Η Ζέφη Δημαδάμα, αποδεχόμενη την πρόταση να αναλάβει τη γενική γραμματεία Ισότητας, έπραξε το αυτονόητο: υπέβαλε την παραίτησή της από το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη και από τη θέση μέσω της οποίας το εκπροσωπούσε. Οπότε το ερώτημα που γεννάται είναι για ποιον λόγο ο γραμματέας του κόμματος έσπευσε να τη διαγράψει θυμίζοντας ΠΑΣΟΚικές λογικές και νοοτροπίες του παρελθόντος;
Η Ζέφη Δημαδάμα ανέλαβε μια θέση άμεσα συνδεδεμένη με το έργο της και σε επίπεδο ΕΕ. Όπως η ίδια αναφέρει, το αντικείμενο που αναλαμβάνει συνδέεται με τις ευρωπαϊκές και ελληνικές αξίες πάνω στα θέματα της ισότητας. Είναι όμως δεδομένο ότι από τη στιγμή που εντάσσεται σε ένα κυβερνητικό σχήμα για να προωθήσει και τις θέσεις που αυτό υιοθετεί δεν μπορούσε να παραμείνει στο κόμμα στο οποίο ανήκε.
Η διαγραφή της θα ήταν το αμέσως επόμενο βήμα. Μόνο που ουδείς κατανοεί το νόημα της κίνησης αυτής της Χαριλάου Τρικούπη τη στιγμή που η ίδια είχε δηλώσει παραίτηση. Είναι θέμα εντυπώσεων; Είναι θέμα πρεστίζ για τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ; Και στο τέλος τι ακριβώς κερδίζουν το κόμμα και ο αρχηγός του;
Μήπως τελικά το μήνυμα είναι ότι «εμείς τη διώξαμε και δεν έφυγε μόνη της» μπροστά στην αγωνία που υπάρχει στη Χαριλάου Τρικούπη και την ηγετική ομάδα της για διαρροές και αποχωρήσεις από το κόμμα στελεχών και μάλιστα προβεβλημένων; Διότι στο ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν την γκρίνια που υπάρχει. Κυρίως για το γεγονός ότι ο αρχηγός του έχει γυρίσει την πλάτη σε πολλά στελέχη που είτε απέτυχαν να εκλεγούν είτε εμφανίζονται να επικρίνουν την πολιτική τακτική που εφαρμόζεται.
