Η διακριτική στήριξη του Αλέξη Τσίπρα προς τον Παύλο Πολάκη, ο οποίος αρκέστηκε να ψελλίσει κάτι περί «αρνητικής εικόνας», αλλά επί της ουσίας δεν βρήκε τίποτα μεμπτό στην αγοραία και άκρως αντικοινωνική συμπεριφορά του συντρόφου του, έδωσε… θάρρος στο χωριάτη για να ανέβει στο κρεβάτι.
Αντί για τα προσχήματα να ζητήσει συγνώμη, με νέα ανάρτηση στην οποία αποκαλεί «τσογλάνια» όσους επέκριναν την άξεστη στάση του, μας ενημέρωσε ότι είχε κάνει τεστ και βρέθηκε αρνητικός, ειδάλλως πως θα μπορούσε να χειρουργήσει; Τρία πουλάκια κάθονταν. Αυτό βρήκε και ως δικαιολογία και το… «πουλάκι» Τσίπρας.
Μα αυτό είναι το ζήτημα, ή ότι αναρτώντας τη φωτογραφία με τους συνδαιτυμόνες του στο ίδιο τραπέζι, με προκλητικό τρόπο, λέει προς όλους: Σας γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια; Και επιπλέον, εγώ θα χλαπακιάζω και θα τα κοπανάω κι εσείς κορόϊδα θα τηρείτε τους νόμους.
Υπάρχει, όμως, και κάτι άλλο περισσότερο σοβαρότερο από τον αστείο αυτόν τύπο που τον βρίσκει «κακομαθημένο», αλλά κατά βάθος «ψυχούλα» και «χαριτωμένο» ο Αλέξης Τσίπρας. Το σοβαρό μέσα σε όλη αυτή τη φαιδρότητα, είναι ότι ο Πολάκης απολαμβάνει ασυλία διαρκείας.
Δεν έφθανε η ντροπή της βουλής που δεν ήρε την ασυλία του, τον αφήνουν να παρανομεί τη στιγμή που απλοί πολίτες συλλαμβάνονται και πληρώνουν πρόστιμα για παρόμοιες συμπεριφορές. Το λιγότερο που θα μπορούσε να γίνει, αν και ως βουλευτής θα έπρεπε να τιμωρηθεί παραδειγματικά, θα ήταν να πληρώσει βαρύ πρόστιμο αυτός και η παρέα του.
Σε τι διαφέρει η κυρία που διοργάνωσε το πάρτυ στο ξενοδοχείο και οι καλεσμένοι; Σε τι διαφέρουν από τον Πολάκη όσοι πληρώνουν γιατί δεν φορούν μάσκα; Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά; Μήπως γιατί ο Αλέξης Τσίπρας αυτόν είχε στο μυαλό του όταν πρότεινε στον Πρωθυπουργό υπουργό Υγείας «κοινής αποδοχής»;
Για να σοβαρευθούμε, στην περίπτωση του Πολάκη δεν κρίνεται η σοβαρότητα του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά έχουν κριθεί. Αντιθέτως κρίνεται η αξιοπιστία αυτών που εξαγγέλουν τα μέτρα και εκείνων που τα εφαρμόζουν. Διαφορετικά και εφόσον η πολιτεία κάνει τα στραβά μάτια, είναι σαν να μας προτρέπει να γίνουμε όλοι «Πολάκηδες».
Χ.Π.Π.
