Εξωτερική πολιτική δεν γίνεται μόνο στα διπλωματικά fora. Παράδειγμα ο τρόπος με τον οποίο ο πρόεδρος του ΑΠΕ-ΜΠΕ, Αιμίλιος Περδικάρης προσπαθεί να «εξάγει» το εθνικό ειδησεογραφικό πρακτορείο και να το «μεγαλώσει».
Έχοντας θέσει ως στόχο από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά του τον εκσυγχρονισμό και την εξωστρέφεια του ΑΠΕ-ΜΠΕ, την περασμένη εβδομάδα προχώρησε σε μια αναλυτική παρουσίαση στην Ευρωπαϊκή Ένωση Πρακτορείων (ΕΑΝΑ) και τους περίπου 30 συναδέλφους του επικεφαλής ειδησεογραφικών πρακτορείων με αντικείμενο το σχέδιο για τον ψηφιακό μετασχηματισμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ. Για τη μετεξέλιξη του πρακτορείου και τη δυναμική είσοδό του στην ψηφιακή εποχή, σημειώνεται ότι έχει υπογραφεί προγραμματική σύμβαση με την «Κοινωνία της Πληροφορίας ΑΕ».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει όμως ότι ο πρόεδρος του ΑΠΕ-ΜΠΕ παρουσίασε παράλληλα με τον ψηφιακό μετασχηματισμό ένα πρωτοποριακό project, με το οποίο θωρακίζεται η δεοντολογία και η ανεξαρτησία του πρακτορείου ως προς το δημοσιογραφικό του προϊόν και περιεχόμενο. Γεγονός που αποκτά βαρύνουσα σημασία τις ημέρες αυτές που ζούμε παράλληλα με την πόλεμο στην Ουκρανία τον πόλεμο των fake news και της παραπληροφόρησης. Αποτέλεσμα ήταν ν’ αποσπάσει θετικά σχόλια και το ζωηρό ενδιαφέρον της ηγεσίας της ΕΑΝΑ και άλλων ευρωπαϊκών πρακτορείων για την εξαγωγή, ουσιαστικά, του προτύπου που ετοιμάζει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, βάζοντας έτσι τις βάσεις για ισχυρές διεθνείς συνεργασίες και τη δυναμική παρουσία της Ελλάδας στο εξωτερικό. Απόδειξη της ενίσχυσης του διεθνούς κύρους του ΑΠΕ-ΜΠΕ συνιστά, άλλωστε, το γεγονός ότι φιλοξένησε αποκλειστική συνέντευξη της Προέδρου της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν τον περασμένο Σεπτέμβριο, επ’ ευκαιρία της Συνόδου Med9 και της πρωτοβουλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη «Διακήρυξη των Αθηνών» σχετικά με την κλιματική αλλαγή.
Ότι το μέλλον της ενημέρωσης βρίσκεται πλέον στο ψηφιακό προϊόν είναι γνωστό τοις πάσι. Το ΑΠΕ-ΜΠΕ λοιπόν δεν μπορεί ν’ αποτελέσει εξαίρεση και γι’ αυτό ο πρόεδρός του ετοιμάζει θετικές εκπλήξεις, αφήνοντας πίσω του διάφορες εγχώριες δυνάμεις να βλέπουν… φαντάσματα και να μιλούν, τάχα, για «ασφυκτικότερο κυβερνητικό έλεγχο της ενημέρωσης». Μήπως όμως πρέπει τελικά να εξηγήσουν με ειλικρίνεια για ποιο λόγο αισθάνονται άβολα μ’ αυτές τις αλλαγές και τι φοβούνται;
