«Το τελευταίο βράδυ μου
απόψε το περνάω
κι όσοι με πίκραναν πολύ
τώρα που φεύγω απ’ τη ζωή
όλους τους συγχωρνάω
Όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
σαν λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή
Εκεί που πάω δεν περνά
το δάκρυ και ο πόνος
τα βάσανα και οι καημοί
εδώ θα μείνουν στη ζωή
κι εγώ θα φύγω μόνος
Όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
σαν λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή
Δυο πόρτες έχει η ζωή
άνοιξα μια και μπήκα
σεργιάνισα ένα πρωινό
κι ώσπου να ‘ρθει το δειλινό
από την άλλη βγήκα
Όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
σαν λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή»
Του Χάρη Παυλίδη
Ο Αλέξης Τσίπρας απόψε ακούει-ενδεχομένως και τραγουδάει- Στέλιο Καζαντζίδη και είναι βέβαιο ότι αντικρύζοντας τη διαφορά θα σκέφτεται τα λάθη του και κυρίως την αλαζονεία με την οποία τα αντιμετώπισε. Είναι προφανές ότι ο Αλέξης Τσίπρας φεύγει από το Μαξίμου ανοίγοντας τη σωστή πόρτα και επιστρέφει στην Κουμουνδούρου. Από αύριο οι μέρες και οι νύχτες του ανθρώπου που είχε πιστέψει ότι του ανήκει η Ελλάδα και μαζί μ’ αυτήν οι ελπίδες και τα όνειρα όλων όσοι του τα εμπιστεύθηκαν θα είναι δύσκολες.
Απόψε ο Αλέξης Τσίπρας ακούει Καζαντζίδη και σκέφτεται ποια ψέματα ξέχασε να χρησιμοποιήσει ώστε να αποτρέψει αυτό που του συνέβη. Τα είχε όμως εξαντλήσει σε τέτοιο βαθμό εκμεταλλευόμενος το θυμό και την οργή των αγανακτισμένων, ώστε κατάφερε σε μια τετραετία να δημιουργήσει μια νέα γενιά αγανακτισμένων. Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο της… διπλανής πλατείας που επωφελήθηκε την αντίδραση στο πολιτικό σύστημα και με δόλιο τρόπο σχεδίαζε να εγκαταστήσει το δικό του καθεστώς.
Ο Αλέξης Τσίπρας ακούει Καζαντζίδη, περνώντας το «τελευταίο βράδυ» του στο Μαξίμου. Κι εκεί «Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά» προετοιμάζει το σχέδιο διάσωσής του μεταθέτοντας τις ευθύνες στο ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, ο Αλέξης Τσίπρας θα προσπαθήσει να χρεώσει τη βαριά ήττα στον κομματικό μηχανισμό, ώστε να έχει και το άλλοθι βάσει του οποίου θα προχωρήσει στην πολιτική αναδόμηση μέσω συνεδρίου. Γιατί πάντα για τον «χαρισματικό» η ζωή θα έχει, ή τέλος πάντων νομίζει ότι έχει, δύο πόρτες. Βγαίνει από τη μια και μπαίνει στην άλλη. Το δίπορτο στο «θολωμένο μυαλό» του είναι μια «παλιά ιστορία». Γι αυτό και απόψε ακούει Καζαντζίδη.
Ακούει τα τραγούδια του Καζαντζίδη και προετοιμάζει το επόμενο ψέμα, που όμως αυτή τη φορά θα χρησιμοποιήσει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να πείσει όσους εδώ και λίγες ώρες τον αμφισβητούν ότι… «Υπάρχω». Γιατί οι ψηφοφόροι σήμερα του είπαν ότι, ούτε με τη «Μαντουμπάλα» ούτε με τη «Ζιγκουάλα» είναι διατεθειμένοι να του κάνουν συντροφιά. Όλοι μαζί τραγουδούν «Έφυγε- Έφυγε» και τον αφήνουν τώρα που… φεύγει απ’ την κυβέρνηση να πιστεύει ότι τους «συγχωρνάει» που δεν κατάλαβαν τι… έκανε όλα αυτά τα χρόνια γι αυτούς.
Αντιδρά όπως αντέδρασε ακούγοντας το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Ο λαός δεν κατάλαβε. Αυτός όμως κατάλαβε κι αυτό θα φανεί από αύριο…
