Η σκέψη μας στο πέρασμα του χρόνου που φεύγει είναι σε εκείνους που δεν θα είναι μαζί μας. Ένα συναίσθημα που έρχεται κάθε Πρωτοχρονιά και που δυστυχώς αυτή τη φορά είναι περισσότερο έντονο από κάθε άλλη μια και η απώλεια του νεαρού αστυνομικού στιγματίζει όλους μας. Προφανώς κανείς δεν θέλει η χρονιά που έφθασε όταν κι αυτής έρθει η ώρα του αποχαιρετισμού να αφήνει την ίδια πικρή γεύση με αυτή που αφήσαμε. Κοινοτοπίες θα πείτε και δεν έχετε άδικο, αλλά σκεφθείτε ότι για ορισμένα ζητήματα, πρωτίστως γι’ αυτά που ορίζουν τη ζωή μας και καθορίζουν τη σχέση μας με το παρόν και το μέλλον, είναι πιο αργά απ’ ό,τι νομίζουμε. Κι αυτό γιατί όλοι θεωρούμε ότι αφήνοντας πίσω μας το χρόνο για να συναντήσουμε το χρόνο που έρχεται, αυτομάτως εξασφαλίζουμε την άνεση να πιστεύουμε πως έχουμε χρόνο: ο χρόνος μπορεί να αλλάζει, αλλά στην πραγματικότητα τις καταστάσεις τις αλλάζουμε εμείς αξιοποιώντας το χρόνο.
Δεν είναι βέβαιο ότι ως κοινωνία θα κάνουμε σωστά το 2024 όσα κάναμε λάθος το 2023: το πιθανότερο είναι να αφήσουμε όπως κάθε χρόνο την αβεβαιότητα να κυριαρχήσει. Όμως αυτή τη φορά υπάρχουν οι προϋποθέσεις, όπως τουλάχιστον διαφαίνεται από τις πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί από την κυβέρνηση κάποια βασικά πράγματα να μπουν σε σωστή βάση. Όλα όσα δεν μας επέτρεψαν οι ιδεοληψίες και τα στερεότυπα να γίνουν τα προηγούμενα χρόνια και οι μεταρρυθμίσεις έρχονται να καλύψουν μέρος από «τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα, και τους καημούς που σκέπασε καπνός», για να θυμηθούμε το στίχο του Μάνου Ελευθερίου που μελοποίησε ο Γιάννης Μαρκόπουλος, άλλη μια μεγάλη απώλεια της χρονιάς που αφήσαμε.
Παραφράζοντας τα λόγια του Τζον Κέννεντι, ας προσπαθήσουμε η 24η προσπάθεια από την έλευση του 21ου αιώνα να γίνει το ξεκίνημα ενός «νέου συνόρου» ανάμεσα σ’ αυτό που βλέπουμε και σε εκείνο που υπάρχει και είναι η πραγματικότητα. Αν προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε την πραγματικότητα, θα διαπιστώσουμε ότι θα αλλάξουν και τα πράγματα γύρω μας. Ας μην τα περιμένουμε όλα από την κυβέρνηση κι ας σκεφθούμε τι έχουμε κάνει εμείς για την πατρίδα μας και για όλα όσα θα βελτιώσουν τη ζωή μας σ’ ένα περιβάλλον ευημερίας, δημοκρατίας, ελευθερίας και δικαιοσύνης. Η πρόοδος, όπως είχε πει ο Ρόμπερτ Κέννεντι, είναι ωραία λέξη, αλλά αυτό που τη δημιουργεί είναι η αλλαγή και η αλλαγή έχει πολλούς εχθρούς. Και ο μεγαλύτερος, συμπληρώνουμε, είναι η αδράνεια που συνήθως υπονομεύει την αλλαγή.
Δεν μπορεί κανείς να δηλώσει με βεβαιότητα ότι το 2024 θα διορθωθούν τα πράγματα αν αλλάξουν. Πρέπει, όμως, να πιστέψουμε ότι για να διορθωθούν, πρέπει να αλλάξουν. Η πραγματικότητα είναι εκεί και μας περιμένει, όπως και κάθε χρόνο τέτοια ημέρα θέλει να αλλάξει, από εμάς περιμένει να την αλλάξουμε αφού την αποδεχθούμε.
Ο «Θαυμαστός καινούριος χρόνος» δεν είναι κατ’ ανάγκη αυτός που περιγράφει στο προφητικό έργο του ο Άλντους Χάξλεϋ. Είναι στο χέρι μας να του δώσουμε το περιεχόμενο του «Brave New World» όπως τον οραματίστηκε ο Σαίξπηρ. Απλά, να βλέπουμε τη θετική πλευρά ενός κόσμου που εξελίσσεται από ανθρώπους με συναισθήματα.
Καλή Χρονιά και Ευτυχές το 2024!
