Όταν «μιλάνε» τα πρωτόκολλα
Το ζητούμενο από τον απόηχο που άφησε πίσω της η τραγωδία στα Τέμπη δεν είναι τι λέει ο ένας και ο άλλος. Είναι τι προκύπτει αδιάσειστα από τα στοιχεία.
Η σύμβαση 717/2014 υπεγράφη Οκτώβριο του 2014. Εως τη λήξη της, το τέλος του 2016, παραδόθηκε σχεδόν το 30% του έργου, ενώ θα έπρεπε να είχε παραδοθεί το 100%. Το 2017 και το 2018 δεν έγινε απολύτως καμία κίνηση για την τροποποίηση της σύμβασης ώστε να ολοκληρωθεί το έργο, αντιθέτως όλες οι ελεγκτικές αρχές διαπίστωσαν πλημμέλειες.
Από τον Οκτώβριο του 2019 έως την άνοιξη του 2021 ολοκληρώθηκε η τροποποιητική σύμβαση σύμφωνα με τις παρατηρήσεις της ΕΔΕΛ και ακολούθως ολοκληρώθηκε ο προσυμβατικός έλεγχος νομιμότητας του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Αμέσως μετά υπεγράφη η νέα σύμβαση και ήδη βρισκόμαστε στο 75% της ολοκλήρωσης.
Ποιος τα λέει όλα αυτά; Ο Γιώργος Γεραπετρίτης; Οχι. Το αποδεικνύουν τα πρωτόκολλα διοικητικής παραλαβής προς χρήση (ΔΠΧ), από τα οποία προκύπτουν τα υπό παραλαβή τμήματα της σύμβασης.
Ανακρίβειες με τη σέσουλα
Από τα έγγραφα που κατέθεσε ο Γιώργος Γεραπετρίτης στην αρμόδια Επιτροπή το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης προκύπτει το σύνολο των πρωτοκόλλων διοικητικής παραλαβής προς χρήση (ΔΠΧ), όπου εμφανίζονται οι ημερομηνίες και τα έγγραφα, τα οποία ουδείς δύναται να αμφισβητήσει.
Το λυπηρό της όλης υπόθεσης είναι ότι μία μέρα πριν ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε από τηλεοράσεως και το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega ότι το 2019, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε στις εθνικές εκλογές, παρέδωσε τη σύμβαση 717/2014 στο 70% της υλοποίησης και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας «το μόνο που έκανε επί τέσσερα χρόνια ήταν να την πάει στο 76%».
Δεν γνωρίζω εάν ο πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έπεσε θύμα παραπληροφόρησης από κάποιους συνεργάτες του ή, συναισθανόμενος τις βαριές ευθύνες της κυβέρνησής του, επέλεξε συνειδητά να πει ανακρίβειες, συγχέοντας σκοπίμως τις πληρωμές που έγιναν στον ανάδοχο (οικονομικό αντικείμενο) με την υλοποίηση της σύμβασης (φυσικό αντικείμενο).
Το αφήνω στην κρίση του καθενός…
Περί ανέμων και υδάτων
Στην τηλεοπτική συνέντευξη που παραχώρησε ο Αλέξης Τσίπρας στη Ράνια Τζίμα και στον Γιάννη Πρετεντέρη κατά τη διάρκεια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του Mega, μεταξύ άλλων, ακούσαμε τον πρόεδρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να επικαλείται τις δημοσκοπήσεις, «οι οποίες πλέον αποτυπώνουν κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας».
Οι μετρήσεις που δημοσιεύονται όντως δείχνουν πτώση των ποσοστών της κυβερνώσας παράταξης, αλλά το κυρίως πρόβλημα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πείθει κανέναν και παραμένει στάσιμος.
Σε ερώτηση της Ράνιας Τζίμα για ποιο λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καρπώνεται την απώλεια των ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας, ο Αλέξης Τσίπρας δεν απάντησε και με τη γνωστή δημιουργική ασάφεια που καλύπτει όλες τις δημόσιες τοποθετήσεις του μίλησε περί ανέμων και υδάτων…
Σκληρή πραγματικότητα
Το βασικό συμπέρασμα που βγήκε από την τηλεοπτική συνέντευξη που παραχώρησε την περασμένη Τρίτη ο Αλέξης Τσίπρας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega είναι η στροφή 180 μοιρών (ή 360 μοιρών που θα έλεγε ο ίδιος) προς την κανονικότητα της πολιτικής.
Δεν γνωρίζω αν το κάνει καλοπροαίρετα ή εξαναγκάζεται, αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αντιληφθεί ότι χωρίς τους ψηφοφόρους του Κέντρου οδεύουν σε στρατηγική ήττα στις επερχόμενες εθνικές εκλογές. Η στροφή αυτή είναι επί της ουσίας (ακόμη) μία οδυνηρή πρόσκρουση όλων των αυταπατών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τη σκληρή πραγματικότητα.
Στα απόνερα της πρόσκρουσης βρίσκεται και ο Παύλος Πολάκης, ο οποίος βλέπει πεντακάθαρα πλέον ότι το κλίμα εντός, εκτός κι επί τ’ αυτά της Κουμουνδούρου δεν τον σηκώνει ούτε ώρα.
Νέα τραπεζική κρίση προ των πυλών;
Βασικός παράγοντας της κατάρρευσης των τραπεζών στις ΗΠΑ αποτελεί η αύξηση των επιτοκίων, η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της αξίας των ομολόγων με συνέπεια τη δραματική έλλειψη ρευστότητας.
Η επιθετική αύξηση του κόστους χρήματος από τις κεντρικές τράπεζες, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα του πληθωρισμού, φαίνεται ότι προκαλεί έντονες αναταράξεις στον τραπεζικό κλάδο στις ΗΠΑ αλλά και σε ευρωπαϊκούς ομίλους, με τους πιο ευάλωτους από αυτούς να δέχονται μεγάλες πιέσεις.
Ηδη, στα προβλήματα αμερικανικών τραπεζών Silicon Valley Bank, Silver Gate Bank και Signature Bank προστέθηκαν τα προβλήματα της Credit Suisse, τα οποία δεν ήταν άγνωστα. H Ελβετική Κεντρική Τράπεζα αναγκάστηκε να δώσει ενίσχυση ρευστότητας 50,6 δισ. ευρώ (50 δισ. ελβετικά φράγκα) στην εμβληματική Credit Suisse, καθώς οι μετοχές της τράπεζας κατακρημνίστηκαν με εφιαλτικό τρόπο την Τετάρτη, φτάνοντας να υποχωρούν ακόμη και πάνω από 30% προτού κλείσουν στο -24,24%.
Επειτα από την επώδυνη εμπειρία των τελευταίων δέκα και πλέον ετών και τη θωράκιση του τραπεζικού συστήματος, η κυβέρνηση θεωρεί ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάτι που να φαντάζει απειλητικό σε ό,τι αφορά το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και την εγχώρια οικονομία. Τα «κόκκινα» δάνεια μετά το 2019 έχουν μειωθεί σε μονοψήφιο ποσοστό χάρη στην εφαρμογή του σχεδίου «Ηρακλής», ενώ υπάρχει ένα πολύ αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο.
Αυτό που έρχεται να υπογραμμιστεί με ακόμη μεγαλύτερη έμφαση από τις εξελίξεις αυτές είναι η ανάγκη οικονομικής και πολιτικής σταθερότητας και να φανεί πόσο επικίνδυνες μπορεί να είναι λαϊκίστικες προσεγγίσεις που υπονομεύουν αυτή τη σταθερότητα και συνακόλουθα δυναμιτίζουν τα θεμέλια της οικονομίας.
Προκαλεί τρόμο η σκέψη τού πώς θα ήταν τα πράγματα σήμερα εάν το τραπεζικό σύστημα ήταν στην τραγική κατάσταση των ετών 2015-2019. Ευτυχώς δεν είμαστε εκεί και δεν διαφαίνεται ότι θα επιστρέψουμε.
