Όχι, δεν φταίει ο βιαστής. Φταίει η ΕΟΚ (ΕΕ στις μέρες μας) και το ΝΑΤΟ. Ο βιαστής είναι θύμα και αυτός. Υποχείριο των ορέξεων του συνδικάτου και του πρέπει στοργή, χρειάζεται στήριξη, ένα αποκούμπι.
Αυτό το συμπέρασμα – και μόνο αυτό – προκύπτει από την σιωπηλή (sic) διαμαρτυρία φοιτητριών του ΑΠΘ που σύμφωνα με την ανακοίνωσή τους ήθελαν να καταγγείλουν τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις και να συμπαρασταθούν στη Σοφία Μπεκατώρου.
Και τι μας είπε το αύριο αυτής της χώρας που ποτέ δεν θα ξημερώσει; Πως για τους βιασμούς φταίει η Ευρωπαϊκή Ένωση, το κέρδος, οι κοινωνικοί καταναγκασμοί, η λογική κόστους – οφέλους και άλλα τινά. Τι υπονοήσαν; Πως δεν φταίει ο βιαστής, πιόνι αυτός ενός σαθρού συστήματος, θύμα και όχι θύτης.
Και πίσω από τα πλακάτ, σκουριασμένες ιδέες και πολιτικές σε φρέσκα πρόσωπα που διεκδικούν ένα καλύτερο μέλλον εκμεταλλευόμενα όσα οι καταγγελλόμενοι τους προσφέρουν. Γιατί πού θα ήταν αυτοί (ές εν προκειμένω) χωρίς την ΕΕ; Αλλά ως γνωστόν η επανάσταση αυτού του είδους είναι δωρεάν.
Χρησιμοποίησαν έτσι ένα μείζον θέμα των ημερών και έκαναν το κομμάτι τους. Βγάζοντας λάδι τους βιαστές όλου του κόσμου. Γιατί όπου δεν υπάρχει ΕΕ κάτι άλλο υπάρχει, γιατί το κέρδος είναι στόχος σε όλη την υφήλιο. Αλλά ο βιαστής πάντα θα είναι βιαστής. Και η ευθύνη βαρύνει εκείνον και μόνο εκείνον.
