Στο έλεος της στρατοχωροφυλακής βρίσκονται δεκάδες δυστυχισμένοι, καθώς η Αγκυρα μετατρέπει τον ανθρώπινο πόνο σε μέσο εκβιασμού και απειλών.
Γράφει ο Κώστας Δημητράκος
Λίγες ημέρες μετά την αποκάλυψη ότι ο θάνατος της «μικρής Μαρίας» στα ελληνοτουρκικά σύνορα ήταν ένα συναισθηματικό κατασκεύασμα που χρησιμοποιήθηκε δεόντως για την κατασυκοφάντηση της χώρας στο εξωτερικό μέσω δημοσιευμάτων ξένων ΜΜΕ, μία ακόμα αποκάλυψη, με βίντεο και φωτογραφίες αυτήν τη φορά, απεικονίζει με κάθε λεπτομέρεια το παιχνίδι της τουρκικής κυβέρνησης στα σύνορά μας. Η τουρκική στρατοχωροφυλακή «ξεφορτώνει» μετανάστες στα σύνορα και τους οδηγεί με ένοπλη συνοδεία στην ελληνική πλευρά.
Το βίντεο που αποκάλυψε ο τηλεοπτικός σταθμός Open δείχνει αρχικά μια ομάδα από περίπου 30-40 μετανάστες να έχουν μόλις κατεβεί από ένα μεγάλο φορτηγό όχημα της της τουρκικής στρατοχωροφυλακής. Ολοι τους βρίσκονται σε μικρή απόσταση από τη «γραμμή» που χωρίζει τα ελληνοτουρκικά σύνορα καθώς τις συγκεκριμένες εικόνες τις κατέγραψε μία από τις κάμερες που έχουν τοποθετηθεί κατά μήκος των συνόρων και οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να καταγράφουν πλάνα ακόμα και από απόσταση 1,5 χιλιομέτρου. Οι κάμερες αυτές τοποθετήθηκαν στις αρχές του φθινοπώρου του 2021 και αποτελούν το λεγόμενο «Εξελιγμένο Σύστημα Επιτήρησης Συνόρων».
Συναλλαγές
Σύμφωνα με τα πλάνα που μετέδωσε το Open, οι μετανάστες, κυκλωμένοι σχεδόν από άντρες της τουρκικής στρατοχωροφυλακής, φαίνεται να κάνουν ένα είδος συναλλαγής με τους στρατιώτες. Ουσιαστικά τους παραδίδουν όλα τους τα χρήματα, όπως οι ίδιοι έχουν πει σε παλαιότερες συνεντεύξεις τους ενώ κάποιοι έχουν αποκαλύψει ότι αναγκάστηκαν να δώσουν ό,τι κόσμημα ή άλλο αντικείμενο αξίας είχαν μαζί τους. Κατόπιν αυτού οι μετανάστες οδηγούνται προς τη νοητή γραμμή των συνόρων στον Εβρο. Αυτήν την περίοδο, όπως έχουν τονίσει κατά καιρούς αξιωματούχοι του ελληνικού στρατού αλλά και της ελληνικής αστυνομίας, σε αυτές τις περιοχές του Εβρου υπάρχουν αρκετές αμμονησίδες, οι οποίες άλλοτε φαίνονται και άλλοτε όχι, λόγω της μετατόπισης των υδάτων.
Οπως έχει αποκαλυφθεί αρκετές φορές στο παρελθόν και έχει καταγγελθεί επισήμως από την ελληνική πλευρά, οι Τούρκοι στρατοχωροφύλακες οδηγούν τους μετανάστες μέχρι τα όρια της ελληνικής πλευράς, τους δίνουν οδηγίες για το πώς θα περάσουν σε αυτήν και τους εγκαταλείπουν. Παράλληλα, δεν είναι λίγες οι φορές που όχι μόνο τους δίνουν τα στοιχεία (ονόματα και κινητά τηλέφωνα) στελεχών ΜΚΟ –όπως καταγγέλθηκε ότι έγινε και στην επίμαχη περίπτωση των 38– ενώ άλλες φορές γράφουν ακόμα και στα χέρια τους με στυλό τις συντεταγμένες τις οποίες βρίσκονται ώστε να μπορεί να εντοπιστεί το ακριβές σημείο με σύστημα δορυφορικού εντοπισμού ακόμα και από το κινητό τηλέφωνο όποιου τους αναζητεί.
«Ο σκοπός αυτών των επιχειρήσεων είναι να μεταδοθεί στον υπόλοιπο κόσμο ότι η Ελλάδα αδιαφορεί για τη ζωή και την τύχη των μεταναστών την ώρα που η Τουρκία προσπαθεί με τεχνάσματα να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι προστατεύει τα σύνορα. Είναι το κατ’ εξοχήν μέσον εκβιασμού της Τουρκίας του Ερντογάν προς την Ευρώπη», τονίζουν Ελληνες αξιωματούχοι.
Πάνω σε ένα τέτοιο σενάριο βασίστηκε και η τελευταία «ηχηρή» υπόθεση των 38 μεταναστών που, σύμφωνα με τα αρχικά σενάρια, είχαν εγκαταλειφθεί σε αμμονησίδα του Εβρου η οποία, μάλιστα, φερόταν να ανήκει στην ελληνική πλευρά. Αρχικά δεν εντοπίστηκαν εκεί, βρέθηκαν αρκετές ημέρες μετά τις πρώτες αναφορές.
Για το θέμα ξέσπασε θύελλα αντιδράσεων κατά της χώρας μας, η οποία ξεκίνησε από δημοσιεύματα και αναρτήσεις ξένων μέσων ενημέρωσης βάσει ανταποκρίσεων από δημοσιογράφους τους που βρίσκονται στην Ελλάδα. Ανάμεσά τους ξεχώριζε η ανταπόκριση Ελληνα δημοσιογράφου για το «Spiegel» ο οποίος, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα χωρίς ο ίδιος να δώσει την παραμικρή αξιόπιστη εξήγηση, είχε μπει στο ΚΥΤ (Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης) –όπου φιλοξενήθηκαν αμέσως μετά την παραλαβή τους από τις ελληνικές αρχές– με άδεια συνοδείας της ΜΚΟ ως μεταφραστής.
Στο θέμα είχε προσδoθεί και μία τραγική διάσταση. Σύμφωνα με όσους τη διακίνησαν και την αναπαρήγαγαν χωρίς την παραμικρή διασταύρωση, ένα από τα τρία κορίτσια μιας οικογένειας, μόλις πέντε ετών, είχε πεθάνει από δάγκωμα σκορπιού και η μητέρα συντηρούσε το πτώμα μέσα στο νερό του ποταμού Eβρου, κάτι που ιατροδικαστικώς δεν μπορεί να συμβεί. Oταν οι μετανάστες, τελικά, εντοπίστηκαν, η ιστορία αυτή δεν επιβεβαιώθηκε.
«Δεν θυμάμαι…»
Απεναντίας, φαίνεται να καταρρέει ολοκληρωτικά μετά από επιτόπιο ρεπορτάζ της δημοσιογράφου Βασιλικής Σιούτη για την εφημερίδα «Lifo». Στο ρεπορτάζ, μεταξύ άλλων, δημοσιεύονται και φωτογραφίες των τριών κοριτσιών όπως είναι τώρα στις συνθήκες φιλοξενίας από την Ελλάδα. Επιπροσθέτως, στις επίμονες ερωτήσεις της δημοσιογράφου περί «της υπόθεσης της πεντάχρονης Μαρίας» η μόνιμη απάντηση που δινόταν ήταν «δεν θυμάμαι» και «δεν ξέρω».
Η πολιτική διάσταση που έχει το θέμα των τουρκικών «παιχνιδιών» στα σύνορά μας, με τη γείτονα να μετατρέπει την ανθρώπινη δυστυχία σε μέσο εκβιασμού και απειλών σε συνεργασία με κυκλώματα του οργανωμένου εγκλήματος που φέρεται να ελέγχει και να διευκολύνει, είναι γνωστή και έχει τονιστεί πολλές φορές από την ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η Ελλάδα –όπως έχει τονίσει ο πρωθυπουργός– προστατεύει αποτελεσματικά τα σύνορά της με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτή που πρέπει να πάρει μέτρα είναι η τουρκική πλευρά. Το βίντεο, πάντως, που μετέδωσε το Open αποδεικνύει ότι τα μόνα «μέτρα» που φαίνεται ν’ απασχολούν τις τουρκικές αρχές κατ’ εντολήν της κυβέρνησής τους είναι αυτά της απόστασης των συνόρων από το σημείο όπου θα σταματήσουν τα οχήματα της στρατοχωροφυλακής για να αναγκάσουν τους μετανάστες να περάσουν στην Ελλάδα…
