Αλλαγή δημοσιονομικής πολιτικής, με περικοπές στο δημόσιο και στις συντάξεις, για να μπορέσουν να χρηματοδοτηθούν νέα επενδυτικά κίνητρα, αύξηση στο Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα και μέτρων απασχόλησης και προσλήψεων προσωπικού, συστήνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Το κλιμάκιο του ΔΝΤ έθεσε θέμα δημιουργίας δημοσιονομικού χώρου για μέτρα Πρόνοιας και Απασχόλησης, ζητώντας όμως και μείωση του αφορολογήτου, περικοπή συντάξεων, στους μισθούς του δημοσίου τομέα και στις ΔΕΚΟ («που συνεχίζουν να αποστραγγίζουν τον κρατικό προϋπολογισμό» όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν στην Έκθεση).
Στην Εκθεση του Άρθρου IV για τη χώρα μας προβλέπει ανάπτυξη 3,3% το 2021 αλλά και πολλά ρίσκα.
Στα συμπεράσματα του κλιμακίου για την Ελλάδα, τα οποία δημοσιοποίησε σήμερα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κάνει λόγο επίσης και για γεωπολιτικούς κινδύνους, αν και εκτιμά πως η εφαρμογή του Ταμείου Ανάκαμψης θα ενισχύσει την ανάπτυξη.
Συγκεκριμένα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παρατηρεί μεταξύ άλλων τα εξής:
- Η αντίδραση της κυβέρνησης στην πανδημία ήταν άμεση και ενεργητική. Η Ελλάδα μπήκε στην πανδημία χωρίς να έχει ανακάμψει, αλλά έδειξε αντοχή στην αντιμετώπιση της Covid-19. Η οικονομία συρρικνώθηκε 8,2% το 2020, δηλαδή τα πήγε καλύτερα από το αναμενόμενο, δεδομένης της υψηλής εξάρτησης της Ελλάδας από τον τουρισμό και άλλων παθογενειών.
- Η κυβέρνηση παρείχε ένα από τα μεγαλύτερα δημοσιονομικά πακέτα τόνωσης στην ευρωζώνη. Έτσι απέτρεψε «έκρηξη» λουκέτων και διατήρησε τους εργαζόμενους στην αγορά εργασίας.
- Η οικονομία αναμένεται να ανακάμψει το 2021-2022. Αναμένεται Ανάπτυξη 3,3% φέτος, που θα αυξηθεί στο 5,4% το 2022.
- Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να ξεκινήσουν μια διαρκή βελτίωση στο μείγμα της δημοσιονομικής πολιτικής. H μείωση του συντελεστή φόρου εταιρικού εισοδήματος και της προκαταβολής φόρου είναι ευπρόσδεκτα.
- Ωστόσο, η αποστολή του ΔΝΤ ζήτησε να δοθεί εξίσου έμφαση στον μακροπρόθεσμο στόχο της βελτίωσης του μίγματος δαπανών στον προϋπολογισμό. Βραχυπρόθεσμα, αυτό περιλαμβάνει την αντιμετώπιση του χάσματος στο πρόγραμμα του Ελάχιστου Εγγυημένο Εισοδήματος. Ζητά η στήριξη να μεταφερθεί από τη διατήρηση θέσεων εργασίας, προς τη στοχευμένη στήριξη εισοδήματος και την επανενεργοποίηση εργαζομένων, καθώς και στην αντιμετώπιση των αναγκών στις παροχές υγείας.
- Επειδή τα μέτρα αυτά έχουν δημοσιονομική επίπτωση, πρέπει και να συνοδεύονται από νέα μέτρα δημιουργίας δημοσιονομικού χώρου μεσοπρόθεσμα. Ως τέτοια μέτρα προτείνονται, με βάση τις λέξεις που χρησιμοποιούν οι συντάκτες της Έκθεσης:
– διεύρυνση της βάσης επιβολής του φόρου εισοδήματος (σσ:κάτι που μεταφράζεται σε μείωση του αφορολογήτου)
– αντιμετώπιση της απώλειας εισπράξεων στον ΦΠΑ
– μεγαλύτερη εξοικονόμηση δαπανών από προγράμματα που δεν έχουν καλή στόχευση περιλαμβανομένων των συντάξεων και στους μισθούς του δημοσίου τομέα (καθώς ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων έχει αυξηθεί και πάλι στα προ κρίσεως επίπεδα) και στις ΔΕΚΟ (που συνεχίζουν να αποστραγγίζουν τον κρατικό προϋπολογισμό).
Αβεβαιότητες
Παραμένουν αβεβαιότητες και πτωτικά ρίσκα που συνεχίζουν να επισκιάζουν τις προοπτικές. Ο πλήρης εμβολιασμός προχωρά με ρυθμό άνω του ευρωπαϊκού μέσου όρου, αλλά τυχόν παράταση της πανδημίας θα πρόσθετε σημαντικά πτωτικά ρίσκα σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Επιπλέον, η αβέβαιη έκταση των μη εξυπηρετούμενων δανείων που συνδέονται με την πανδημία θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα σχέδια τιτλοποίησης των τραπεζών και να περιορίσουν την πιστωτική ανάπτυξη. Άλλοι κίνδυνοι είναι μια πιο αδύναμη από το αναμενόμενο απορρόφηση της χρηματοδότης από το NGEU ενώ από τους εξωτερικούς κινδύνους βασικός είναι η αντιστροφή των παγκόσμιων διευκολυντικών χρηματοπιστωτικών συνθηκών και η υλοποίηση γεωπολιτικών κινδύνων.
Υπάρχουν όμως και «ανοδικά» ρίσκα για την ανάπτυξη, που πηγάζουν κυρίως από την πλήρη εκτέλεση των σχεδίων του Ταμείου Ανάκαμψης. Θα μπορούσε να ξεκλειδώσει συνέργειες, υψηλότερες επενδύσεις, οικονομίες κλίμακας και τον εξαγωγικό προσανατολισμό, που σε συνδυασμό με την διαρθρωτική μεταρρυθμιστική ατζέντα του Ταμείου Ανάκαμψης θα αύξαναν την ανάπτυξη της παραγωγικότητας, θα κατεύθυναν τη χώρα προς την επενδυτική βαθμίδα και θα παγίωναν την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του χρέους.
Η επέκταση της παραγωγής, οι χαμηλότεροι φορολογικοί συντελεστές και η ψηφιοποίηση θα διεύρυναν τη φορολογική βάση και θα απέφευγαν ορισμένες επιπτώσεις όταν εξαντληθεί η χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης. Οι αυξημένες ευκαιρίες δανεισμού θα στήριζαν τα επιτοκιακά περιθώρια και η μείωση του επιπέδου των Μη Εξυπηρετούμενων Ανοιγμάτων, που θα επέτρεπε στις τράπεζες να βελτιώσουν την ποιότητα του κεφαλαίου οργανικά. Ενας τέτοιος ενάρετος κύκλος της οικονομίας δεν μπορεί να αποκλειστεί, αλλά άποψη του κλιμακίου του ΔΝΤ είναι μια τέτοια εξέλιξη αντιμετωπίζει και σημαντικά ρίσκα εκτέλεσης.
Πηγή: Πρώτο Θέμα
