«Η σταθερή υποστήριξή μας στον προσανατολισμό της Σερβίας προς την ΕΕ αποτελεί γεωπολιτική αναγκαιότητα» επισήμανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε επιστολή του προς τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Αντόνιο Κόστα, και τους ηγέτες των κρατών-μελών της Ένωσης, την οποία φέρνει στη δημοσιότητα αποκλειστικά «Το Μανιφέστο».
Με γνώμονα τη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ – Δυτικών Βαλκανίων που διεξάγεται σήμερα στις Βρυξέλλες (η οποία εξετάζει την πρόοδο των υποψήφιων προς ένταξη χωρών της περιοχής), το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου, ο πρωθυπουργός έστειλε επιστολή στους Ευρωπαίους ηγέτες τονίζοντας την ανάγκη ανοίγματος «χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση» της τρίτης δέσμης κεφαλαίων (Cluster 3) των ενταξιακών διαπραγματεύσεων για το Βελιγράδι, κάνοντας λόγο ότι πρόκειται για τη «σωστή επιλογή».
Στην επιστολή αναφέρεται ότι η ασφαλής πρόσδεση της Σερβίας στην ΕΕ αναμένεται να ενισχύσει σημαντικά την ευημερία και την σταθερότητα ολόκληρης της περιοχής των Δυτικών Βαλκανίων.
Η Σερβία είναι υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ από το 2012. Εντούτοις, κανένα κεφάλαιο διαπραγμάτευσης δεν έχει ανοίξει για το Βελιγράδι από τον Δεκέμβριο του 2021 και ταυτόχρονα ούτε έχει κλείσει κάποιο προσωρινά από τον Φεβρουάριο του 2017. Υπό το πρίσμα αυτό, ο κ. Μητσοτάκης εξήγεί στην επιστολή προς τους ομολόγους του τι συνεπάγεται πιθανή απώλεια (μέσω διαρκών καθυστερήσεων) της ευρωπαϊκής προοπτικής της εν λόγω χώρας.
Και σημειώνει επίσης ο Έλληνας πρωθυπουργός ότι «η υπονόμευση της ευρωπαϊκής της προοπτικής θα μπορούσε να αφήσει τις πόρτες ορθάνοιχτες για τρίτους δρώντες που περιμένουν με αγωνία αυτή την ευκαιρία. Υπάρχει άφθονο έδαφος –είτε πρόκειται για πολιτιστικές και θρησκευτικές συγγένειες, είτε για εμπορική, αμυντική ή οικονομική συνεργασία– το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από φορείς εκτός ΕΕ για να ασκήσουν την επιρροή τους στη Σερβία και, ως εκ τούτου, να επηρεάσουν αρνητικά τη σταθερότητα ολόκληρης της περιοχής».
Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Μητσοτάκης υποστηρίζει ότι εσχάτως η σερβική πλευρά έχει δείξει φανερή προσήλωση στον στόχο της ένταξης, τονίζοντας ότι «αεν έχει εκφράσει μόνο προφορικά τη δέσμευσή της για την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, αλλά έχει επίσης βοηθήσει τον αγώνα του Κιέβου με πιο πρακτικούς όρους, μεταξύ άλλων μέσω της ανθρωπιστικής βοήθειας, της υποστήριξης της ενεργειακής ανθεκτικότητας, της φιλοξενίας Ουκρανών προσφύγων», αναφέροντας τη βούληση της χώρας να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις και την ευθυγράμμισή της με «το κοινό μας ενωσιακό όραμα».
«Η απουσία της Σερβίας από τα επόμενα βήματα διεύρυνσης», καταλήγει στην επιστολή του ο πρωθυπουργός, «ενέχει τον κίνδυνο να δημιουργηθεί ένα κενό στην καρδιά των Δυτικών Βαλκανίων, το οποίο θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στις συλλογικές μας προσπάθειες για ειρήνη και σταθερότητα στην ήδη εύθραυστη περιοχή».
