Επ’ ευκαιρία του φορολογικού νομοσχεδίου, ανατρέξαμε στη συνέντευξη (17/05/1981) που είχε παραχωρήσει ο φιλελεύθερος οικονομολόγος-στοχαστής Φρίντριχ φον Χάγιεκ στον Κάρλος Ρανγκέλ και αναδημοσιεύθηκε πρόσφατα στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Μπρούνο Λεόνι. Σε κάποιο σημείο ο Χάγιεκ σημειώνει ότι «οι αληθινοί συντηρητικοί αξίζουν την απαξίωση στην οποία βρίσκονται, γιατί το βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι αγαπούν την εξουσία και το φόβο και αντιστέκονται στην αλλαγή. Οι φιλελεύθεροι αγαπούν την ελευθερία και γνωρίζουν ότι περιλαμβάνει συνεχή αλλαγή, πιστεύοντας ότι οι αλλαγές που συμβαίνουν μέσω της άσκησης της ελευθερίας είναι οι πιο επιθυμητές ή προκαλούν τη μικρότερη βλάβη στην κοινωνία».
Κατ’ αρχάς η πρόθεση της κυβέρνησης και του Κωστή Χατζηδάκη δεν ήταν να γίνει μια βαθιά τομή στη φορολογία, που έτσι κι αλλιώς χρειάζεται, αλλά ένα πρώτο βήμα σε μια μακρά πορεία προς την κατεύθυνση της αλλαγής. Αλλωστε η παρέμβαση επί του φορολογικού αποτελούσε προεκλογική δέσμευση του πρωθυπουργού και ως εκ τούτου δεν δικαιολογούνται οι συνδικαλιστές να εμφανίζονται αιφνιδιασμένοι. Προφανώς οι αντιδράσεις, σ’ ένα βαθμό αναμενόμενες για ορισμένες κατηγορίες ελευθέρων επαγγελματιών, αποκαλύπτουν τους πραγματικούς λόγους που οι αντιδρώντες ζητούν να διατηρηθεί το... κεκτημένο της χρηματοδότησης από τα κορόιδα. Προσθέτοντας μάλιστα και... ολίγη από μεσαία τάξη, πως τάχα πλήττεται, νομίζουν ότι έμπλεα τύψεων τα κορόιδα, για φιλανθρωπικούς λόγους, θα ενισχύουν το δόγμα: Βοήθα, φτωχέ, να μη γίνουμε σαν εσένα.
