Μαθαίνω, ότι παρά τα δημοσίως αντιθέτως λεγόμενα του ιδίου, ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο ενημερώνεται για τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, αλλά παίρνει τοις μετρητοίς την παγιωμένη κατάσταση που αποτυπώνουν οι έρευνες. Αυτό σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολύ δρόμο μπροστά του για να πλησιάσει –έστω– τη Νέα Δημοκρατία, πολλώ δε μάλλον να κόψει πρώτος το νήμα της εκλογικής κούρσας. Και τα βάσανα δεν σταματούν εκεί. Ακόμα και να καταφέρει ο Αλέξης Τσίπρας να πάρει διερευνητική εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης, το σενάριο μιας «προοδευτικής διακυβέρνησης» αφενός δεν βγαίνει μαθηματικά, αφετέρου δεν υπάρχει και τέτοια πρόθεση από «τις λοιπές προοδευτικές δυνάμεις», για να χρησιμοποιήσω και μία έκφραση που εισήγαγε το παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ στα 80’s. Με τούτα και με κείνα, η εσωτερική περιδίνηση στον ΣΥΡΙΖΑ έφτασε σε σημείο ο μεν Τσακαλώτος να προεξοφλεί συνεργασία με τον Βαρουφάκη, ο δε Τσίπρας να υποβαθμίζει το γεγονός και να ισχυρίζεται ότι «ο Βαρουφάκης μπορεί και να μην μπει καν στη Βουλή».
Στον βούρκο της τοξικότητας
Η συμπεριφορά του Παύλου Πολάκη είναι ο κατοπτρισμός των ηθών και των πρακτικών με τις οποίες πολιτεύεται διαχρονικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Τσαμπουκάδες και φτηνό νταηλίκι, στοχοποιήσεις αντιπάλων, καθολική έλλειψη επιχειρημάτων, διαστρέβλωση των γεγονότων και της πραγματικότητας, έλλειψη σεβασμού των θεμελιωδών αρχών του πολιτεύματος. Παρά το αμπαλάζ και παρά τις δήθεν ενέργειες του προέδρου για «απομόνωση» των τακτικών Πολάκη, η αλήθεια είναι ότι ο αψύς Κρητικός είναι η συνολική προσωπογραφία του κόμματος. Το ότι μπορεί ενδεχομένως να μην εκφράζει μια ελαχιστότατη μειοψηφία, δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο. Η άκριτη υιοθέτηση βλακωδών θεωριών που κυκλοφόρησαν στα social media γνωστοί και μη εξαιρετέοι λογαριασμοί περί της δήθεν γιγάντωσης της ακίνητης περιουσίας του Θάνου Πλεύρη, υπονοώντας ότι προήλθαν μέσω αδιαφανών διαδικασιών, είναι άλλη μία βαθιά βουτιά της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον τοξικό βούρκο των trolls του ΣΥΡΙΖΑ. Και μάλιστα, εν όψει εκλογών, χωρίς αναπνευστήρα. Και ο νοών νοείτω και ουαί τω ανοήτω.
Ηθελε και τα έπαθε
Ο επικεφαλής του αστείου από άποψη εκλογικής δύναμης τουρκικού Κόμματος της Αλλαγής (TDP) κατάφερε να συνδυάσει ένα –υποτιθέμενο– κάλεσμα ειρήνης και τις γνωστές απειλές περί τουρκικής εισβολής σε ελληνικό έδαφος. Στήθηκε λοιπόν μπροστά από τη Βουλή των Ελλήνων στην πλατεία Συντάγματος και για δύο τρία δευτερόλεπτα άνοιξε την τουρκική σημαία για να μεταδώσει το μήνυμά του στους Ελληνες. Δεν γνωρίζω τι περίμενε ότι θα συμβεί από αυτήν του την ενέργεια, ίσως είχε πιστέψει ο καψερός ότι οι Ελληνες είναι όλοι της άποψης ότι «η Ελλάδα δεν έχει σύνορα» ή άλλες εύθυμες διεθνιστικές φανφάρες που κατά καιρούς υποστηρίζει η αγαπημένη τους Αριστερά. Ωστόσο, όπως ο ίδιος ομολόγησε εκνευρισμένος, με το που άνοιξε τη σημαία, μάζεψε αυτοστιγμεί κάτι «ψιλές», κατά το κοινώς λεγόμενον, από διερχόμενους περαστικούς. Ας πρόσεχε.
Η «τσεχική μαφία»
Δεν γνωρίζω αν θα μπει ο Γιάνης Βαρουφάκης στη Βουλή, αν ο Αλέξης Τσίπρας θα πάρει διερευνητική εντολή σχηματισμού εθνοσωτηρίου κυβερνήσεως, ή αν γίνει πρόταση στον τέως υπουργό Οικονομικών να συμμετάσχει σε αυτήν. Αυτό που θυμάμαι όμως είναι ότι σχετικά πρόσφατα (24.3.2021) από βήματος Βουλής ο Βαρουφάκης έκανε μία σημαντική αποκάλυψη για τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, Γιάννη Δραγασάκη. Ούτε λίγο ούτε πολύ, δήλωσε ότι ενώ ο ίδιος πάλευε με νύχια και με δόντια ώστε να μη μετατραπεί η χώρα σε ένα απέραντο καζίνο, «ο Δραγασάκης και η ομάδα της αντιπροεδρίας δούλευαν μαζί με την τσεχική μαφία» για να εγκατασταθούν VLTs σε όλη τη χώρα, πράγμα που τελικώς επετεύχθη. Αν και είναι κάπως βαρύ να σε λένε συνεργάτη μαφιόζων, ο Δραγασάκης δεν απάντησε ποτέ σε αυτές τις κατηγορίες.
Οι κατά σύστημα δολοφονίες χαρακτήρων
Διαβάζω στο «toManifesto» το άρθρο της Νάντιας Βαλαβάνη για τα όσα συνέβησαν το βράδυ που αποφασίστηκε η διεξαγωγή δημοψηφίσματος από τον Αλέξη Τσίπρα. Τα όσα περιγράφονται είναι ενδεικτικά μιας εικόνας μπάχαλου, ανικανότητας και θρασυτάτης απειρίας (για να μην πω τίποτα πιο βαρύ και ομοιοκατάληκτο). Στέκομαι, ωστόσο, στην αναφορά που κάνει η τέως υπουργός στην αγαστή συνεργασία που είχε με την τότε Γενική Γραμματέα Εσόδων, Κατερίνα Σαββαΐδου.
Ο λόγος είναι ότι ενώ η Νάντια Βαλαβάνη ως αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών παραδέχεται ότι είχε άριστη συνεργασία με τη Σαββαΐδου, το ίδιο διάστημα ο υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, δήλωνε ότι δεν έχει καμία συνεργασία μαζί της γιατί υπάγεται και ελέγχεται από την τρόικα και όχι από τον ίδιο. Μάλιστα, σύμφωνα με ηχητικό που ο ίδιος έδωσε στη δημοσιότητα, τον Ιούλιο του 2015 έκανε την ίδια δήλωση στο Επίσημο Φόρουμ Νομισματικών και Χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων (OMFIF), όπου συμμετείχε.
Βέβαια, για την Κατερίνα Σαββαΐδου το θέμα δεν έμεινε μόνο σε δηλώσεις «φιλοφρόνησης». Στο τεύχος 87 του περιοδικού «HOTDOC» (29.10.2015) υπήρχε «φοβερή και τρομερή αποκάλυψη» για ένα «πάγωμα» προστίμου 78 εκατ. ευρώ σε εταιρεία συμφερόντων του Σωκράτη Κόκκαλη. Ασκήθηκαν κακουργηματικές διώξεις για απιστία και η Σαββαΐδου παύθηκε από τα καθήκοντά της. Το 2017 εκδόθηκε απαλλακτικό βούλευμα, αλλά το γεγονός αυτό δεν πτόησε την τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ξένη Δημητρίου, να ασκήσει αναίρεση κατά αυτού, χωρίς ωστόσο πρακτικά αποτελέσματα, μιας και όλα κατέληξαν στον κάλαθο των αχρήστων και η Σαββαΐδου απαλλάχθηκε πανηγυρικώς.
Και αυτή η υπόθεση είναι ενδεικτική του τρόπου με τον οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ άσκησε εξουσία. Αδίστακτη, ηθική εξόντωση όσων στέκονταν εμπόδιο στα σχέδια για πλήρη άλωση των θεσμών από έναν επικίνδυνο ετερόκλητο συρφετό που μόνο σκοπό είχε τη διατήρηση της εξουσίας με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
