Για θετικά νέα στην τσέπη των πολιτών, μέσα σε ένα πλαίσιο δημοσιονομικής σταθερότητας και υπευθυνότητας, κάνει λόγο στο «Μ» ο Χάρης Θεοχάρης, με αφορμή το προσχέδιο προϋπολογισμού. Αναφερόμενος στο ζήτημα της ακρίβειας τονίζει ότι κανείς δεν έχει παλέψει κατά μέτωπο με το πρόβλημα όσο η σημερινή κυβέρνηση και καλεί τους Ελληνες και τις Ελληνίδες να κλείσουν τα αυτιά στις σειρήνες του λαϊκισμού.
Πενήντα χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας, θεωρείτε ότι το κόμμα συνεχίζει να έχει την ίδια φυσιογνωμία ή χρειάστηκε να προχωρήσει σε διευρύνσεις λόγω των απαιτήσεων της κοινωνίας και προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία;
Η ειδοποιός διαφορά, η διαφορά ήθους ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τα υπόλοιπα κόμματα, είναι ότι η εξουσία είναι μέσον, όχι σκοπός -κι ακόμη λιγότερο αυτοσκοπός. Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, έως σήμερα υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, η Νέα Δημοκρατία ήταν και παραμένει ένα κόμμα αρχών. Ενα κόμμα που υπηρετεί τον ελληνικό λαό, με σχέδιο, πρόγραμμα και την τόλμη να προχωρά σε μεταρρυθμίσεις, οι οποίες αποσκοπούν πάντα στο να κάνουν καλύτερη τη ζωή όλων των Ελλήνων. Ναι, η Νέα Δημοκρατία αλλάζει και προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των καιρών και τις μεταβαλλόμενες ανάγκες του ελληνικού λαού -διότι αυτό είναι το θεμελιώδες καθήκον μας, ιδιαίτερα εφόσον οι Ελληνες, με ποσοστό 40%, μας έχουν εμπιστευτεί τη διακυβέρνηση της χώρας. Ταυτόχρονα, όμως, παραμένουμε πιστοί στις ιδεολογικές αρχές, απαρέγκλιτα αφοσιωμένοι στις αξίες που προέταξε, με το δικό του παράδειγμα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Εκτιμάτε ότι οι πολιτικές της κυβέρνησης έχουν απομακρύνει παραδοσιακούς ψηφοφόρους που στρέφονται σε κόμματα τα οποία κινούνται δεξιότερα; Πώς θα πειστούν να επιστρέψουν;
Το κρίσιμο ζήτημα είναι το πού κινείται η ελληνική κοινωνία, στο παρόν και στο μέλλον, ποιο είναι το αύριο που οραματιζόμαστε και, όσο μπορούμε, το αύριο που προετοιμάζουμε για τα παιδιά μας. Επίσης, σχεδόν εξίσου σημαντικό είναι το να αντιλαμβανόμαστε την κατεύθυνση ολόκληρης της δυτικής κοινωνίας, τις τάσεις που αναπτύσσονται σε κοινωνικό, πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο. Υπ’ αυτή την ευρύτερη και θα έλεγα πολυπρισματική οπτική, η χρεοκοπία της Αριστεράς διεθνώς και κατεξοχήν στη χώρα μας, με την καταστροφική περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, άφησε ένα κενό στη διάταξη των πολιτικών δυνάμεων. Το κενό αυτό, όπως συνήθως συμβαίνει, σπεύδουν να το καλύψουν προς όφελός τους οι λαϊκιστές. Εως πριν από μερικά χρόνια η υποτιθέμενη «αντισυστημική» τάση αλίευε κατά κόρον υποστηρικτές με δόλωμα μια αριστερή ρητορική. Τώρα, λόγω και των πιέσεων που ασκούνται στην Ευρώπη από το μεταναστευτικό, ο λαϊκισμός υψώνει υπερ-συντηρητικό ή και ακροδεξιό μπαϊράκι. Στον πυρήνα της όμως, η δημαγωγία δεν αλλάζει, οι λαϊκιστές παραμένουν πάντα λαϊκιστές, αφερέγγυοι και άκρως επικίνδυνοι. Και οι συμπολίτες μας και να αντιστέκονται στη φαύλη γοητεία των «σειρήνων».
Η ακρίβεια αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα στην καθημερινότητα των πολιτών. Η δυσαρέσκεια αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις. Τι πρέπει να αλλάξει;
Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τη σοβαρότητα του προβλήματος, από την άλλη όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κανείς δεν έχει παλέψει κατά μέτωπο με την ακρίβεια στην Ελλάδα όπως η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Για πρώτη φορά, οι συνταξιούχοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι είδαν αυξήσεις στις απολαβές τους. Αυξήσεις υπήρξαν επίσης στον κατώτατο και τον μέσο μισθό. Θα πρέπει να σταματήσουμε να εστιάζουμε μόνο στους αρνητικούς δείκτες. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται ταχύτερα από τον ευρωπαϊκό μέσον όρο. Εχουμε ρεκόρ εξαγωγών, ο τουρισμός καλπάζει και δημιουργήσαμε περίπου μισό εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας. Εκτιμώ πως στο μέτωπο των τιμών του πετρελαίου τα πράγματα θα αποκλιμακωθούν. Συνεπώς, αυτή η κυβέρνηση δίνει πραγματική μάχη με την ακρίβεια, κάτι που αποτυπώνεται στον νέο προϋπολογισμό, ο οποίος προβλέπει διπλάσια αύξηση του ΑΕΠ το 2025 έναντι του πληθωρισμού.
Ανησυχείτε για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή; Τόσο για την αύξηση των μεταναστευτικών ροών όσο και για τυχόν αυξήσεις στις τιμές της ενέργειας;
Οπωσδήποτε ανησυχώ. Η Μέση Ανατολή βαδίζει, για μία ακόμη φορά, σε τεντωμένο σχοινί -και με δεμένα τα μάτια. Η ανθρωπιστική τραγωδία σε όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές, οι παράπλευρες απώλειες, μαζί με τις συνέπειες όπως αυτές που αναφέρετε (μεταναστευτικό, τιμές καυσίμων, ενέργειας και προϊόντων) μοιάζει με εφιάλτη που μόλις ξεκίνησε. Η Ελλάδα διαθέτει κυβέρνηση που συμμετέχει ενεργά σε κάθε διεθνή προσπάθεια ειρήνευσης, ενώ, παρά την εγγύτητα με τη ζώνη του πυρός, παραμένει προπύργιο άμυνας ολόκληρης της ΕΕ.
Πώς είδατε τον α΄ γύρο των εσωκομματικών εκλογών στο ΠΑΣΟΚ; Προτιμάτε τον Νίκο Ανδρουλάκη ή τον Χάρη Δούκα;
Θα υπογραμμίσω, κατ’ αρχάς, τα αυτονόητα: Οτι για την υγιή θεσμική λειτουργία της δημοκρατίας και του πολιτικού συστήματος, η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια σοβαρή κυβέρνηση και μία αντιστοίχως σοβαρή αντιπολίτευση, που μέσω του διαλόγου, των διαφωνιών ή και της αντίθεσης ακόμη, να ωφελούν το κοινωνικό σύνολο. Προφανώς δεν θα εξέφραζα ποτέ προτίμηση υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου. Μπορώ όμως να εκφράσω την ελπίδα ότι, κάποια στιγμή, οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις θα σταματήσουν το στείρο αναμάσημα του συνθήματος «να ρίξουμε τον Μητσοτάκη». Από τις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ, νικητής θα πρέπει να είναι το πολιτικό σύστημα και η ποιότητα του πολιτικού διαλόγου. Είτε νικήσει ο κ. Ανδρουλάκης είτε ο κ. Δούκας, θα πρέπει να αντιπαρατάξουν στην κυβέρνηση θέσεις, προγράμματα, προτάσεις. Ολα συγκροτημένα, τεκμηριωμένα και κοστολογημένα.
Κατατέθηκε πριν λίγες μέρες ο προϋπολογισμός του 2025. Υπάρχει κάτι θετικό για τους πολίτες;
Το προσχέδιο του προϋπολογισμού που κατατέθηκε στη Βουλή φέρνει θετικά νέα για την τσέπη των πολιτών, καθώς περιλαμβάνει 12 αυξήσεις αποδοχών και 12 μειώσεις φόρων, νοικοκυρεύει κι άλλο το δημόσιο χρέος, κάνει πιο ισχυρή και ανθεκτική την οικονομία μας, κλείνει το επενδυτικό κενό που άφησε στη χώρα μας η κρίση, και όλα αυτά πάντα μέσα σε ένα πλαίσιο δημοσιονομικής σταθερότητας και υπευθυνότητας. Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιτυγχάνει αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών, ταχύτερη ανάπτυξη από τον μέσο όρο της ΕΕ, αποκλιμάκωση του δημοσίου χρέους και, ταυτόχρονα, λαμβάνονται μέτρα για την αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων, όπως το δημογραφικό και το στεγαστικό πρόβλημα, η κλιματική κρίση, αλλά και η κάλυψη των αναγκαίων δαπανών για την ενίσχυση της Εθνικής Αμυνας.
