολος.

 

Η εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου

Μια φωτογραφία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από θαμώνες ενός νυχτερινού κέντρου που κάπνιζαν ήταν αρκετή για προκαλέσει την επέμβαση του υπουργού Υγείας, Θάνου Πλεύρη. Ο υπουργός, με ανάρτησή του, τόνισε ότι «ο αντικαπνιστικός νόμος εφαρμόζεται σε όλες σχεδόν τις χώρες και αποτελεί μια βασική προτεραιότητα διασφάλισης της υγείας των πολιτών […] Σε πολύ μεγάλο βαθμό η εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου έχει πετύχει στο σκέλος της εστίασης, όπου πλέον όχι μόνο λόγω των ελέγχων αλλά και με μια αλλαγή κουλτούρας οι ίδιοι οι πολίτες αντιδρούν στη μη εφαρμογή του και τα μαγαζιά στη συντριπτική πλειοψηφία καθιστούν σαφές ότι δεν θα ανεχθούν και θα απομονώσουν όσους μη σεβόμενοι τους άλλους πολίτες καπνίζουν. Το πρόβλημα ωστόσο παραμένει στη νυκτερινή διασκέδαση και ειδικά μετά από κάποια ώρα. Εκεί δυστυχώς με άνεση κάποιοι καπνίζουν κυριολεκτικά στα μούτρα των άλλων αδιαφορώντας πλήρως για το δικαίωμα όλων των άλλων. Δυστυχώς η ευθύνη των διοικήσεων των νυχτερινών μαγαζιών, όταν παραβιάζεται ο νόμος, είναι μεγάλη καθώς όχι απλά ανέχονται και δεν αποτρέπουν τους θαμώνες να ανάψουν τα τσιγάρα, αλλά αμέσως σερβίρουν και τασάκια, θεωρώντας αυτονόητη τη μη εφαρμογή του νόμου […] Ελεγχοι γίνονται καθημερινά πολλοί και πρόστιμα μπαίνουν συνεχώς, αλλά είναι σαφές ότι δεν μπορεί σε κάθε πίστα ή κλαμπ να είναι και ένα κλιμάκιο ελέγχου. Συνεπώς η ευθύνη είναι στις διοικήσεις όταν αυτές όχι απλά δεν αποτρέπουν, αλλά διευκολύνουν την παράβαση του νόμου αδιαφορώντας ακόμη και στις εύλογες διαμαρτυρίες ανθρώπων που δεν αντέχουν τον καπνό […]».

Ο υπουργός εξηγεί το αυτονόητο. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει παντού ελεγκτικός μηχανισμός. Σε κάθε καφετέρια, σε κάθε ταβέρνα, σε κάθε νυχτερινό κέντρο. Πρέπει και ο πολίτης να είναι σε εγρήγορση και οι διευθύνσεις των καταστημάτων να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Αυτό άλλωστε σημαίνει υπεύθυνη και οργανωμένη πολιτεία.