ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η θεώρηση που είχε ο Χίτλερ γύρω από τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης, οι μέθοδοι και οι πρακτικές του, έχουν βρεί αρκετούς μιμητές στο διάβα της ιστορίας. «Οι μάζες πιο εύκολα πιστεύουν ένα μεγάλο ψέμα παρά ένα μικρό», αποτελούσε το δόγμα του. Και σ’ αυτό βασίστηκε λέγοντας τα πιο ηλίθια και χοντρά ψέματα ώστε να αποκτήσει την εύνοια τους.
του Χάρη Παυλίδη
Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα στα οποία χρησιμοποιήθηκε το «δόγμα» Χίτλερ, πρόσφατα μάλιστα, μας αφορούν. Το ένα αφορά τη σκευωρία της Novartis, όπου ένα υπαρκτό σκάνδαλο σε παγκόσμια κλίμακα, παρουσιάστηκε στην Ελλάδα ως «χρυσή» ευκαιρία προκειμένου να βγουν από τη μέση οι πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.
Το δεύτερο παράδειγμα χοντρού ψέματος αφορά τις «χρυσές βίζες» στην Κύπρο, όπου σ’ αυτή την περίπτωση ένα υπό διερεύνηση σκάνδαλο από τις ευρωπαϊκές αρχές, παρουσιάστηκε ως «χρυσή» ευκαιρία από κάποιους ώστε να βγάλουν από τη μέση τον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη. Οι ομοιότητες των δύο περιπτώσεων βγάζουν μάτια σε Αθήνα και Λευκωσία. Στόχος η εξόντωση σε εθνικό φόντο. Οι «10» πολιτικοί στην Ελλάδα, ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης στην Κύπρο.
Η σύμπτωση: Οι αποκαλύψεις για το αστρονομικό ποσό των 300 εκατ. ευρώ από τις «χρυσές βίζες», έχει την ίδια σοβαρότητα με τη βαλίτσα που… πήγε στο Μαξίμου με παραλήπτη τον τότε Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Κάποιος άκουσε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να συνομιλεί με τον Αλέξη Τσίπρα και να του λέει (αλήθεια για ποιο λόγο) ότι κάνει «χρυσές» δουλειές! Είπαμε «δόγμα» Χίτλερ. Όσο πιο ηλίθιο και χοντρό είναι το ψέμα, τόσο πιο πιστευτό γίνεται από τους αφελείς.
Μήπως οι «κουκουλοφόροι» μάρτυρες στη σκευωρία της Novartis, με τα ίδια επιχειρήματα δεν προσπάθησαν να διαλύσουν το πολιτικό σύστημα; Ήταν ποτέ δυνατόν να χρηματίζεται ένας Πρωθυπουργός μέσα στο Μαξίμου και μάλιστα με βαλίτσα; Ήταν ποτέ δυνατόν να στηρίζεται μια κατηγορία σε μια φήμη του είδους: «Εικάζω ότι από τα εμβόλια ο υπουργός έβγαλε 20 εκατ. ευρώ;
Και όμως και σ’ αυτή τη βρώμικη υπόθεση, όπως και στην αθλιότητα κατά του Προέδρου Αναστασιάδη, το «κόλπο» ήταν αντί οι καταγγέλοντες να αποδείξουν με στοιχεία τις κατηγορίες, τα «θύματα» να συρθούν λασπωμένα να αποδείξουν την αθωότητά τους. Άλλωστε από ένα μεγάλο ψέμα στο τέλος κάτι μένει. Μπορεί αυτό να μην το είπε ο Γκέμπελς, αλλά εφαρμόστηκε από τους δικούς του μηχανισμούς προπαγάνδας από το ναζιστικό καθεστώς με απόλυτη επιτυχία.
Η ομοιότητα: Η σκευωρία στην Ελλάδα χαρακτηρίστηκε ως το «μεγαλύτερο σκάνδαλο από ιδρύσεως ελληνικού κράτους», από στλέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και υιοθετήθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα. Η σκευωρία κατά του Προέδρου Αναστασιάδη υιοθετήθηκε από το ΑΚΕΛ (το κομμουνιστικό κόμμα της Κύπρου) και το ΔΗΚΟ του Νικόλα Παπαδόπουλου. Συνειρμός: ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ στη Novartis, ΑΚΕΛ- Παπαδόπουλος στις «χρυσές βίζες».
Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει και κάτι επίσης αξιοσημείωτο. Ότι στην Κύπρο στο μέτωπο κατά του Προέδρου συναθροίζονται Ελλαδίτες επικοινωνιολόγοι, ή και άλλοι εξ Ελλάδος δημοσιογράφοι και πολιτευτές. Εξηγούμαι: Ο πόλεμος, η λάσπη και τα συντονισμένα αντιπολιτευτικά πυρά κατά του Προέδρου Αναστασιάδη έχουν χάσει κάθε μέτρο και έχουν πλέον καταπατήσει κάθε όριο δεοντολογίας. Η εργαλειοποίηση της παραίτησης του διευθυντή της εφημερίδας «Καθημερινή» της Κύπρου, ο οποίος σε άρθρο του κατηγόρησε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη για σειρά ζητημάτων χωρίς, ως αποδείχθηκε στην εξέλιξη να έχει οποιαδήποτε επί αυτών απόδειξη χρήζει ιδιαίτερης προσοχής.
Σαν έτοιμοι, όμως από καιρό κουστωδία των αντιπολιτευομένων προεξάρχοντος, ασφαλώς, του ΑΚΕΛ και με σταθερό συνοδοιπόρο τον Νικόλα Παπαδόπουλο και το ΔΗΚΟ, δεν παρέλειψαν για ακόμη μια φορά να αναπαράγουν εμμέσως ή αμέσως και τελικώς να συνεχίσουν να βυσσοδομούν. Στην πολιτική ό,τι κι αν είσαι, όπου και αν ανήκεις το λιγότερο που οφείλεις να πράττεις είναι να έχεις έναν μίνιμουμ θεσμικό σεβασμό, ειδικότερα δε, στη περίπτωση του Προέδρου Αναστασιάδη ο οποίος πάρα και τις πολλές παραλείψεις αλλά και λάθη του, είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που διαχειρίστηκε και έφερε εις πέρας με επιτυχία μεγάλες κρίσεις.
Είναι ο Πρόεδρος που είχε και έχει την εμπειρία να χειριστεί δαιδαλώδεις καταστάσεις για την Κύπρο. Και ξαφνικά από το πουθενά καλείται να αποδείξει ότι δεν… είναι ελέφαντας. Και μάλιστα να απαντήσει σε αρρωστημένες φήμες αυτών που επικαλούμενοι τη δημοσιογραφική δεοντολογία την κατακρεούργησαν. Είναι προφανές ότι επιχειρούν να τον αποδυναμώσουν σε μια κρίσιμη φάση για την πατρίδα του και μάλιστα εν όψει της επερχόμενης πενταμερούς διάσκεψης.
