Αν δεν ήταν τόσο σοβαρό το θέμα με το ελληνικό metoo, θα λέγαμε, με ποδοσφαιρικούς όρους, ότι το χθεσινό “ματσάκι” στη Βουλή έληξε 3-0: όσες δηλαδή και οι παρεμβάσεις του πρωθυπουργού και του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. “Γκολ” ο Μητσοτάκης, “σέντρα” ο Τσίπρας.
Δηλαδή, τι περίμεναν ο Τσίπρας και το… πολακιστάν; Ότι θα πήγαινε στη Βουλή ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, θα επαναλάμβανε τις αθλιότητες της “σχολής Πολάκη” και δεν θα έπαιρνε τις δέουσες απαντήσεις;
Τι περίμενε ο Τσίπρας και η τσακαλοπαρέα του; Ότι θα πήγαινε στη Βουλή και θα ψέλλιζε θεωρίες επιπέδου Αστυνόμου Σαίνη: “ξέρω για το ένοχο μυστικό” που “συνδέει” τον πρωθυπουργό με την κα Μενδώνη, αλλά δεν το “μαρτυράω”, και δεν θα ελάμβανε τις απαντήσεις που του “αξίζουν”; Σημειώνεται ότι ο Τσίπρας δεν έδωσε(πως θα μπορούσε άλλωστε) απάντηση ούτε για τις χυδαίες κατηγορίες Πολάκη εναντίον της Ειδικής γραμματέως για τα ασυνόδευτα ανήλικα προσφυγόπουλα, την κυρία Αγαπηδάκη.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης έδωσε την ευκαιρία στον επικεφαλής της Κουμουνδούρου (προκαλώντας τον πολλάκις) να “αποκαλύψει” στο κοινοβούλιο το “ένοχο μυστικό”, αλλά ο Τσίπρας έκανε τον… κινέζο. Κι αφού έκανε τον… κινέζο, ο πρωθυπουργός, με επιχειρήματα και… ντοκουμέντα, τον “έστειλε” αφενός “αδιάβαστο” και αφετέρου τον “άφησε” να συνεχίσει το “όμορφο” ταξίδι του στο δρόμο με τις λάσπες.
Η Δημοκρατία μας, εξάλλου, δεν χρειάζεται αυτή την αντιπολίτευση-βούρκο.
Το κίνημα metoo, το τελευταίο που χρειάζεται είναι η προσπάθεια καπελώματος και χειραγώγησης από τον Τσίπρα, το…πολακιστάν και τα χυδαία ΣΥΡΙΖΟτρολ του διαδικτύου.
Συμπερασματικά, η κοινωνία, η κυβέρνηση και τα κόμματα στηρίζουν το κίνημα metoo και τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης.
Και θύματα και κοινωνία περιμένουν από την κυβέρνηση να κάνει πράξεις αυτά που ανακοίνωσε, χθες, ο πρωθυπουργός στη Βουλή.
Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης
Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, οι πρωτοβουλίες έχουν ένα διπλό στόχο:
“Πρώτον, να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο το νομικό μας οπλοστάσιο για τη δίκαιη τιμωρία των ενόχων του παρελθόντος και του παρόντος. Αλλά κυρίως να αποτραπούν τα εγκλήματα του μέλλοντος, δημιουργώντας ένα πλαίσιο ασφάλειας και εμπιστοσύνης σε κάθε πολίτη.
Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, αλλάζει ο Ποινικός Κώδικας. Αυστηροποιούνται οι ποινές για τα αδικήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας. Σε ό,τι δε αφορά τους ανήλικους, η παραγραφή αναστέλλεται μέχρι την ενηλικίωση του θύματος, με νέα ηλικιακά όρια. Ενώ συγκεκριμένες υποθέσεις θα εκδικάζονται πια κατά προτεραιότητα.
Εγκαινιάζεται επίσης μία κεντρική διαδικτυακή πύλη, metoo.gov.gr, όπου θα συγκεντρώνονται όλες οι πληροφορίες και όλες οι πολιτικές μας γύρω από αυτό το θέμα. Αλλά κυρίως θα μπορούν να υποβάλλονται και καταγγελίες μέσω chat σε πραγματικό χρόνο.
Θεσπίζεται ένα ειδικό μητρώο για όλους τους επαγγελματίες οι οποίοι έρχονται σε επαφή με παιδιά και με εφήβους, με αυστηρές προϋποθέσεις εγγραφής. Για παράδειγμα, προπονητές, εργαζόμενοι σε κατασκηνώσεις, εργαζόμενοι σε προσφυγικές δομές. Το μητρώο αυτό το οποίο, το έχουν όλες οι σοβαρές χώρες που θέτουν προϋποθέσεις για όποιον δουλεύει με παιδιά -και προφανώς δεν αναφέρομαι στον χώρο της εκπαίδευσης- θα πρέπει να λειτουργεί σε συνεργασία με το Υπουργείο Δικαιοσύνης, την ΕΛ.ΑΣ, τις αστυνομικές αρχές.
Συγκροτείται κεντρική δομή στη Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων για την αξιολόγηση αλλά κυρίως και για την εξωδικαστική επίλυση αυτής της κατηγορίας. Ενώ σύντομα θα έρθει προς κύρωση στη Βουλή η σύμβαση 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, του ILO, για την εξάλειψη της βίας και της παρενόχλησης.
Και, σε συμφωνία με τους κοινωνικούς εταίρους, θεσπίζονται υποχρεωτικοί κώδικες δεοντολογίας σε κάθε επιχείρηση, με προβλέψεις για τη συμπεριφορά και κυρώσεις σε όσους δεν τις τηρούν. Ένα παράδειγμα να αναφέρω μόνο, πολλές χώρες στον κόσμο έχουν θεσπίσει πολιτικές, τις λεγόμενες «open door». Ένας υφιστάμενος μπαίνει στο γραφείο ενός προϊσταμένου και η πόρτα πρέπει να είναι ανοιχτή, για λόγους ευνόητους. Δεν είναι δύσκολες παρεμβάσεις αυτές. Είναι παρεμβάσεις που με συνεννόηση με τους κοινωνικούς εταίρους μπορούμε εύκολα να τις εισάγουμε στον τρόπο με τον οποίο εργαζόμαστε, στον χώρο της εργασίας.
Και βέβαια θεσπίζουμε και τη δυνατότητα της υποχρεωτικής διαθεσιμότητας του φερόμενου, το τονίζω αυτό, φερόμενου ως θύτη με αναστολή αποζημίωσης μέχρι τη διαλεύκανση της συγκεκριμένης υπόθεσης. Γιατί σε ένα κράτος δικαίου κανείς δεν είναι ένοχος μέχρι να καταδικαστεί από τη Δικαιοσύνη.
Οι παρεμβάσεις αυτές δεν εξαντλούνται μόνο στον ιδιωτικό τομέα. Γι’ αυτό και στο πειθαρχικό δίκαιο και των δημοσίων υπαλλήλων, των γιατρών του ΕΣΥ, των Σωμάτων Ασφαλείας, θεσπίζεται ειδικό πειθαρχικό παράπτωμα παρενόχλησης στο χώρο εργασίας.
Τέλος, και το θεωρώ πολύ σημαντικό αυτό, επεκτείνουμε σε όλα τα σχολεία πια, από το Σεπτέμβριο, το πρόγραμμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης το οποίο εφαρμόστηκε πιλοτικά κατά τη φετινή χρονιά. Γιατί ο σεβασμός, όχι μόνο στο άλλο φύλο αλλά και στη διαφορετικότητα, πρέπει να διδάσκεται από νωρίς”.
