Τυχερός άνθρωπος ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης. Τυχερός που έχει ως αντίπαλο(λέμε τώρα) έναν “διάσημο” λαϊκιστή, έναν μέγα (πολιτικό) ψεύτη κι έναν δημαγωγό της πεντάρας.
Τυχερή όμως είναι και η κοινωνία: το φαντάζεστε με την πανδημία, την τραυματισμένη οικονομία, την “ασθενούσα” Δικαιοσύνη (βλ. σκευωρία Novartis, Πετσίτηδες, Παππάδες… και άλλα τέτοια “ωραία” που έλαβαν χώρα επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) και την προκλητική Τουρκία να ήταν πρωθυπουργός ο Τσίπρας, υπ. Αμυνας ο Καμμένος, υπ. Υγείας ο Πολάκης και υπ. Δικαιοσύνης ο Παπαγγελόπουλος; Τρόμος.
Ευτυχώς, λοιπόν, που υπάρχει (αυτός) ο Τσίπρας!
Γιατί αν δεν υπήρχε, δεν θα πείθονταν ακόμη κι ο τελευταίος δύσπιστος σ΄ αυτόν τον τόπο τι σημαίνει αριστερός λαϊκισμός.
Ευτυχώς που υπάρχει (αυτός) ο Τσίπρας.
Γιατί αν δεν υπήρχε, δεν θα ένοιωθε στο πετσί του ο λαός την… φιλολαϊκή-φορομπηχτική πολιτική που εφάρμοσε μαζί με τον συνέταιρό του Πάνο Καμμένο.
Ευτυχώς που υπάρχει (αυτός) ο Τσίπρας.
Γιατί αν δεν υπήρχε, δεν θα γινόταν γνωστό το μίσος που τρέφουν στον ΣΥΡΙΖΑ για την εκλεγμένη και αυτοδύναμη κυβέρνηση, για τον Σωτήρη Τσιόδρα, για την αριστεία, την μεσαία τάξη, τους συνταξιούχους, τους αγρότες και τους μικροεπιχειρηματίες.
Ευτυχώς που υπάρχει (αυτός) ο Τσίπρας.
Γιατί αν δεν υπήρχε, δεν θα βλέπαμε από τι υλικά ήταν φτιαγμένο αυτό το περιβόητο αντιμνημονιακό “κίνημα” που μας “κατσικώθηκε” ως κυβέρνηση για 4 1/2 χρόνια.
Ευτυχώς που υπάρχει (αυτός) ο Τσίπρας.
Ευτυχώς, γιατί έπεσαν οι μάσκες των “συμπαθούντων” (βλ. μεγαλοδημοσιογράφοι, “δεξιοί” πολιτικοί και διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες) του “άχαστου”, του “άσπιλου” και “αμόλυντου” Τσίπρα.
Τέλος, ευτυχώς που υπάρχει (αυτός) ο Τσίπρας.
Γιατί αν δεν υπήρχε, ο λαός δεν θα μάθαινε τι ακριβώς εννοούσαν οι μουστερήδες της Κουμουνδούρου, όταν παπαγάλιζαν τα περί “ηθικού πλεονεκτήματος” της αριστεράς.
Καλή χρονιά στον “σύντροφο” Τσίπρα και να τον έχει καλά ο Θεός.
Για να τον βλέπουμε, να θυμόμαστε και, κυρίως, να μην ξεχνάμε την καταστροφή που έφεραν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στον τόπο, στην κοινωνία και στην οικονομία.
