Μπορεί να προετοιμάζεται για το ντιμπέιτ της 20ης Απριλίου που αναμένεται να δείξει τον επόμενο πρόεδρο της Γαλλίας, το μυαλό όμως του Εμανουέλ Μακρόν είναι στον Ιούνιο. Τότε είναι που θα διενεργηθούν οι βουλευτικές εκλογές της χώρας.
Πίσω στο μακρινό πια 1995 ο Ζακ Σιράκ ανακηρύχθηκε νικητής του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών απέναντι στον υποψήφιο των σοσιαλιστών Λιονέλ Ζοσπέν.
Η νίκη αυτή όμως αποδείχθηκε με πήλινα πόδια καθώς η χώρα είχε μπει σε παρατεταμένη περίοδο έντασης που εν τέλει οδήγησε σε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες το 1997. Το κόμμα του Σιράκ ηττήθηκε και νέος πρωθυπουργός ανέλαβε ο Ζοσπέν, αντίπαλός του στις προεδρικές εκλογές.
Στα επόμενα χρόνια η εξουσία του Σιράκ ήταν ιδιαίτερα μειωμένη, καθώς είχε τη δυνατότητα να επιβάλλει την άποψή του μόνο σε θέματα εξωτερικής και στρατιωτικής πολιτικής. Ο Ζοσπέν, εκμεταλλευόμενος και τα σκάνδαλα που αποκαλύφθηκαν, επέβαλλε την δική του ατζέντα.
Σήμερα, μια νίκη στις κάλπες για τον Μακρόν θα χάσει την αξία της αν δεν συνοδευθεί και από την νίκη φιλικά προσκείμενων δυνάμεων στην κυβέρνηση. Το στοίχημα του Γάλλου προέδρου είναι η μεταστροφή του κλίματος μέχρι τον Ιούνιο μέσα όμως σε συνθήκες πόλωσης και κρίσεων.
Αν δεν τα καταφέρει όχι μόνο το μέλλον της Γαλλίας, αλλά συνολικά της αποδιοργανωμένης Ευρώπης, θα μοιάζει πιο σκοτεινό.
