«Εκλογικές Τάσεις» Αυγούστου
Δημοσιεύτηκαν οι «Εκλογικές Τάσεις» Αυγούστου του Ινστιτούτου «Νίκος Πουλαντζάς», επίσημου οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ, από τις οποίες εξάγονται πληθώρα χρήσιμων συμπερασμάτων.
Πρώτο και αξιοσημείωτο, η σαφής υπεροχή σε απόλυτους δημοσκοπικούς δείκτες της Νέας Δημοκρατίας, η οποία εισήλθε στον τέταρτο χρόνο μιας πολυκύμαντης κυβερνητικής θητείας. Δεύτερο, η υποχώρηση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ, παρά την καλλιέργεια προσδοκιών από την εκλογή νέου προέδρου.
Από όλα όσα αναλύονται δεν θα σταθώ ούτε στην πρόθεση ψήφου, ούτε στην παράσταση νίκης. Θα σταθώ στο γράφημα «πόσο ικανοποιημένοι είστε από κυβέρνηση/αξιωματική αντιπολίτευση». Το Ινστιτούτο καταγράφει αύξηση της ικανοποίησης κατά 2,2% για την κυβέρνηση (33,5 έναντι 31,3 τον Μάρτιο) και πτώση 4,2% για την αξιωματική αντιπολίτευση (35,8 έναντι 31,6 τον Μάρτιο).
Δεδομένο, αν μη τι άλλο, εντυπωσιακό, αν συνυπολογιστούν οι πρωτόγνωρες συνθήκες που δημιουργούν επιπτώσεις στο σύνολο της κοινωνικής διαστρωμάτωσης.
Ο μεγάλος αδερφός του Νίκου
Γεγονός πρώτο: Κάποιος επιχείρησε να παγιδεύσει το κινητό τηλέφωνο του ευρωβουλευτή Νίκου Ανδρουλάκη κατά το διάστημα που διεκδικούσε την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ. Γεγονός σοβαρό για οποιονδήποτε πολίτη, πολλώ μάλλον για θεσμικά πρόσωπα.
Γεγονός δεύτερο: Η καταγγελία του Νίκου Ανδρουλάκη και η επίρριψη ευθυνών στην κυβέρνηση. Ως προς την καταγγελία, πολύ ορθά υπεβλήθη για να εκκινήσει ο έλεγχος των αρμοδίων αρχών. Στην επίρριψη ευθυνών στην κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ έχασε εντελώς την μπάλα. Και εκεί ανέλαβε δράση ο Αλέξης Τσίπρας. Ο οποίος πήρε την καταγγελία Ανδρουλάκη και την έβαλε στο δικό του τσουβάλι καταγγελιών κατά του «καθεστώτος Μητσοτάκη».
Ο Αλέξης Τσίπρας συμπεριφέρεται όπως ο μεγάλος αδερφός στο γυμνάσιο: «Σε πείραξε ο Κυριάκος, Νίκο μου; Πες μου να καθαρίσω». Αυτή η προστασία δεν παρέχεται δωρεάν, βεβαίως. Και το τίμημα που πληρώνει το ΠΑΣΟΚ είναι ολίγον ακριβό, αν δει κάποιος τις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Αναρχικές μηνύσεις
Αντιγράφω από το alterthess.gr: «Μήνυση κατά παντός υπευθύνου και ιδίως κατά των αστυνομικών των ΜΑΤ που επιτέθηκαν στην κινητοποίηση Φοιτητικών Συλλόγων μέσα στον χώρο του ΑΠΘ στις 26 Μαΐου κατέθεσε ο φοιτητής του ΑΠΘ Γιάννης Ντουσάκης που τραυματίστηκε σοβαρότατα μετά τη ρίψη βομβίδων κρότου λάμψης σε ευθεία βολή […] τα αδικήματα για τα οποία καταμηνύει τους αστυνομικούς είναι: Απόπειρα ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο, βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη, βαριά σωματική βλάβη, επικίνδυνη σωματική βλάβη και παράβαση καθήκοντος». Κατά πρώτον, εξεπλάγην που ένας αναρχικός απευθύνεται στο ίδιο δικαστικό σύστημα που (υποτίθεται ότι) πολεμάει για να βρει το δίκιο του. Κατά δεύτερον, τι στην ευχή έγραφαν στη μήνυση και τους πήρε τρεις (!) μήνες να την υποβάλουν;
Φταίει η εκπαίδευση
Από τη χθεσινή συνέντευξη του υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, καθηγητού Αγγελου Συρίγου, στο «tomanifesto», θα σταθώ στην επανάληψη της ιστορικώς αυταπόδεικτης αναφοράς του ότι «η Χούντα δεν έπεσε από το Πολυτεχνείο». Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων τελειώνουν τη μέση εκπαίδευση πιστεύει μετά πάσης βεβαιότητος ότι η φοιτητική εξέγερση έριξε τη Χούντα και αποκατέστησε τη Δημοκρατία. Δεν φταίνε βεβαίως αυτοί. Φταίει η εκπαίδευση. Ευκαιρίας δοθείσης, ανέτρεξα στη βιβλιοθήκη και αναζήτησα ένα ιδιαίτερο βιβλίο, περίπου 800 σελίδων, που επιγράφεται «Ολη νύχτα εδώ» του Ιάσονα Χανδρινού (εκδόσεις Καστανιώτη, 2019), στο οποίο περιέχονται 85 απομαγνητοφωνημένες συνεντεύξεις ανθρώπων που έλαβαν μέρος στα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου 1973. Απαντες οι συνεντευξιαζόμενοι αναγνωρίζουν το μεγαλείο της εξέγερσης και τον δρόμο που αυτή άνοιξε, ουδείς υποστηρίζει ότι «έριξε τη Χούντα».
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πείθει την κοινωνία
Παρά το εμφανές στρογγύλεμα των γωνιών και την πεποίθηση ότι μέσα από κατάλληλους χειρισμούς «ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μπορεί να είναι πρώτο κόμμα», η τελευταία έκδοση των «Εκλογικών Τάσεων» που αναφέρω σήμερα είναι άλλη μία απόδειξη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να πείσει την κοινωνία ότι είναι εις θέσιν να κυβερνήσει τη χώρα και να αντιμετωπίσει τις πολυεπίπεδες κρίσεις που χτυπούν ασταμάτητα την πόρτα των κυβερνήσεων παγκοσμίως. Οι λόγοι που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πείθει είναι κατά βάση τρεις.
Πρώτος λόγος: Η ανεπάρκεια των στελεχών. Από την πρώτη ημέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία ήταν εμφανής η στοιχειώδης έλλειψη διοικητικής επάρκειας των ανθρώπων που κατέλαβαν θέσεις εξουσίας. Οι υπουργοί αποδείχθηκαν ανίκανοι να κατανοήσουν τα προβλήματα των Οργανισμών που διοικούσαν και να διαχειριστούν τα τρέχοντα ζητήματα. Ο Cas Mudde τούς αποκαλεί «καλοπροαίρετους ερασιτέχνες». Για το καλοπροαίρετους δεν ξέρω, ερασιτέχνες, πάντως, ήταν οπωσδήποτε. Αλλωστε και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε «μην ανησυχείτε, τώρα μάθαμε», παραδεχόμενος εκ των υστέρων την ανεπάρκειά τους.
Δεύτερος λόγος: Η κατάρρευση της ιδεολογικής ηγεμονίας. Προτού αναλάβει την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 είχε αναχθεί σε κυρίαρχο της «ιδεολογικής ηγεμονίας» στο σύμπαν των εύκολων λύσεων. Για οποιοδήποτε πρόβλημα υπήρχε, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πάντοτε μια εύπεπτη θεωρία που χάιδευε όσο το δυνατόν περισσότερα αυτιά. Αποκορύφωμα της ιδεολογικής ηγεμονίας ήταν η αντιμνημονιακή ρητορική. Ο κόσμος πείστηκε ότι κάπου υπάρχουν «λεφτόδεντρα», τα οποία έκρυβαν οι Σαμαροβενιζέλοι.
Τρίτος λόγος: Ο λαϊκισμός. Αυτή η τάση στην πολιτική βασίζεται στη διαρκή σύγκρουση, στις ρήξεις και στην επινόηση εχθρών. Πάντα κάποιοι μας κυνηγούν και θέλουν το κακό μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσε κατά γράμμα την τακτική αυτήν. Υιοθέτησε έναν ακραίο, διχαστικό και αντιδημοκρατικό λόγο, ο οποίος επιβλήθηκε κυριαρχικά στην πολιτική ζωή και απέδωσε τα αναμενόμενα στους εμπνευστές του στην πρώτη του εφαρμογή. Τα αποτελέσματα των τριών εκλογικών αναμετρήσεων του 2019, ωστόσο, έδειξαν ότι η λαϊκιστική ρητορεία έχει κοντά ποδάρια.
Παρά το γεγονός ότι το 2023 δεν είναι 2015, η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αλλάξει. Οι λόγοι που τον οδήγησαν στην εκλογική συντριβή είναι και σήμερα παρόντες και παρουσιάζονται ως ιδιόμορφα «πλεονεκτήματα». Μένει να αποδειχθεί ξανά ποιον αφορά και ποιον πείθει αυτή η ρητορεία.
