Διαβάζουν Τύπο, εκεί, στην ΑΔΑΕ;
Επανέρχομαι στο χθεσινό σημείωμα, μιας και οι εφημερίδες του συγκροτήματος Μαρινάκη είναι πλέον έγκυρες και ευυπόληπτες για την αξιωματική αντιπολίτευση. Τρία γεγονότα: α) Την 11η Σεπτεμβρίου, το «Βήμα της Κυριακής» είχε δημοσιεύσει τμήματα εγγράφου της ΕΥΠ με καταγραφές συνομιλιών του υπουργού Εθνικής Αμυνας κατά τα έτη 2017 – 2018. Μάλιστα, το δημοσίευμα αναφέρει πως στη διάθεση της εφημερίδας βρίσκεται εξασέλιδο απόρρητο έγγραφο της ΕΥΠ της ίδιας περιόδου που περιλαμβάνει λίστα παρακολουθήσεων 30 προσώπων (υπουργοί, διπλωμάτες, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι) μαζί με φωτογραφίες, διαλόγους και βίντεο, β) Τη 12η Σεπτεμβρίου 2022, τα «Νέα» δημοσιεύουν πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ υπό τον τίτλο «Υπουργοί υπό παρακολούθηση από την ΕΥΠ», στο οποίο αναλύεται η μεθοδολογία φυσικής και τηλεφωνικής παρακολούθησης υπουργών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κατά τα έτη 2016 – 2018 από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, γ) Τη 17η Σεπτεμβρίου τα «Νέα» δημοσιεύουν έκθεση του Citizen Lab με την οποία πιστοποιείται η παρουσία του συστήματος Pegasus σε ελληνικό τηλεπικοινωνιακό δίκτυο (OTEnet). Ερώτηση: Η ΑΔΑΕ όλα αυτά δεν τα διαβάζει; Δεν θα έπρεπε να έχει επέμβει αυτεπαγγέλτως;
Σύμβαση μέσα στη… σύμβαση
Το περασμένο Σάββατο έγραφα σε thread στο Twitter ότι «οι συμβάσεις που υπέγραψε ο Νίκος Τόσκας με την Krikel είναι σαφέστατα νόμιμες και με επίσης νόμιμα παραδοτέα. Ωστόσο, ουδείς μπορεί να διασφαλίσει ότι μέσα στα νόμιμα παραδοτέα της σύμβασης δεν παρέχονταν και μη νόμιμες υπηρεσίες παρακολούθησης ή καταγραφής ή εν γένει συλλογής δεδομένων». Δηλαδή, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, που ξεκίνησε τη συνεργασία με τις αμαρτωλές εταιρείες υπογράφοντας πενταετείς συμβάσεις το 2018, θα μπορούσε ευχερώς να «βαφτίσει» μια σύμβαση π.χ. «τεχνική υποστήριξη του συστήματος TETRA της ΕΛ.ΑΣ.» και μέσω αυτής να παρέχονται από τον ανάδοχο άλλες υπηρεσίες, π.χ. υποκλοπές με Pegasus. Τη Δευτέρα, διαβάζω στο insider.gr ότι η κυβέρνηση της ΝΔ αγόρασε το Predator κρύβοντάς το μέσα σε άλλη σύμβαση. Δυστυχώς η αποκάλυψη δεν συνοδευόταν από αντίστοιχα αποδεικτικά στοιχεία, οπότε κωλύομαι να σχολιάσω επί της ουσίας των αποκαλύψεων. Ωστόσο, έχει ένα ενδιαφέρον ότι πλέον την ερευνητική δημοσιογραφία την απασχολούν τα (νόμιμα ή μη) παραδοτέα των απόρρητων συμβάσεων. Θεωρώ βέβαιο ότι θα συνεχίσουν την έρευνα, επεκτείνοντάς τη χρονικά.
Νέο νομικό πλαίσιο…
Παρά τις αντιπολιτευτικές κορόνες για δήθεν «εκπτώσεις» στο νομικό πλαίσιο προστασίας των μαρτύρων που καταγγέλλουν κρατική διαφθορά, ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε άνευ αστερίσκων την περασμένη Παρασκευή το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, με το οποίο ενσωματώθηκε στην ημεδαπή έννομη τάξη σχετική ευρωπαϊκή οδηγία, διά της οποίας καθορίζονται κοινοί κανόνες προστασίας σε όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μάλιστα, σε πρόσφατη συνέντευξή που παραχώρησε στην ιστοσελίδα militaire.gr, ο έγκριτος ποινικολόγος Γιάννης Μαντζουράνης επικαλέστηκε και εξήρε το νέο νομικό πλαίσιο, μέσω του οποίου, όπως υποστήριξε, μπορεί να βρεθούν και να καταθέσουν υπό καθεστώς ανωνυμίας και προστασίας πρώην υπάλληλοι της εταιρείας Intellexa για το πώς πραγματοποιούσαν τις υποκλοπές μέσω του λογισμικού Predator.
…και κουτσομπολιά
Δεν μπορώ να γνωρίζω εάν θα βρεθούν μάρτυρες και εάν θα υπαχθούν στο καθεστώς ανωνυμίας και προστασίας, ούτε βεβαίως μπορώ να γνωρίζω το περιεχόμενο των καταθέσεών τους προτού καν δοθούν στις Αρχές. Διαβάζω, ωστόσο, σε διαδικτυακή ιστοσελίδα ότι «από τις ίδιες πηγές που δόθηκαν στη δημοσιότητα οι πρώτες δύο λίστες με τους παρακολουθούμενους διαρρέουν στοιχεία» που θα ζήλευαν ακόμα και οι μεσημεριανές… κουτσομπολίστικες εκπομπές ψυχαγωγίας της δεκαετίας του 1990. Παράνομες και ανάρμοστες σχέσεις, ομοφυλοφιλικές συναναστροφές, σεξουαλικά τρίγωνα, τετράγωνα και πολύγωνα, μέχρι και τέκνα παράνομων δεσμών. Από τα λίγα νομικά που σκαμπάζω, αυτά είναι ωραία και… γαργαλιστικά προκειμένου να γεμίζουν στήλες σε πολύχρωμα (κίτρινα) έντυπα, αλλά είναι κομματάκι δύσκολο να χαρακτηριστούν «λόγοι δημοσίου συμφέροντος».
Η αποκατάσταση ενός λειψού ανδριάντα
Χθες συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από τη δίκη-παρωδία και την καταδίκη σε εκτέλεση των «υπαιτίων» για την αποτυχία της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Η «Δίκη των Εξι» εγγράφηκε στο συλλογικό ασυνείδητο και επηρέασε πολλαπλά την πολιτική ζωή της Ελλάδας τις δεκαετίες που ακολούθησαν.
Ιστορικά, μετά την υποχώρηση του ελληνικού στρατού και την Καταστροφή της Σμύρνης, εκδηλώθηκε το Κίνημα του Στρατού και του Στόλου (11 Σεπτεμβρίου 1922), που οδήγησε στον σχηματισμό Επαναστατικής Επιτροπής (Πλαστήρας, Γονατάς, Φωκάς), στην παραίτηση του βασιλιά Κωνσταντίνου, στην είσοδο των επαναστατικών δυνάμεων στην Αθήνα και στον σχηματισμό κυβέρνησης υπό τον Σ. Κροκιδά (στις 16 Σεπτεμβρίου). Μία από τις πρώτες ενέργειες των στρατιωτικών ήταν η σύσταση Εκτάκτου Στρατοδικείου και η σύλληψη οκτώ στελεχών της αντιβενιζελικής παράταξης και αξιωματικών που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι της ήττας, σε μια Αθήνα που έβραζε από οργή και αγανάκτηση για τη μεγάλη καταστροφή.
Παρά τις όποιες νομικές ή πολιτικές απόψεις, το 2010, το Ζ΄ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου έκανε δεκτή την αίτηση αναψηλάφησης της δίκης των έξι, που ασκήθηκε από τον Μιχάλη Πρωτοπαπαδάκη, εγγονό του πρώην πρωθυπουργού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη. Κατόπιν αυτής της απόφασης ο Αρειος Πάγος έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη σε βάρος των έξι που κρίθηκαν υπεύθυνοι για τη Μικρασιατική Καταστροφή, λόγω παραγραφής. Η απόφαση ελήφθη με πλειοψηφία τρία υπέρ έναντι δύο κατά και βασίστηκε σε ένα τηλεγράφημα και μία ομιλία στο Κοινοβούλιο του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Κατά τη μεταπολίτευση, σε μια ένδειξη ενοχικής συλλογικής μνήμης, η πολιτεία τοποθέτησε μεν ανδριάντα του πρωθυπουργού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη στη γενέτειρά του τη Νάξο, ωστόσο στη βάση αυτού ενέγραψε μόνο το ονοματεπώνυμο του τιμώμενου προσώπου. Δεν αναγράφονται ούτε η ημερομηνία γέννησης, ούτε η ημερομηνία εκτέλεσης, ούτε η ιδιότητα που κατείχε κατά την εκτέλεσή του. Εκατό χρόνια μετά, ίσως πρέπει η πολιτεία να αναθεωρήσει και να απολέσει τις ενοχές της.
