Αναχρονιστικές παρλαπίπες
Οι συνδικαλιστικές ενώσεις των δασκάλων και των καθηγητών προχώρησαν σε εικοσιτετράωρη απεργία την περασμένη Τετάρτη υποστηρίζοντας ότι «η στόχευση του υπουργείου Παιδείας είναι να καθυποτάξει τους εκπαιδευτικούς μέσω της ατομικής αξιολόγησης, προκειμένου να αποδεχτούν ένα σχολείο το οποίο διαχρονικά υποβαθμίζεται για την πλειοψηφία των παιδιών που προέρχονται από τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, που βάζει ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια σε όσα παιδιά θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους».
Από κοντά και ο ΣΥΡΙΖΑ που εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή του στους / στις εκπαιδευτικούς των δημόσιων σχολείων όλης της χώρας, που συνεχίζουν και κλιμακώνουν αυτήν την περίοδο τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις τους διατρανώνοντας, σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, την αταλάντευτη απόφασή τους να ακυρώσουν την τιμωρητική ατομική αξιολόγηση που επιχειρεί να επιβάλει, βίαια και αυταρχικά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη». Πέραν του εμπαιγμού της κοινής λογικής, πιστεύει κάποιος στα σοβαρά ότι εν έτει 2023 έχουν νόημα ύπαρξης αναχρονιστικές παρλαπίπες του 1900;
Εισπράκτορες καρπαζιάς
Αντί άλλου σχολιασμού για τη συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο σχετικά με το «κράτος δικαίου στην Ελλάδα» θα αναφέρω μερικά σημεία από την ομιλία της Αννας-Μισέλ Ασημακοπούλου: «Γιατί συζητάμε για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, όταν ο Δείκτης Δημοκρατίας του Economist Intelligence Unit δείχνει μια από τις υψηλότερες αυξήσεις στην κατάταξη για την Ελλάδα, σε αντίθεση με έναν σαφώς ανακριβή δείκτη, που κατατάσσει την Ελλάδα κάτω από την Μπουρκίνα Φάσο; Γιατί η Ελλάδα συστηματικά συκοφαντείται σε αυτό το Σώμα από μια à la carte κεντροαριστερή πλειοψηφία, που διαδίδει ψέματα για δήθεν επαναπροωθήσεις και νεκρά παιδάκια; Γιατί το προσχέδιο έκθεσης της PEGA βασίζεται σε ατεκμηρίωτα δημοσιεύματα του ελληνικού αντιπολιτευτικού Τύπου, γεγονός που από μόνο του αποδεικνύει ότι η ελευθεροτυπία στη χώρα μας καλά κρατεί; Η αλήθεια είναι ότι δεν βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να συζητήσουμε για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα. Βρισκόμαστε εδώ, επειδή το S&D και η Αριστερά επιθυμούν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών».
Ο δάκτυλος του Χόρχε και…
Ευρέθη νέα σύνδεση «του καθεστώτος Μητσοτάκη» με σκοτεινούς κύκλους που θα οργανώσουν το σχέδιο ολοκληρωτικής δημοκρατικής εκτροπής στη χώρα μέσω της χειραγώγησης των εθνικών εκλογών που έρχονται εντός ολίγων μηνών. Κάποιος… Χόρχε και η ομάδα του εργάζονται πυρετωδώς προκειμένου να αποτρέψουν τη μεγαλειώδη εκλογική νίκη της Αριστεράς στην Ελλάδα.
Ομολογώ ότι δεν περίμενα ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποκτούσε τόσο «ψεκασμένα» χαρακτηριστικά. Ομως διαψεύστηκα με πάταγο… Αδυνατώντας να πείσει έστω και έναν Έλληνα πολίτη για το πρόγραμμα διακυβέρνησής του (το οποίο ακόμα αναζητείται), το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταφεύγει σε μυθοπλασίες και συνωμοσιολογία αναμεμιγμένα με QAnonικές ασυναρτησίες και μπόλικο wokism. Κι όποιος αντέξει.
…οι «εκλογές» στα Εμιράτα
Ωστόσο, καθαρά για λόγους ψυχαγωγίας, έχει πάντοτε ενδιαφέρον να αναλύουμε το μέγεθος της μπαρούφας. Διότι έτσι αντιλαμβάνεσαι και σε τι χαϊβάνια απευθύνονται… Ο σ. Χόρχε, λοιπόν, δεν λέει σε ποιες προεκλογικές εκστρατείες έχει παρέμβει, αλλά αναφέρει μόνο κάποια αριθμητικά δεδομένα.
Σε κάποια αποστροφή του λόγου του, λοιπόν, αναφέρει ότι έχει μια ομάδα στην Ελλάδα και μία στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Από αυτό, οι έγκριτοι ερευνητικοί δημοσιογράφοι της χώρας μας συμπεραίνουν ότι «έχει επέμβει στις εθνικές εκλογές που διεξήχθησαν στην χώρα μας το 2019 και θα επέμβει και στις επερχόμενες». Ερώτηση: Υπό αυτό το δεδομένο, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα σε ποιες εκλογές επενέβησαν, ρε πανέξυπνοι σύντροφοι, από τη στιγμή που απαγορεύονται τα πολιτικά κόμματα και οι υποψηφιότητες;
Τι βγήκε από το τετ α τετ Μητσοτάκη – καλλιτεχνών
Την περασμένη Τετάρτη ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε στο Μέγαρο Μαξίμου συνάντηση με εκπροσώπους του καλλιτεχνικού κόσμου. Στη συνάντηση, η οποία πραγματοποιήθηκε σε δημιουργικό κλίμα για την αναζήτηση λύσεων σε προβλήματα που χρονίζουν εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες, συζητήθηκαν διεξοδικά τα αιτήματα των καλλιτεχνών.
Προέκυψε, λοιπόν, ότι έως το τέλος της τρέχουσας εβδομάδας η κυβέρνηση θα καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση προκειμένου να «θεραπευτεί» το ζήτημα που προέκυψε το 2017 από τραγελαφικές ρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ και αφορά τη διαφοροποίηση μισθολογικά και ως προς τη βαθμολογική εξέλιξη αποφοίτων δραματικών σχολών και σχολών χορού ανεξαρτήτως του έτους αποφοίτησής τους (προ ή μετά του 2003), για την παροχή καλλιτεχνικού-εκπαιδευτικού και συναφούς έργου στο Δημόσιο.
Ακαδημαϊκή αναγνώριση σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι σαφές ότι δεν μπορεί να γίνει, αφού –μεταξύ άλλων– προσκρούει στο άρθρο 16 του συντάγματος, εναντίον της αλλαγής του οποίου τάσσονται συστηματικά αυτοί που ζητούν σήμερα αναγνώριση πανεπιστημιακών πτυχίων από ιδιωτικές σχολές. Για το συγκεκριμένο θέμα, ο πρωθυπουργός σημείωσε ότι «θα ακούσετε από εμάς πράγματα τα οποία μπορούν να γίνουν και πράγματα τα οποία δεν μπορούν να γίνουν.
Διότι υπάρχουν και συνταγματικοί περιορισμοί, ως προς τη δυνατότητα να παρέχεται ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Και όσο δεν αλλάζει το άρθρο 16, αυτό δεν είναι εφικτό. Θα χαρώ πάρα πολύ, όταν προχωρήσει αυτή η μεταρρύθμιση –γιατί είναι στις προθέσεις μας στην επόμενη συνταγματική μεταρρύθμιση να αλλάξουμε το άρθρο 16– όσοι διαμαρτυρήθηκαν μετ’ επιτάσεως και ζήτησαν την αναγνώριση της δυνατότητας της ιδιωτικής εκπαίδευσης να παρέχει πτυχία τα οποία θα είναι ουσιαστικά πανεπιστημιακά, να μας στηρίξουν σε αυτήν τη μεγάλη προσπάθεια που θα κάνουμε τότε».
Η συζήτηση για τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών και η διπρόσωπη στάση του ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύει ξανά τον καιροσκοπισμό της Αριστεράς: από τη μία «όχι» στην αλλαγή του αναχρονιστικού και εντελώς περιττού άρθρου 16, από την άλλη «μαζί» με τους καλλιτέχνες για την αναγνώριση πτυχίων ιδιωτικών σχολών 2-3 εξαμήνων ως ισότιμα με πανεπιστημιακούς τίτλους.
