Η πλατφόρμα για την υποβολή αίτησης εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών, έως και 240 δόσεις προς το δημόσιο και τους ιδιώτες, σύμφωνα με το νέο νομοθετικό πλαίσιο, θα ενεργοποιηθεί την 1η Ιουνίου 2021, όπως γνωστοποίησε ο ειδικός γραμματέας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, του υπουργείου Οικονομικών, Φώτης Κουρμούσης σε εκδήλωση του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών.
Ο κ. Κουρμούσης υπενθύμισε ότι οι τρόποι του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών, που έχει πλέον ο οφειλέτης, είναι τρεις:
Η αίτηση στη νέα ηλεκτρονική πλατφόρμα και αναλόγως ρύθμιση με το νέο υπολογιστικό εργαλείο, αυτοματοποιημένα, η προσφυγή στη Διαμεσολάβηση και η διαδικασία εξυγίανσης με συμφωνία, δηλαδή σύμπραξη οφειλέτη- πιστωτών και επικύρωση από το Πρωτοδικείο.
Σκοπός του νόμου, σύμφωνα με τον κ. Κουρμούση είναι να απαλλαγεί ο επιχειρηματίας από τα χρέη, είτε με κάποια γενναία ρύθμιση, είτε με πτώχευση και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα.
Από την πλευρά του, ο Α΄ αντιπρόεδρος του Β.Ε.ΑΑ Κώστας Δαμίγος, επανέλαβε τη θέση του Επιμελητηρίου, η οποία έχει γνωστοποιηθεί και στον πρωθυπουργό, ότι ο νέος εξωδικαστικός μηχανισμός δεν δίνει δεύτερη ευκαιρία στους επιχειρηματίες που μπορούν να διατηρήσουν ανοικτή την επιχείρησή τους. Κι αυτό οφείλεται σε πέντε κυρίως λόγους:
-δεν υπάρχει ουσιαστική έγκαιρη προειδοποίηση, σύμφωνα με τη σχετική ευρωπαϊκή Οδηγία,
-ενδυναμώνεται ο ρόλος των τραπεζών κι όχι του επιχειρηματία,
-επιτυγχάνεται η πτώχευση, όμως δύσκολα απαλλάσσεται ο επιχειρηματίας,
-προστατεύονται μόνο τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και
-υπάρχουν προβλήματα στην μεταχείριση των εγγυητών και των συνοφειλετών.
Ο ειδικός γραμματέας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους και οι συνεργάτες του από την ΕΓΔΙΧ (Χ. Κώστογλου, Θ. Αλαμπάση, Δασκαλάκη), απάντησαν σε ερωτήσεις των συμμετεχόντων, ενώ οι επιχειρηματίες επισήμαναν, ότι στον νόμο υπάρχουν σημαντικά κενά, που οδηγούν σε διόγκωση των προβλημάτων, όπως ότι ακόμη και μετά την πτώχευση, οι εγγυητές και οι συνοφειλέτες, εξακολουθούν να έχουν υποχρεώσεις απέναντι στους πιστωτές.
Ακόμη, τόνισαν ότι δεν υπάρχει πραγματική μέριμνα για τα ευάλωτα νοικοκυριά μετά την πτώχευση, όσον αφορά την προστασία της πρώτης κατοικίας τους.
