Η «Καθημερινή» δημοσίευσε αποσπάσματα της βιογραφίας του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, «Αναμνήσεις. Η ζωή μου στην πολιτική». Για το θέμα του Grexit και το κατά πόσο απειλούσε τη σταθερότητα της Ευρωζώνης, γράφει: «Ηδη από το 2010, δεν απέκλεισα τη δυνατότητα να βγει από την Ευρωζώνη ένα μέλος, ως τελευταίο σκέλος μιας αλυσίδας ενεργειών, ως έσχατη λύση, τότε μάλιστα σε συμφωνία με την καγκελάριο». Δηλαδή, αυτό που η κυβέρνηση Τσίπρα θεωρούσε βασικό «διαπραγματευτικό χαρτί» το 2015 είχε ήδη συζητηθεί από το 2010, ενώ θυμίζω ότι από την πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα το Grexit είχε εκληφθεί ως «απειλή» και πάνω σε αυτήν στήθηκε ο «εκβιασμός του ευρωιερατείου» του πρώτου εξάμηνου του 2015.
Σε ό,τι αφορά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του Ιουλίου 2015 πάλι κατά τον Σόιμπλε, ο Τσίπρας είχε πιθανότατα στρατηγικό στόχο να εξασφαλίσει ένα οριακό «ΟΧΙ», που αφενός θα του έδινε ένα ισχυρό επιχείρημα στις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες και αφετέρου μια διέξοδο να εξηγήσει στο εσωτερικό την υποχώρησή του. Ωστόσο, το αποτέλεσμα τον αιφνιδίασε «και αποδέχθηκε αργότερα ένα πρόγραμμα το οποίο ήταν πολύ σκληρότερο από αυτό που θα μπορούσε να έχει η Ελλάδα τον Απρίλιο. Ισως όμως ήταν απλώς το αδιέξοδο και ο αδίστακτος χαρακτήρας ενός ηγέτη, τον οποίο είχα διαπιστώσει πάνω του, που του έδωσε την ευκαιρία να αντιδράσει ταχύτατα στη νέα κατάσταση».
Συμπέρασμα (λιτό και εύληπτο): άγιο είχαμε.
