Τον δρόμο για την νίκη επί του καρκίνου φαίνεται πως ανοίγει ο παγκόσμιος συναγερμός κατά του κορωνοϊού με κορυφαίους επιστήμονες να εκφράζουν την βεβαιότητά τους πως πλέον βρίσκονται ένα βήμα πιο κοντά στην αντιμετώπιση μιας ασθένειας με εκατομμύρια θύματα κάθε χρόνο.
Σύμφωνα με πληροφορίες του tomanifesto.gr τα τελευταία χρόνια οι έρευνες για το καρκίνο βρίσκονταν σε προχωρημένο στάδιο όμως η επιστημονική κοινότητα υποχρεώθηκε να σταματήσει λόγω έλλειψης… πόρων!
Τα δεδομένα όμως άλλαξαν με την εμφάνιση του κορωνοϊού. Οι επιστήμονες επέστρεψαν στα εργαστήρια αξιοποιώντας τα ευρήματα της προηγούμενης έρευνας στην προσπάθεια να αποκαλύψουν τον παγκόσμιο εχθρό που άλλαξε την καθημερινότητα σε ολόκληρο τον πλανήτη. Αρωγός τους η αμερικανική κυβέρνηση η οποία χρηματοδότησε τις έρευνες με πακτωλό χρημάτων.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα η επανεκκίνηση οδήγησε στο εμβόλιο της… ΝΑSA, όπως κάποιοι αποκαλούν το εμβόλιο της Pfizer, αλλά ενίσχυσε και την προηγούμενη έρευνα η οποία έμοιαζε προσωρινά τουλάχιστον καταδικασμένη.
Η επόμενη μέρα τους φέρνει και πάλι στην έρευνα που στόχο έχει να νικήσει τον μεγαλύτερο εχθρό της ανθρωπότητας, τον καρκίνο, ο οποίος κρατούσε καλά κρυμμένα τα μυστικά του.
Η αισιοδοξία είναι μεγάλη στην επιστημονική κοινότητα, εκπρόσωποι της οποία φέρνουν ως παράδειγμα την πενικιλίνη, μια κατά λάθος ανακάλυψη που άλλαξε τον κόσμο: Ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε ως επίατρος σε βρετανικό νοσοκομείο του Παρισιού. Συγκλονισμένος από τις εκατόμβες θυμάτων που προκαλούν οι λοιμώξεις στους πληγωμένους αποφάσισε να αφιερωθεί στη μικροβιολογία. Εντάχθηκε έτσι στο εργαστήριο του Νοσοκομείου Σεντ Μέρις (St Mary’s Hospital) όπου και εκπαιδεύτηκε από τον καθηγητή Α. Ράιτ. Το 1922 δημοσίευσε μνημόνιο για την «λυσοζύμη» – βιολογική ουσία που είχε ανακαλύψει και της οποίας απέδειξε την καταστροφική δύναμη στο τοίχωμα ορισμένων βακτηριδίων. Το 1928, παρατήρησε την καταστροφή μεγάλου μέρους μιας καλλιέργειας σταφυλοκόκκου που περιείχετο σε τρυβλίο Πετρί το οποίο είχε μολυνθεί από γειτονική μούχλα. Ο Φλέμινγκ τότε, αντί να πετάξει τη χαλασμένη καλλιέργεια, καταπιάστηκε με την ταυτοποίηση της μούχλας. Η παρατήρησή του δημοσιεύτηκε το 1929. Μετά από 2 χρόνια ανακαλύφθηκε ότι επρόκειτο για το μικρόβιο «Penicillium notatum» και ο Φλέμινγκ ονόμασε τη βακτηριοκτόνο ουσία «πενικιλίνη». Το 1933 πέτυχε επαρκώς δραστικό εκχύλισμα πενικιλίνης με το οποίο αντιμετώπισε επιτυχώς ένα περιστατικό επιπεφυκίτιδας. Αυτή είναι η πρώτη γνωστή θεραπεία με πενικιλίνη.
