Ο Αίολος και οι έωλοι
Διαβάζω ανακοίνωση μιας ΜΚΟ με τη βαρυσήμαντη επωνυμία «Κίνηση για τις Ελευθερίες, τα Δημοκρατικά Δικαιώματα και την Αλληλεγγύη (ΚΕΔΔΑ)», με την οποία εκφράζεται αλληλεγγύη στους 71 κατοίκους της Τήνου που καταδικάστηκαν για τις (γραφικές πλέον) κινητοποιήσεις ενάντια στην αιολική ενέργεια. Η ΚΕΕΔΑ καταγγέλλει «την απαράδεκτη απόφαση» του πολυμελούς Πρωτοδικείου Σύρου με την οποία επιβάλλεται πρόστιμο 5.000 ευρώ σε όποιον συμμετείχε στις κινητοποιήσεις και προβλέπει ισόποσο πρόστιμο σε όποιον μελλοντικά προβεί στις ίδιες ενέργειες. Από τη μεριά μου να πω στους συντρόφους αγωνιστές ότι μπορούν ελεύθερα να λιγουρεύονται ότι η Ελλάδα θα μείνει εσαεί εξαρτώμενη από το ενεργειακό άρμα του Πούτιν και του λιγνίτη, αλλά επειδή ο κόσμος έχει ξυπνήσει, κινδυνεύουν να τους πάρουν με τα νεράντζια.
Μουρμούρες με… ερπύστριες
Εμφανώς θορυβημένη είναι η προοδευτική πτέρυγα με τη συμφωνία παραχώρησης τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης ανατολικογερμανικής προελεύσεως τύπου ΒΜΡ-1 (παραλαβής 1994), προκειμένου να σταλούν στην Ουκρανία και η ταυτόχρονη αντικατάστασή τους με ίσο αριθμό τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης γερμανικής κατασκευής τύπου Marder. Η ανησυχία των συντρόφων είναι δικαιολογημένη: η Ιστορία θα γράψει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ υλοποιεί το μεγαλύτερο πρόγραμμα επανεξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων κατά τα τελευταία έτη, ύστερα από μία αδικαιολόγητη πολυετή απραξία. Ενα πρόγραμμα που έχει προκαλέσει μαζικό παροξυσμό στην Τουρκία, αλλά και στην ημεδαπή αντιπολίτευση, η οποία γνωρίζει πολύ καλά ότι το δόγμα αμυντικής υπεροχής και μηδενικής ανοχής που υιοθετεί η χώρα μας βρίσκει σύμφωνη τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας.
Εκλογολαγνεία
Εκλογές την 11η Σεπτεμβρίου προβλέπει ο Αλέξης Τσίπρας, διότι όπως υποστηρίζει η απόφαση για εκλογές νωρίς τον Σεπτέμβριο είναι ειλημμένη από τον πρωθυπουργό για να προλάβει την απόλυτη κατάρρευση της κυβέρνησης από την ακρίβεια. Ωστόσο, πίσω από τις λέξεις, το πρόβλημα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αν ο Μητσοτάκης αντέξει έως την εξάντληση της τετραετίας ή όχι. Ελπίζει σε εκλογές το συντομότερο, διότι εκτιμά ότι μετά το πέρας της εσωκομματικής εκλογικής διαδικασίας (στην οποία ο ίδιος προσέδωσε χαρακτηριστικά εθνικών εκλογών), το κόμμα ευρίσκεται σε εκλογική ετοιμότητα και συσπείρωση, η οποία μοιραία και αναμενόμενα θα φθίνει όσο θα απομακρύνεται ο χρόνος των εκλογών. Δεν γνωρίζω αν επιδιώκει άμεσα εκλογές σκεπτόμενος ότι «στη βράση κολλάει το σίδερο» ή ότι «μια ψυχή που ’ναι να βγει, ας βγει μια ώρα αρχύτερα». Θα φανεί.
Κοντή μνήμη
Και ενώ τα εσωκομματικά προβλήματα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν τελειωμό, ορισμένα στελέχη της ανανεωτικής πτέρυγας έχουν άλλες ασχολίες και παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην πολυαγαπημένη της απανταχού Αριστεράς Λατινική Αμερική και συγκεκριμένα στην Κολομβία. Σε ανάρτησή του ο Νίκος Μπίστης συγχαίρει «τον θριαμβευτή του πρώτου γύρου των εκλογών με 40,62% στην πολύπαθη Κολομβία, πρώην αντάρτη και τώρα υποψήφιο της Αριστεράς Γουστάβο Πέτρο». Στην ίδια γραμμή και άλλα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η επίσημη ανακοίνωση του κόμματος, πανηγυρίζουν τη στροφή της χώρας προς τα αριστερά και εύχονται «να γίνουμε Κολομβία» κι εμείς σύντομα. Βέβαια, να υπενθυμίσω στους έχοντες κοντή μνήμη συντρόφους ότι το «γίναμε Κολομβία» το χρησιμοποιούσε ο ΣΥΡΙΖΑ επί Χρυσοχοΐδη για να τεκμηριώσει τη «ραγδαία άνοδο της εγκληματικότητας» που επικαλούνταν νυχθημερόν.
Χταπόδια και λοιπά μαλάκια
Το Σαββατοκύριακο η «Αυγή» ασχολήθηκε με τα χταπόδια και τα δικαιώματα των μαλακίων γενικότερα. Ως τακτικός αναγνώστης, οφείλω να υπογραμμίσω ότι η εφημερίδα έχει ανοίξει έναν κύκλο διαλόγου για τα δικαιώματα των ζώων γενικότερα.
Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και μέλη της ΚΕ που, κατά τα φαινόμενα δεν είναι τακτικοί αναγνώστες, απόρησαν βλέποντας το πρωτοσέλιδο και κατά την πρώτη πανηγυρική συνεδρίαση της ΚΕ αναρωτήθηκαν «τι είδους αντιπολίτευση κάνουμε».
Το θέμα σήκωσε ο Παύλος Πολάκης, δηλώνοντας στο ακροατήριο ότι «η ιδεοληψία ή οι ευαισθησίες του καθενός, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Αριστερή πολιτική είναι η συγκεκριμένη μάχη κατά της διαπλοκής και του Μητσοτακη!» (διατηρείται η σύνταξη και ο τονισμός του πρωτοτύπου), ο οποίος «καταχειροκροτήθηκε» κατά δήλωσή του.
Η «Αυγή» απάντησε ότι «κάποιοι σύντροφοι θεωρούν τον εαυτό τους νόμιμο ιδιοκτήτη της παλικαρίσιας αντιπολίτευσης. Και ως νόμιμοι ιδιοκτήτες της αντιπολίτευσης, θεωρούν όλους τους άλλους νερόβραστους, συμβιβασμένους, θολοκουλτουριάρηδες, δικαιωματιστούληδες, ανίκανους για αντρίκεια αναμέτρηση με τον αντίπαλο». Ο Παύλος Πολάκης επανήλθε δριμύτερος στο Facebook, λέγοντάς τους «να μαζευτούν» και πάει λέγοντας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει ένα εσωκομματικό μπάχαλο και βεβαίως δεν είναι ούτε η τελευταία. Οσο πλησιάζουμε στις εκλογές και όσο θα καθίσταται αναπότρεπτη και αναπόδραστη η ήττα, τόσο θα υπάρχουν γκρίνιες.
Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι η «αντιπολίτευση των χταποδιών», αλλά ότι αργά ή γρήγορα θα έρθει η ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ θα ασχοληθεί με έτερο μαλάκιο, καθώς θα ξεκινήσει εσωκομματικά το παιχνίδι του καλαμαριού (Squid Game), το οποίο θυμίζω ότι ο πρόεδρος παρακολουθεί, όπως μας έλεγε τον Οκτώβριο του 2021 εξ αφορμής των μέτρων κατά της Covid.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
